پیشروان کسب و کار غیر ایرانی

مریسا مایر مدیر فناوری اطلاعات، کارآفرین و سرمایه گذار آمریکایی است که از بنیانگذاران آزمایشگاه های لومی، رشد فناوری مبتنی بر فناوری اینترنت مصرف کننده است. او همچنین به عنوان مدیر ارشد اجرایی و عضو هیئت مدیره یاهو فعالیت داشته است.

مایر به مدت پنج سال و در این مدت او با راه‌اندازی و اصلاح مجدد این پلتفرم برای بهبود رابط کاربری موبایل، استفاده کاربران تلفن همراه را افزایش داد. با این حال، چون افت ارزش سهام شرکت در دوره مدیریت او ادامه پیدا کرد. در نهایت یاهو توسط شرکت ورایزون خریداری شد و شرکت جدید Oath (ورایزون مدیا فعلی) مریسا را در ترکیب کارمندان خود حفظ نکرد.

مریسا مایر به مدت ۱۳ سال در شرکت گوگل فعالیت کرد. او در آنجا صفحه اصلی گوگل را طراحی کرد و موتور جستجوی آن را بهبود بخشید. علاوه بر این مریسا در تصمیم گیری های اساسی مختلف برای تقریبا هر محصول ارائه شده توسط این سازمان، از جمله گوگل مپز، جیمیل و گوگل نیوز، مشارکت داشت.

رسانه های بسیاری در سال های مختلف از او در میان قدرتمندترین افراد در صنعت کسب و کار نام برده اند.

مریسا مایر مدیر فناوری اطلاعات و کارآفرین آمریکایی

دوران کودکی و اوایل زندگی مریسا

مریسا آن مایر در ۳۰ می ۱۹۷۵، در واوسو، ویسکانسین، ایالات متحده، از مادر فنلاندی به نام مارگارت که یک معلم هنر بود و پدری به نام مایکل مایر که به عنوان مهندس محیط زیست در شرکت های آب فعالیت می کرد، به دنیا آمد.

او برادر کوچکتری به نام میسون داشت و با او بزرگ شد. او از کودکی تحت تاثیر فعالیت های والدین خود در هنر و علم قرار گرفت و پدربزرگش را تحسین می کرد که با وجود ابتلا به فلج اطفال در سن ۷ سالگی، به مدت ۳۲ سال به عنوان شهردار جکسون، ویسکانسین خدمت کرد.

اگرچه مریسا به طرز وحشتناکی خجالتی‌ بود. اما مادرش او را تحت فشار قرار می داد تا با یادگیری باله، اسکیت روی یخ، پیانو، شنا و مناظره فرصت های مختلفی را تجربه کند. همچنین تابستان در مشاغل پاره وقت مانند فروشنده مواد غذایی فعالیت می کرد. او در دروس علمی در مقطع دبیرستان عملکرد بی نظیری داشت. علاوه بر این مریسا در آن سال ها به عنوان کاپیتان تیم مناظره، قهرمانی ایالت ویسکانسین را به دست آورد و تیم پوم پوم را به مقام نایب قهرمانی ایالت هدایت کرد.

مریسا مایر پس از اتمام تحصیلات دبیرستان خود در سال ۱۹۹۳، به عنوان یکی از دو نماینده انتخاب شده توسط فرماندار تامی تامپسون، نماینده ویسکانسین در اردوگاه ملی علوم جوانان در ویرجینیای غربی بود.

مریسا در ۱۰ دانشگاه از جمله هاروارد، ییل، ​​دوک و نورث وسترن پذیرفته شد. اما سرانجام دانشگاه استنفورد را با هدف تبدیل شدن به جراح مغز و اعصاب كودكان، برای گذراندن دوره های پیش پزشکی انتخاب كرد.

مریسا مشتاق جستجوی چیزی بود که او را به فکر فرو ببرد. به همین دلیل کلاس مقدماتی علوم کامپیوتر را توسط اریک رابرتز گذراند و متعاقب آن رشته تحصیلی خود را به سیستم های نمادین تغییر داد که فلسفه، روانشناسی شناختی، زبان شناسی و علوم کامپیوتر را با هم ترکیب می کرد.

رابرتز او را راهنمایی کرد و در نهایت موفق شد او را برای شرکت در برخی کلاس های سیستم های نمادین متقاعد کند که مورد استقبال خوبی قرار گرفت و مریسا مایر مدرک لیسانس خود را با معدل ممتاز در سال ۱۹۹۷ با پایان نامه خود در مورد نرم افزار پیشنهاد سفر اخذ کرد.

مایر برای گذراندن دوره کارشناسی ارشد خود در علوم کامپیوتر با تمرکز ویژه در هوش مصنوعی تحصیلات خود در استنفورد را ادامه داد. در این دوره، او ۹ ماه را به عنوان کارآموز در Ubilab در زوریخ، سوئیس، و سپس شرکت سرمایه گذاری، UBS و SRI International، در منلو پارک  کالیفرنیا، که بازوی تحقیقاتی سوئیس بود گذراند.

همکاری مریسا مایر با گوگل

پس از فارغ التحصیلی، مریسا مایر مجبور شد از بین ۱۴ پیشنهاد شغلی از جمله Oracle ، McKinsey & Company و دانشگاه Carnegie Mellon بین موقعیت تدریس تمام وقت و کار در صنعت فناوری یکی را انتخاب کند. او گوگل را انتخاب کرد تا خود را با افراد باهوشی که رشد او را به چالش می کشند احاطه کند و در ۲۳ ژوئن ۱۹۹۹ به عنوان بیستمین کارمند آنها و اولین مهندس زن به این شرکت پیوست. او به عنوان یک رمزگذار که ناظر تیم های کوچک مهندسان بود فعالیت خود را شروع کرد، خیلی زود به علت توجه خود به جزئیات هنگام توسعه و طراحی مورد توجه مدیران این سازمان قرار گرفت و در جولای ۲۰۰۱ به سمت مدیر محصول ارتقا یافت.

در سال ۲۰۰۲، او پلتفرم راهنمایی ابتکاری را به نام Associate Product Manager (APM) راه اندازی کرد، که این برنامه یک دوره شبانه دو ساله بود که از طریق آن تعدادی از کارمندان ارشد را انتخاب کرد تا در وظایف رهبری با تکالیف فوق برنامه فشرده نظارت شوند.

مریسا مایر در مارس ۲۰۰۳ مدیریت خدمات وب مصرف کننده را برعهده گرفت و در نوامبر ۲۰۰۵ به عنوان معاون جستجوی محصولات و تجربه کاربری منصوب شد. وی در این سمت بر فعالیت ۲۰۰ مدیر محصول نظارت داشت. در اکتبر ۲۰۱۰، اریک اشمیت مدیر عامل شرکت از او خواست که به عنوان معاون موقعیت یابی، نقشه و خدمات موقعیت مکانی فعالیت کند و علاوه بر این به کمیته عملیاتی تصمیم گیرندگان برتر گوگل نیز منصوب شد.

مایر عضو تیم سه نفره موسس Google AdWords، یک بستر تبلیغاتی که از طریق آن مشاغل می توانند مشتریان بالقوه را جذب کنند، بود که ۹۶٪ درآمد شرکت در سه ماهه اول سال ۲۰۱۱ را به دست آورد. همچنین در آن سال، او در خرید نظرسنجیGoogle Zagat به قیمت ۱۲۵ میلیون دلار برای گوگل نقش مهمی داشت.

یاهو و سایر مشاغل

مریسا مایر در ۱۶ جولای ۲۰۱۲ پس از انتصاب به عنوان رئیس و مدیرعامل یاهو، سرانجام گوگل را ترک کرد. او زمانی به یاهو پیوست که این سازمان با رقبا و مشکلات مدیریت خود دست و پنجه نرم می کرد.

مایر برنامه PB&J را برای جمع آوری نظر کارمندان شرکت در معرفی حوزه های مشکل ساز ارائه داد. او در اوایل سال ۲۰۱۳ پس از به دنیا آوردن فرزند خود، به عنوان مشهورترین مادر شاغل آمریکا شناخته شد، و با تغییر سیاست ممنوعیت کار از راه دور، که بسیار مورد انتقاد قرار گرفت، از خانه به دفتر خود بازگشت.

او مرخصی زایمان و پاداش نقدی کارمندان را افزایش داد، اما به دلیل معرفی سیستم بررسی عملکرد بر اساس رتبه بندی منحنی زنگی، به تبعیض جنسیتی علیه کارمندان مرد متهم شد.

با ادامه افت سهام شرکت یاهو، سهامداران به شدت از عملکرد مریسا مایر انتقاد می کردند. تعداد کارمندان ۵۰٪ کاهش یافت و در حالی که گوگل به طور مداوم ارتقا می یافت، مایر نتوانست روند کاهش کاربران را تغییر دهد. در نهایت یاهو در ژوئن ۲۰۱۷ توسط ورایزون خریداری شد. سپس مریسا مایر استعفای خود را، با ذکر برخی از دستاوردهایی که در طول ۵ سال فعالیت به عنوان مدیرعامل شرکت داشت، اعلام کرد.

بعد از استعفای خود مریسا مایر دفتر پالو آلتو، کالیفرنیا را اجاره کرد. جایی که ابتدا برای گوگل فعالیت می کرد و سپس با همکاری انریکه مونوز تورس همکار سابق خود، شرکت هوش مصنوعی و رسانه های مصرفی Lumi Labs را تاسیس کرد.

ماریسا مایر عضو هیئت مدیره شرکت هایی مانند Walmart و Jawbone می باشد و در شرکت های مختلف فناوری مانند Minted ،Airtime.com ،uBeam ،Square ، One Kings Lane ، Natera و Nootrobox سرمایه گذاری کرده است.

خانواده و زندگی شخصی

مریسا مایر، با زک بوگ، وکیل و سرمایه گذار اینترنتی در دسامبر ۲۰۰۹ ازدواج کرد. او یک پسر و دو دختر دوقلو به نام های ماریل و سیلوانا دارد. او در پنت هاوس لوکس ۵ میلیون دلاری در بالای هتل Four easons در سانفرانسیسکو اقامت دارد. او کلکسیون دار هنر، علاقه مند به کاپ کیک است و به طور فعال در ماراتن ها شرکت می کند. و ارزش خالص دارایی او حدود ۶۰۰ میلیون دلار تخمین زده شده است.

جان کوم یکی از کارآفرینان تکنولوژی آمریکا و متولد اوکراین است. او با همکاری برایان اکتون، برنامه پیام رسانی تلفن همراه واتس‌اپ (WhatsApp) را تاسیس کرد. این اپلیکیشن بسیار محبوب تلفن همراه توسط شرکت فیس‌بوک در سال ۲۰۱۴ با هزینه ای بالغ بر ۱۹ میلیارد دلار خریداری شد.

جان کوم که امروز یک میلیاردر است، از ثروتمندترین کارآفرینان آمریکایی محسوب می شود. اما تا همین چند سال پیش به حدی فقیر بود که برای گذران زندگی مجبور بود از برنامه کمک غذایی آمریکا(استمپ فود) استفاده کند. وی در خانواده ای متواضع در اوکراین متولد شد و در نوجوانی به همراه مادر و مادربزرگش به ایالات متحده مهاجرت کرد. سال های ابتدایی زندگی جان در کشور جدید بسیار دشوار بود. این خانواده به شدت برای تامین هزینه های زندگی تلاش می کردند.

وضعیت آنها زمانی بدتر شد که مادر جان به سرطان مبتلا شد و در نهایت از دنیا رفت. جان کوم با روحیه شکست ناپذیری که داشت دبیرستان رفت و در حالی که هنوز در دانشگاه تحصیل می کرد، در یاهو به عنوان مهندس زیرساخت شغلی شروع به فعالیت کرد. وی با برایان اکتون، یکی دیگر از کارمندان یاهو آشنا شد که در سال های بعدی با یکدیگر همکاری طولانی مدتی را آغاز کردند.

پس از چندین سال فعالیت در یاهو، جان کوم و اکتون شغل خود در یاهو را رها کردند تا مسیرهای جدیدتری را در شبکه های اجتماعی کشف کنند. سرانجام علاقه آنها به شبکه های اجتماعی باعث شد تا واتس‌اپ را به عنوان یک برنامه پیام رسان تلفن همراه تاسیس کنند، برنامه ای که به محبوب ترین پلتفرم پیام رسانی در جهان تبدیل شد.

جان کوم بنیانگذار برنامه واتس‌اپ و کارآفرین فناوری

دوران کودکی و سال های ابتدایی زندگی

جان كوم در ۲۴ فوریه ۱۹۷۶ در كیو، اتحاد جماهیر شوروی اوکراین، از پدر و مادری یهودی به دنیا آمد و‌‌ تک فرزند بود. آنها در شهری کوچک زندگی ساده ای داشتند، شهری که خانواده کوم در آن اقامت داشتند به دلیل فضای بی نظم سیاسی و یهود ستیزی در کشور بهم ریخته بود.

خانواده او برای فرار از شرایط نامساعد در سرزمین مادری خود، تصمیم گرفتند به ایالات متحده مهاجرت کنند. جان به همراه مادر و مادربزرگش در سال ۱۹۹۲ به آمریکا نقل مکان کردند و پدرش قصد داشت بعداً به خانواده بپیوندد. با این حال، پدر جان در اوکراین بیمار شد و نتوانست در ایالات متحده به خانواده خود بپیوندد و در سال ۱۹۹۷ درگذشت.

جان در زمان مهاجرت تنها ۱۶ سال سن داشت. او برای سازگاری با شرایط زندگی در کشور جدید با چالش های قابل توجهی روبرو شد. مادر جان برای کسب درآمد به پرستاری از کودکان پرداخت و خود جان کوم نیز به عنوان نظافتچی در یک فروشگاه مواد غذایی شروع به کار کرد.

او در دوران دبیرستان به حرفه برنامه نویسی علاقه مند شد و متوجه شد که استعداد ذاتی آن را دارد. زمانی که تحصیلات خود را در ۱۸ سالگی به پایان رساند، یک مهندس ماهر شبکه کامپیوتر بود که تنها با تلاش خود و بدون هیچ مربی مبانی آن را آموخته بود.

جان کوم در دانشگاه ایالتی سن خوزه ثبت نام کرد. در حالی که هنوز دانشجو بود، با شرکت حسابداران جهانی ارنست و یانگ به عنوان یک آزمایشگر امنیت شغلی شروع به همکاری کرد تا با درآمد آن از عهده هزینه های تحصیل خود بر بیاید.

حرفه اصلی جان کوم

جان در ادامه مسیر حرفه ای خود به موتور جستجوی جدید یعنی شرکت یاهو پیوست تا سطح امنیتی را در سیستم تبلیغاتی این شرکت بررسی کند. در حالی که بر روی این موضوع کار میکرد، با برایان اکتون، یکی از کارمندان قدیمی یاهو آشنا شد. این دو مرد شباهت های زیادی با هم داشتند و به سرعت با یکدیگر صمیمی شدند .زیرا هر دو رویکرد غیرمنطقی مشابهی در کار داشتند.

بعد از چند ماه كوم در حالی كه هنوز در دانشگاه ایالتی سن خوزه تحصیل می کرد به عنوان مهندس زیرساخت به یاهو پیوست. چند روز پس از اینکه جان فعالیت خود را در یاهو آغاز کرد، سیستم این شرکت دچار خرابی شد و کوم که در همان زمان در کلاس درس حضور داشت، بلافاصله برای حل این مشکل فراخوانده شد. در این مقطع كوم متوجه شد كه باید بین تحصیل در دانشگاه یا فعالیت در یاهو یکی را انتخاب كند و دومی را انتخاب كرد.

كوم و اكتون به مدت نه سال در یاهو با هم كار كردند. در این مدت آنها نه تنها دوستان خوبی بودند، بلکه به علاقه متقابل خود در دنیای رسانه اجتماعی که به سرعت در حال رشد بود، پی بردند. با این حال، یاهو فرصتی برای کاوش در رسانه های اجتماعی به آنها نداد، بنابراین این دو در سال ۲۰۰۷ شغل خود را ترک کردند تا مسیر های جدیدتری را کشف کنند.

جان کوم و اکتون هر دو یک سال مرخصی گرفتند و به آمریکای جنوبی سفر کردند. در بازگشت به ایالات متحده، هر دو به طور جداگانه درخواست همکاری در فیس بوک و توییتر را دادند و هر دو توسط این دو شرکت رد شدند. در سال ۲۰۰۹، جان کوم یک آیفون جدید خریداری کرد. در بازدید از یکی از اولین اپ‌استپر هایی که افتتاح شد، متوجه پتانسیل ارائه شده توسط بازار برای برنامه های سازگار با آیفون شد.

به این صورت ایده برنامه ای برای ارتباط راحت و ارزان قیمت در ذهن جان جرقه زد. او که از این ایده هیجان زده شده بود، موضوع را با اکتون در میان گذاشت و این دو نفر در تولد کوم، یعنی ۲۴ فوریه ۲۰۰۹، شرکت جدید خود را، به نام WhatsApp Inc، تاسیس کردند. یکی از اصول اساسی آنها این بود که شرکت آنها هرگز به هیچ وجه درآمد تبلیغاتی را نمی پذیرد.

این دو در اوایل سال ۲۰۱۰ پیام رسان واتس‌اپ (WhatsApp) را راه اندازی کردند. پیام رسان اولیه آنها دائماً خراب می شد و جان کوم و اکتون در تبلیغ این برنامه با چالش های زیادی روبرو می شدند. کوم پس از چند ماه تلاش ناامید شد. او در آستانه تسلیم شدن بود که اکتون او را متقاعد کرد تا به پیام رسان واتس‌اپ فرصت بیشتری برای موفقیت بدهد.

در آن زمان تعداد زیادی پیام رسان وجود نداشت و به تدریج واتس‌اپ در بین کاربران به محبوب دست یافت. افزایش محبوبیت این برنامه بنیانگذاران را متقاعد کرد تا سرمایه بیشتری ارائه دهند. رابط کاربری واتس‌اپ طی چندین ماه به طور پیوسته رشد کرد و بهبود یافت، و تا فوریه ۲۰۱۳، حدود ۲۰۰ میلیون کاربر فعال داشت.

محبوبیت فزاینده واتس‌اپ توجه غول رسانه های اجتماعی فیس‌بوک را به خود جلب کرد و در نهایت پیام رسان واتس‌اپ را با ۱۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۴ خرید. تا سال ۲۰۱۶ واتس‌اپ با داشتن یک میلیارد کاربر به محبوب ترین برنامه پیام رسانی تبدیل شد.

کارهای عمده جان کوم

جان کوم به همراه برایان اکتون پیام رسان واتس‌اپ (توسعه یافته توسط WhatsApp Inc) را راه اندازی کرد که در ابتدای سال ۲۰۱۰ منتشر شد. این برنامه پیام‌رسان فوری برای تلفن های هوشمند، به محبوب ترین نرم افزار پیام‌رسانی در سال ۲۰۱۶ شد.

جوایز و دستاوردها

جان کوم و برایان اکتون در هشتمین دوره جوایز سالانه Crunchies در سال ۲۰۱۵ در گروه بنیانگذار سال موفق به کسب جایزه شدند.

ارزش خالص دارایی

دارایی خالص جان کوم ۹.۷ بیلیون برآورد شده است.

گوردون مور که بیشتر به عنوان بنیانگذار شرکت اینتل “Intel” شناخته می شود، در حال حاضر رئیس هیئت مدیره بازنشسته این شرکت است. گوردون مور بنیانگذار شرکت اینتل در حیطه فناوری و سازمان گوردون و بتی مور در زمینه حفاظت محیط زیست است.

مور چهره ای شناخته شده در دنیای فناوری است. او با تلاش های فراوان خود به افتخارات زیادی دست یافته است. مور تحصیلات خود را در رشته شیمی دنبال کرد و همچنین در فیزیک نیز مطالعاتی داشت.

درباره کودکی و او اطلاعات زیادی در دست نیست. با این حال، او به عنوان یک دانشجو علاقه زیادی به کارهای تحقیقاتی داشت و حتی مدرک دکترای خود را از موسسه فناوری کالیفرنیا “Caltech” اخذ کرد.

او هنگامی که توسط ویلیام شاکلی فیزیکدان از میان هشت نفر برای همکاری انتخاب شد، روی نیمه هادی ها مطالعاتی انجام داده بود. او مدتی با شاکلی همکاری کرد، اما نقطه عطف زندگی مور زمانی بود که تصمیم گرفت از او جدا شود و به شرمن فیرچایلد در شرکت فیرچایلد سمی کانداکتر پیوست.

ابتکار گوردون مور برای تاسیس  شرکت اینتل “Intel” و تلاش در زمینه کسب و کار در کنار مهارت های علمی وی، یک نقطه عطف مهم در زندگی این کارآفرین بود. با این حال، حتی قبل از راه اندازی این شرکت، مور به دلیل مشاهدات خود به عنوان «قانون مور» مشهور شد. این سهم مهمی بود که گوردون در دنیای فناوری داشت. جدای از این، مور به پیشرفت های دیگری از طریق فعالیت در شرکت اینتل رسیده است و در راه ارائه اختراعات بیشتر به جهان است.

بیوگرافی گوردون مور، بنیانگذار شرکت اینتل

دوران کودکی و اوایل زندگی گوردون مور

در ۳ ژانویه ۱۹۲۹، گوردون ارل مور در فرانسیسکو، کالیفرنیا متولد شد. گوردون تحصیلات خود را در دبیرستان سكویا واقع در شهر ردوود به پایان رساند و سپس در دانشگاه ایالتی سن‌خوزه ثبت نام كرد. در نهایت مور تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی ارشد رشته شیمی در دانشگاه کالیفرنیا برکلی و در سال ۱۹۵۰، به پایان رساند.

بلافاصله بعد گوردون مور به موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) پیوست و در آنجا دکترای شیمی را با یک استاد فیزیک دنبال کرد.

در طی سال های ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۶، گوردون مشغول تحقیقات پسا دکتری بود که در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز واقع در بالتیمور به تحقیقات خود پرداخت. در سال ۱۹۵۴ دکترای خود را از موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) کسب کرد.

حرفه گوردون مور

او با ویلیام شاکلی فیزیکدان همکاری کرد و با او در آزمایشگاه نیمه هادی شاکلی که بخشی از شرکت “Beckman Instruments” بود همکاری کرد. با این حال در سال ۱۹۵۷، گروهی متشکل از هشت نفر که توسط شاکلی به آزمایشگاه منتقل شدند، از آزمایشگاه جدا شدند و مور یکی از آنها بود. این گروه متشکل از هشت فارغ التحصیل با استعداد دوره دکتری به نام «هشت خائن» شناخته شدند. این هشت خائن توسط مخترع و کارآفرین آمریکایی شرمن فیرچایلد حمایت شدند.

شرکت Fairchild Semiconductor به سرپرستی شرمن فیرچایلد تشکیل شد و این هشت نفر در این شرکت مشغول به کار شدند. مور در سال ۱۹۶۵ به عنوان مدیر تحقیق و توسعه  Fairchild Semiconductorمنصوب شد. در همان زمان، مور با مجله الکترونیک مصاحبه کرد و در پاسخ به سوالی در مورد آینده اجزای نیمه هادی، مشاهده ای را انجام داد که به عنوان «قانون مور» مشهور شد.

این مشاهدات در ۱۹ آوریل ۱۹۶۵ در مجله Electronics منتشر شد. در این نسخه از مجله، مور گفت: از زمان اختراع مدار مجتمع هر ساله تعداد ترانزیستورها در هر اینچ مربع در مدارهای مجتمع دو برابر شده است. مور همچنین مشاهده کرد که این روند حداقل تا ده سال آینده به همین روال ادامه خواهد داشت.

با این حال، یک دهه بعد مور در مشاهدات خود تغییراتی ایجاد کرد و اظهار داشت که این روند به جای یک سال هر دو سال یکبار دنبال می شود. این مشاهدات قابل توجه بوده و به طور گسترده به صنعت نیمه هادی کمک کرده است.

او “NM Electronics” را در کنار شخصیت تجاری رابرت نویس در سال ۱۹۶۸ تاسیس کرد. این شرکت بعداً به “Intel Corporation” مشهور تبدیل شد. مور قبل از اینکه به عنوان رئیس هیئت مدیره شرکت اینتل در سال ۱۹۷۵ معرفی شود، سمت معاون اجرایی را بر عهده داشت.

از آوریل ۱۹۷۹، این دانشمند با استعداد به عنوان مدیر ارشد اجرایی شرکت خدمت کرد و تا سال ۱۹۸۷ این سمت را در اختیار داشت. گوردون مور همچنین در همان زمان ریاست اجرایی شرکت را بر عهده داشت و همچنین عضو هیئت مدیره موسسه فناوری “Caltech” بود.

مور از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۶ به عنوان عضو هیئت مشاوره بازرگانی با شرکت بیوتکنولوژی “Gilead Sciences” شروع به همکاری کرد. مور سپس به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره شرکت منصوب شد. در سال ۱۹۹۳، مور به عنوان رئیس هیئت امنای موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) انتخاب شد. در حال حاضر، او معتمد موسسه فناوری کالیفرنیا است.

گوردون مور تا سال ۱۹۹۷ به ریاست مدیران اجرایی شرکت اینتل  ادامه داد و پس از آن به عنوان رئیس هیئت مدیره شرکت منصوب شد. در سال ۲۰۰۰، مور و همسرش بتی بنیانگذار سازمانی به نام «بنیاد گوردون و بتی مور» بودند. این سازمان عمدتا بر حفظ محیط زیست تمرکز دارد. این شخصیت برجسته همچنین چند سال با سازمان غیردولتی موسوم به Conservation International همکاری کرد.

فعالیت های تاثیرگذار گوردون مور

او یکی از بنیانگذاران غول فناوری، شرکت اینتل Intel Corporation است و در پیشرفت های مختلف فناوری منصوب به این شرکت از بدو تاسیس تاکنون، نقش مهمی داشته است. با این حال، یکی از مهمترین فعالیت های گوردون مور در دنیای فناوری مشاهدات او است که به عنوان قانون مور معروف است. قانونی که تأثیر خارق العاده ای در کوچک سازی صنعت نیمه هادی دارد. این قانون پیش بینی می کند که در یک مدار مجتمع، هر دو سال تعداد اجزای الکترونیکی به دو برابر افزایش می یابد.

جوایز و دستاوردها

در سال ۱۹۷۶، مور به عضویت آکادمی ملی مهندسی درآمد. رئیس جمهور جورج دبلیو بوش با مدال ملی فناوری و نوآوری در سال ۱۹۹۰ مور را مفتخر کرد. او در سال ۱۹۹۸ به عنوان عضو موزه تاریخ کامپیوتر معرفی شد. به دلیل کمک ها و پیشرفت های استثنایی خود در زمینه شیمی و علوم، گوردون مور در سال ۲۰۰۱ با مدال طلای Othmer مفتخر شد.

در سال ۲۰۰۲، به او مدال آزادی ریاست جمهوری اعطا شد و در همان سال، جایزه Bower را برای رهبری کسب و کار دریافت کرد.سال بعد، گوردون مور عضو “انجمن آمریکایی پیشرفت علم” شد. در سال ۲۰۰۸، مور نشان افتخار IEEE را دریافت کرد و دو سال بعد به دلیل کارهای برجسته خود در زمینه ارتباطات از راه دور، جایزه “Future Dan David Prize” را دریافت کرد.

زندگی شخصی و میراث

مور در ۹ سپتامبر ۱۹۵۰، با بتی ویتاکر ازدواج کرد و این دو فرزندانی به نام های استیو مور و کنت مور دارند. مور در بسیاری از فعالیت های خیرخواهانه نقش موثری داشته و کمک های قابل توجهی به بسیاری از سازمان ها مانند موسسه فناوری کالیفرنیا و دانشگاه کالیفرنیا کرده است. دومین تلسکوپ نوری بزرگ جهان به نام تلسکوپ سی متری با کمک مالی این دانشمند برجسته ساخته شد.

گوردون مور در پروژه های حفاظت از محیط زیست مشارکت داشته و در سال ۲۰۰۲ توسط شاهزاده برنهارد هلند به جهت کمک به حفاظت از محیط زیست به او نشان صندوقچه طلایی اعطا شد. او در این افتخار با کلود گاسکون، معاون ارشد سازمان غیر دولتی حفاظت بین المللی او، سهیم بود. بسیاری از موسسات مانند انجمن الکتروشیمیایی و انجمن صنایع شیمیایی جوایز و مدال هایی را به نام این دانشمند مشهور اهدا کرده اند. همچنین پلتفرم ژنوم شخصی از یون تورنت توالی ژنوم مور را تعیین کرد که اولین ژنوم انسانی بود که در این سیستم عامل توالی یابی شد.

ارزش خالص دارایی

طبق گفته فوربز دارایی خالص این کارآفرین مشهور از ژوئن ۲۰۱۵ ۶.۸ میلیارد دلار تخمین زده شد.

رندی زاکربرگ یک کارآفرین زن آمریکایی و بنیانگذار و مدیر عامل شرکت رسانه زاکربرگ است. او پیش از این به عنوان مدیر توسعه بازار و سخنگوی شرکت فیس‌بوک فعالیت می کرد. رندی خواهر بزرگ بنیانگذار فیس‌بوک، مارک زاکربرگ، است و خودش به تنهایی به عنوان کارآفرین فعالیت می کند.

به غیر از رسانه زاکربرگ، رندی سردبیر وب سایت رادیویی Dot Complicated است و کنفرانس هایی را برای «ابتکار جهانی کلینتون»، «شرکت سیرک دوسولی»، «براوو»، و «بیچ‌‌مینت» تهیه کرده است. او در برنامه رادیویی خود با افراد مشهور حوزه فناوری و تکنولوژی در مورد این صنعت صحبت می کند. رندی زاکربرگ با وجود اینکه دو فرزند دارد، به خوبی از پس اداره حرفه کاری و زندگی خانوادگی خود برآمده است.

رندی علاوه بر اینکه الهام بخش بسیاری از زنان شاغل است، نویسنده شناخته شده کتاب Dot Complicated است. همچنین صداگذاری چند شخصیت انیمیشنی نیز با صدای او انجام شده است. وی علیه ناشناس بودن کاربران فیس بوک و ضرورت محافظت از کاربران اینترنت در برابر حملات هکرها در فضای مجازی صحبت کرده است.

او چندین بار از کاربران فیس بوک خواسته است که شخصاً با یکدیگر تعامل داشته باشند و زندگی خود را محدود به فناوری و زندگی سیمی نکنند. تلاش های حرفه ای رندی در درجه اول بر روی فناوری متمرکز است.

بیوگرافی رندی زاکربرگ

دوران کودکی و اوایل زندگی زاکربرگ

رندی جین زاکربرگ در ۲۸ فوریه ۱۹۸۲ در نیویورک در شهرستان وستچستر، از کارن کمپنر و ادوارد زاکربرگ، که یک کسب و کار در حیطه دندانپزشکی را اداره می کرد، متولد شد. آنها چهار خواهر و برادر هستند و رندی بزرگترین فرزند است و سه خواهر و برادر به نام های مارک، آریل و دونا دارد. خانواده زاکربرگ هنوز خانه خانوادگی قدیمی خود در دابز فری، نیویورک دارند.

رندی با اصرار مادرش که روانپزشک بود، روانشناسی را به عنوان رشته تحصیلی اصلی خود انتخاب کرد. او همچنین در کالج به تحصیل زبان عبری و موسیقی پرداخت. رندی زاکربرگ شیفته موسیقی و تئاتر بود و دوست داشت بازیگر برادوی شود. در سال ۲۰۰۳، وی از دانشگاه هاروارد در رشته روانشناسی فارغ التحصیل شد.

زندگی کاری و‌ حرفه اصلی رندی زاکربرگ

قبل از کار در فیس بوک، رندی دو سال با شرکت تبلیغاتی Ogilvy و Mather همکاری کرد. او این شغل را نقطه عطفی در تجربه کاری خود برای ایجاد جایگاهی مستحکم در فیس بوک می داند. در اواخر سال ۲۰۰۴، برادر رندی، مارک از او خواست که در راه اندازی فیس‌بوک به او ملحق شود. به گفته مارک، به خاطر مسافرت برخی پرسنل و کارمندان ناکارآمد، با کمبود نیرو مواجه بودند. رندی نقشی را به عهده گرفت و در سمتی شروع به فعالیت کرد که به جابجایی و کاهش دستمزد نیاز داشت، اما در عوض اختیارات سهام داشت.

رندی زاکربرگ گفته است که در ابتدا فکر می کرد این موقعیت موقتی است و نهایتا ممکن است شش ماه طول بکشد. هنگامی که در سیلیکون ولی و بخشی از جامعه مبتنی بر نوآوری کار می کرد، مجذوب این امکانات شد و ده سال در آنجا ماند. رندی علی رغم اینکه با موفقیت چندین پروژه برجسته بازاریابی در فیس‌بوک را اجرا کرد، احساس کرد که شخصیت پر انرژی او با فرهنگ این شرکت تناسب ندارد. در مقاله ای که وگ ​​منتشر کرد، رندی بیان کرد: «همه چیز هزینه دارد و من فهمیدم فرهنگی كه جایی برای احساسات شخصی باقی نمی گذارد، هزینه دارد. اگر عقب نباشید، روی شرکت خود تمرکز کنید و برای موفقیت تلاش کنید، احمق محسوب می شوید.»

رندی مدیر توسعه بازار در شرکت فیس‌بوک بود. در سال ۲۰۱۱، رندی فیس بوک را ترک کرد و به نیویورک بازگشت. در سال ۲۰۱۱، زاکربرگ از سمت خود در فیس‌بوک استعفا داد و شرکت خود را معرفی کرد. او یک سال پس از ترک فیس‌بوک، شرکت تولیدی زاکربرگ مدیا را ایجاد کرد، جایی که در حال حاضر نظارت بر دو برنامه تلویزیونی و تعدادی از پروژه های بازاریابی را بر عهده دارد.

در سال ۲۰۰۸، در زمان انتخابات ریاست جمهوری، رندی زاکربرگ خبرنگار و سازمان دهنده بحث های مقدماتی ریاست جمهوری حزب دموکرات و حزب جمهوری خواه ایالات متحده در شبکه خبری ای بی سی نیوز و فیسبوک بود. رندی همچنین با شورای جهانی کارآفرینان سازمان ملل متحد همکاری کرده است. مدتی بعد زاکربرگ به عضویت کمیسیون نوآوری هیئت دولت در رادیو و تلویزیون ایالات متحده منصوب شد.

علاوه بر این، رندی زاکربرگ نویسنده موفقی نیز است. او نویسنده دو کتاب Spark Your Career in Advertising و Dot Complicated است. او دو کتاب Dot Complicated (یک کتاب غیر داستانی بزرگسالان که به تاثیر رسانه های اجتماعی بر زندگی ما می پردازد) و Dot (یک کتاب تصویری برای کودکان با هارپر کالینز) منتشر کرده است. او برای کتاب غیر داستانی و کودکانه خود عنوان نویسنده پرفروش نیویورک تایمز را دریافت کرد.

رندی در برنامه مالی فوربز درباره فاکس، که از شبکه فاکس نیوز پخش می شد، یکی از اعضای میزگرد بود. او اخیراً صداپیشگی شخصیتی به نام خانم رندی را در کارتونی که از کتاب تصویری او اقتباس شده، انجام داده است. رندی علیرغم ارتباط نزدیکش با تأثیرگذارترین سایت رسانه ای جهان، در موارد مختلف در مورد مضر بودن فناوری صحبت کرده است.

فعالیت های عمده رندی زاکربرگ

او چندین سال به عنوان مدیر توسعه بازار در یکی از بزرگترین شرکت های رسانه اجتماعی یعنی فیس‌بوک فعالیت کرد. در سال ۲۰۰۸ در جریان انتخابات ریاست جمهوری، رندی زاکربرگ به عنوان خبرنگار فعالیت می کرد و همچنین مناظره های ریاست جمهوری را سازمان می داد. او همچنین بخشی از پوشش تلویزیونی ۷ ساعته برای انتخابات بود.

او یک کتاب تصویری با عنوان «نقطه» برای رنج‌ سنی کودکان نوشت. هدف اصلی او از نوشتن این کتاب، توانمند سازی دختران بود. رندی با معرفی یک دختر باهوش در زمینه تکنولوژی و فناوری به عنوان شخصیت اصلی داستان خود، قصد داشت دختران را ترغیب به فعالیت در زمینه فناوری کند و شمار بیشتری از دختران وارد دنیای فنی شوند.  او اغلب در مورد رشد زنان در زمینه فناوری صحبت می کند.

رندی زاکربرگ به فعالیت های خیرخواهانه نیز علاقه بسیاری دارد. او در جریان مصاحبه خود با شرکت کلاریتی، تمام عواید حاصل از این گفتگو را به موسسات خیریه مورد علاقه خود اهدا کرد.

او صریحاً در مورد لزوم به کارگیری افرادی با مهارت های متنوع صحبت کرده است. رندی عقیده دارد به جای کارمندانی که تنها یک مهارت دارند باید از افرادی با چندین مهارت بهره برد. رندی زاکربرگ عقیده دارد فناوری بسیار سریعتر از مهارت افراد در حال رشد است. رندی علیه ناشناس ماندن کاربران فیس‌بوک و همچنین آزار و اذیت اینترنتی که کودکان و بزرگسالان را هدف قرار داده صحبت کرده است.

جوایز و دستاوردهای رندی زاکربرگ

در سال ۲۰۱۰، رندی در لیست «۵۰ نقش قدرتمند دنیای دیجیتال» هالیوود ریپورتر معرفی شد. وی انتخابات میان دوره ای کنگره در سال ۲۰۱۰ را در فیس‌بوک پوشش داد و این فیس‌بوک را به عنوان بستری برای انواع فعالیت ها سیاسی تا بازاریابی تبدیل کرد.

زندگی شخصی رندی زاکربرگ

رندی در سال ۲۰۰۸، با برنت تورتسکی ازدواج کرد. او در حال حاضر در شهر نیویورک زندگی می کند. در اول ماه می سال ۲۰۱۱، این زوج اولین فرزندشان، یک پسر به نام اشر تورتسکی را به دنیا آوردند. آنها در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۴ صاحب فرزند پسر دیگری شدند.

رندی زاکربرگ اغلب در مورد لزوم فاصله گرفتن از رسانه های اجتماعی و فناوری صحبت می کند. وی همچنین بر اهمیت شروع کار حرفه ای در یک فضای مناسب و بدون استرس تأکید می کند. رندی در مصاحبه ای اظهار داشت که شبکه های اجتماعی برای نزدیک کردن ما به افرادی که دوستشان داریم ساخته شده اند نه اینکه بین ما قرار بگیرند.

ارزش خالص دارایی

از سال ۲۰۱۷ ارزش خالص دارایی رندی زاکربرگ را حدود ۱۰۰ میلیون دلار تخمین زدند.

آن وجیکی (Anne Wojcicki) کارآفرین مشهور آمریکایی و مدیرعامل و بنیانگذار شرکت “23andMe” است که در زمینه آزمایشات ژنتیکی فعالیت دارد. او از پیشگامان به دست آوردن نقشه ژنوم انسان عادی برای تشخیص بیماری و همچنین درمان پزشکی است. آنِ وجیکی مدافع برابری حقوق زنان و یک کارآفرین موفق است.

کیت آزمایش ژنوم شخصی مبتنی بر بزاق او، نوآوری بود که به عنوان اختراع سال توسط مجله تایمز در سال ۲۰۰۸ معرفی شد. او دید روشنی از هدف خود داشت و توسط مجله کسب و کار آمریکایی، “Fast Company” در نسخه اکتبر آن در سال ۲۰۱۳ جسور ترین مدیر عامل نامگذاری شد.

پدر و مادر آنه اساتید مشهوری بودند. او همسر سابق سرگئی برین، بنیانگذار شرکت گوگل است. او و همسرش در دوره ای یکی از تاثیرگذارترین زوج ها در سیلیکون بودند. با این حال، ازدواج آنها با دو فرزند از هم پاشید و هر دو به سراغ فرد دیگری رفتند. رابطه آن وجیکی و الکس رودریگز توجه بسیاری را در شبکه های اجتماعی جلب کرد؛ زیرا آنها از دو حرفه کاملا متفاوت بودند. با این حال این رابطه موجب نشد او به حاشیه برود و وجیکی را از هدفی که در زندگی داشت منصرف نکرد.

آن وجیکی کارآفرین و موسس شرکت آزمایش ژنتیکی 23andMe

دوران کودکی و اوایل زندگی

آن وجیکی در ۲۸ ژانویه ۱۹۷۳ در شهر سن ماتئو، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا متولد شد. مادرش یهودی بود. پدرش اصالت لهستانی داشت. او دو خواهر به نام های سوزان و جانت دارد. سوزان مدیرعامل یوتیوب است و جانت یک انسان شناس و اپیدمیولوژیست برجسته در دانشگاه کالیفرنیا است. پدر و مادر او هر دو متخصصان حوزه آموزش و اساتید دانشکده بودند.

وجیکی با خواهرانش در دانشگاه استنفورد تحصیل کرد. جایی که پدرش استاد فیزیک بود. مادر او روزنامه نگار و عضو هیئت مدیره شرکت غیر دولتی “Creative Commons” بود. او علاقه زیادی به ورزش داشت و اسکیت و هاکی روی یخ را در سنین پایین فرا گرفت. او به همراه خواهرانش برای تحصیل به دبیرستان گان در پالو آلتو، کالیفرنیا رفت. مدیران مدرسه استعداد او را در زمینه نویسندگی تشخیص دادند و به موجب آن، او سردبیر مجله مدرسه “اوراکل” شد. او عاشق نوشتن در مورد ورزش بود و برای فعالیت  های خود در این زمینه موفق به اخذ بورسیه از دبیرستان شد.

آن وجیکی برای ادامه تحصیل در رشته زیست شناسی به دانشگاه ییل رفت. علاقه او به ورزش در دوران دانشگاه همچنان ادامه داشت. وجیکی در رقابت های اسکیت روی یخ شرکت کرد و در جوانی در تیم هاکی روی یخ بانوان دانشگاه بازی کرد. وجیکی در سال ۱۹۹۶ کارشناسی خود را در رشته زیست شناسی دریافت کرد و در ادامه در زمینه زیست شناسی مولکولی در انستیتوی ملی بهداشت و همچنین دانشگاه سن دیگو کالیفرنیا تحقیقات خود را آغاز کرد.

وجیکی از سال های نوجوانی به برابری جنسیتی و حقوق برابر زنان و مردان اعتقاد داشت و فعالیت خود را برای تحقق بخشیدن به این رویا در کار، و خارج از کار متمرکز کرده بود. مادر او تاثیرگذارترین فرد در زندگی او بوده است. اعتماد به نفس وجیکی و تلاش برای برابری حقوق زن و مرد در زندگی ناشی از رفتار و نحوه تربیت مادرش است.

فعالیت حرفه ای

آن وجیکی کار خود را به عنوان یک تحلیلگر سرمایه گذاری مراقبت های بهداشتی با ‘Passport Capital’، یک شرکت سرمایه گذاری مستقر در سانفرانسیسکو آغاز کرد، که به مدت ده سال در این شرکت کار کرد. در این دوره او بر موسسات بیوتکنولوژی متمرکز شد؛ زیرا به چشم اندازهای بیوتکنولوژی آنها علاقه داشت. با این حال، او فرهنگ کار و نگرانی آن در مورد مراقبت های بهداشتی در بازارهای مالی وال استریت را دوست نداشت و تصمیم به ترک کار در سال ۲۰۰۰ گرفت. در ابتدا، او تصور می کرد برای انجام کارهای پزشکی در MCAT حاضر می شود. با این حال علاقه او به بیوتکنولوژی غالب شد و در نهایت در این زمینه تحقیقات خود را آغاز کرد. او با لیندا آوی، که یک زیست شناس بود، همکاری کرد و در سال ۲۰۰۶ شرکت خصوصی آزمایشات ژنتیکی و بیوتکنولوژی “23andMe” را تاسیس کرد. این شرکت به نام ۲۳ جفت کروموزوم در یک سلول عادی انسانی است که اساس تحقیقات آنها بود.

شرکت آنها در کالیفرنیا راه اندازی شد تا در زمینه ژنومیک شخصی، بیوتکنولوژی و آزمایش ژنتیک فعالیت کند. این کار با هدایت آن وجیکی که مسئولیت مدیریت شرکت را بر عهده گرفته بود شروع خوبی داشت. کیت تست ژنوم شخصی آنها، با استفاده از ژنوم شخصی مبتنی بر بزاق، به عنوان اختراع سال توسط مجله تایمز در سال ۲۰۰۸ معرفی شد.

به علاوه، مجله کسب و کار آمریکایی، “Fast Company” از آن وجیکی به عنوان “جسورترین مدیر عامل”  سال  نام برد. امروز، “23andMe” یکی از جامع ترین پایگاه های اطلاعات شخصی ژنتیکی جهان را ایجاد کرده است تا کاربران خود را قادر سازد مراقبت های بهداشتی خود را با شعار «داده های خود را داشته باشید» به عهده بگیرند.

وب سایت شرکت 23andMe.com اطلاعات زیادی برای مشتریان و همچنین افرادی که تحقیق می کنند، دارد. این شرکت یک سرویس جداگانه اجدادی ۹۹ دلاری راه اندازی کرده است برای هر کسی که علاقه مند است با دادن نمونه ای از بزاق، نسب ژنتیکی خود را ردیابی کند. آن وجیکی قصد داشت مشتریان خود را با پوشش انواع قوم ها در جهان گسترش دهد. با این حال، این پروژه به دلیل کمبود داده های ژنتیکی جمعیت متنوع جهان مورد انتقاد قرار گرفت. پس از آن، وجیکی برنامه های مختلفی را برای ساخت پایگاه داده خود شامل حداکثر گروه های قومی، از جمله نژادهای رنگی آغاز کرد.

آن وجیکی همیشه تصور می کرد که دانشمندان همچون سایر افراد مشهور حق خود را نمی گیرند و جایزه ویژه ای دریافت نمی کنند. او قصد داشت کمی جذابیت به دنیای دانشمندان اضافه کند و به همین دلیل برای خوشامدگویی به دانشمندان برجسته و تقدیر از زحمات آنها، «جوایز دستیابی به موفقیت» را در آمریکا تاسیس کرد.

فعالیت های عمده

آن وجیکی با تحقیقات خود در بیوتکنولوژی مشهور شد و بنیانگذار استارتاپ “23andMe” بود. مجله تایمز در سال ۲۰۰۸ کیت آزمایش ژنوم شخصی مبتنی بر بزاق وی را به عنوان اختراع سال معرفی کرد.

جوایز و دستاوردها

آن وجیکی برای نهمین جایزه سالانه Crunches در سال ۲۰۱۶ به عنوان کارآفرین سال نامزد شد. او توسط مجله کسب و کار آمریکایی، “Fast Company” به عنوان جسورترین مدیر عامل در نسخه اکتبر سال ۲۰۱۳ آن معرفی شد.

زندگی شخصی و میراث

آن وجیکی با سرگئی برین، بنیانگذار شرکت گوگل، در خانه خواهرش که او نیز با این شرکت همکاری می کرد، آشنا شد. او در ماه می سال ۲۰۰۷ در مراسمی خصوصی با حضور ۶۰ مهمان با سرگئی ازدواج کرد. آنها با هم به یکی از بانفوذترین زوج های سیلیکون ولی تبدیل شدند. آنها یک پسر به نام بجی ووجین و یک دختر به نام کلوئی ووجین دارند.

آن و همسرش در سال ۲۰۱۳ زندگی جداگانه ای را شروع کردند، همچنین شایعاتی در مورد نزدیک شدن سرگی به مدیر بازاریابی گوگل، آماندا روزنبرگ، گسترش یافته بود. سرانجام، آنها در سال ۲۰۱۵ طلاق گرفتند و راه خود را جدا کردند.

آن وجیکی پس از آن با الکس رودریگز رابطه ای را آغاز کرد. ستاره بیس رابطه هایی با مدونا، کیت هادسون، کامرون دیاز و مواردی مشابه داشت. این رابطه وجیکی را به کانون توجهات شبکه های اجتماعی تبدیل کرد زیرا او با روابط قبلی رودریگز کاملا متفاوت بود. با این حال، آن وجیکی ادعا کرد که خودش را در شبکه های اجتماعی دنبال نمی کند و تحت تأثیر گفته های مردم در مورد رابطه اش قرار نمی گیرد. رابطه آنها حدود یک سال به طول انجامید.

آن وجیکی علاوه بر اینکه مدیرعامل “23andMe” و مادر دو فرزند است، یک سرمایه گذار در زمینه املاک و مستغلات و صاحب کافه ای به نام “Bumble” است. همچنین او یک فرد سحرخیز است که تا اواخر شب در حال فعالیت و تلاش است.

جان هارولد جانسون کارآفرین و ناشر آفریقایی-آمریکایی است که شرکت انتشارات جانسون را تأسیس کرد. جان پدرش را در شش سالگی از دست داد، و سپس توسط مادر و ناپدری اش ابتدا در شهر آرکانزاس و سپس در شیکاگو بزرگ شد. او که از همان کودکی مجبور به مبارزه با مشکلات زندگی بود، به خودش قول داد که روزی در زندگی موفق خواهد شد.

او به گفته خود وفادار ماند و “Negro Digest”، یک مجله محبوب آفریقایی-آمریکایی را در سن ۲۴ سالگی و بدون استفاده از هیچ گونه وام بانکی یا سرمایه گذاری راه اندازی کرد. با استفاده از یک تکنیک بازاریابی که قبلاً هیچ کس به آن فکر نکرده بود، درآمد کافی کسب کرد تا بتواند در مدت سه سال دومین انتشارات خود را با عنوان “Ebony” تاسیس کند.

پس از آن، او «جت» را راه اندازی کرد و به آرامی به سمت ایستگاه رادیویی، انتشار کتاب و تهیه کنندگی تلویزیون تغییر مسیر داد. جانسون ضمن ایجاد امپراطوری خود، نسلی از عکاسان، تبلیغ کنندگان، بازاریاب ها و متخصصان تیراژ را از جامعه آفریقایی-آمریکایی تربیت کرد و پتانسیل پنهان خود را به نمایش گذاشت. تا سال ۱۹۸۲، او به اندازه کافی ثروتمند شده بود و به اولین آفریقایی-آمریکایی تبدیل شد که در لیست ۴۰۰ ثروتمند جهان فوربز قرار گرفت.

جان جانسون کارآفرین و ناشر آفریقایی تبار

کودکی و سال های ابتدایی زندگی جانسون

جان جانسون در ۱۹ ژانویه ۱۹۱۸ به عنوان جانی جانسون در شهر آرکانزاس آمریکا متولد شد. پدرش، لروی جانسون، پسر یک برده، در حالی که جانی شش ساله بود، طی حادثه ای در یک کارخانه چوب بری درگذشت. پس از آن، او توسط مادرش گرترود جانسون، که به عنوان آشپز اردوگاه کار می کرد، بزرگ شد. مرگ پدرش جانسون را مجبور کرد که از کودکی شروع به کار کند. او بعداً در مصاحبه ای با جیم هوسکین، نویسنده کتابستارگان سیاه: کارآفرینان آفریقایی-آمریکایی گفت: «من یک کودک کار بودم. قبل از اینکه یاد بگیرم چگونه بازی کنم، کار کردن را یاد گرفتم.»

مادرش علیرغم سختی زندگی، کاملاً از اهمیت تحصیل آگاه بود. بنابراین، او اصرار داشت که جانسون به مدرسه برود. بنابراین او را در یک مدرسه ابتدایی ثبت نام کرد که مخصوص دانش آموزان سیاه پوست بود. در همین حال، در سال ۱۹۲۷، او با جیمز ویلیامز ازدواج کرد.

مدرسه ای که جانسون در آن تحصیل میکرد فقط تا کلاس هشتم داشت. از آنجا که در آرکانزاس مدرسه دیگری برای سیاه پوستان وجود نداشت، گرترود تصمیم گرفت به شمال مهاجرت کند جایی که چشم انداز بهتری را برای سیاه پوستان متصور بود. بنابراین، در حالی که جانسون کلاس هشتم خود را برای بار دوم گذراند، مادرش بر کسب درآمد بیشتر تمرکز کرد.

در سال ۱۹۳۳، جان جانسون و مادرش به شیکاگو سفر کردند و از نمایشگاه کسب و کار جهانی که در آنجا برگزار می شود بازدید کردند. ناپدری وی، جیمز ویلیام نیز در شیکاگو به آنها پیوست. متاسفانه، اواسط رکود مالی بزرگ بود. در حالی که جانسون به دبیرستان وندل فیلیپس می رفت، مادر و ناپدری اش شروع به جستجوی کار کردند. اما بدون هیچ موفقیتی در نهایت برخلاف میل باطنی خود از بهزیستی درخواست کمک کردند.

نه جانسون و نه مادرش زندگی در شرایط رفاهی را که برای مدت دو سال اعطا شده بود، دوست نداشتند. در عین حال جانسون از وندل فیلیپس به دبیرستان DuSable نقل مکان کرد. در هر دو این مدارس، او در گروه سیاه پوستان طبقه متوسط ​​تحصیل کرد. او نه تنها به خاطر لباس های فرسوده، بلکه برای کشورش نیز مورد تحقیر قرار گرفت. جانسون به علت تمسخر هایی که باید تحمل می کرد، تصمیم گرفت تا خودش را تثبیت کند. بنابراین شروع به مطالعه کتاب های خودسازی در شب کرد. تلاش های او هنگامی که به عنوان مدیر کلاس انتخاب شد، نتیجه داد و او را از نظر کیفیت رهبری متمایز کرد.

او همچنین به عنوان سردبیر روزنامه مدرسه و مدیر سالنامه کلاس انتخاب شد. بعداً به باشگاه فرانسوی پیوست و رئیس شورای دانش آموزی شد. همزمان، او شغل خود را در اداره ملی جوانان، یک پروژه جدید تضمین کرد. در سال ۱۹۳۶، جانسون از دانشگاه شیکاگو ۲۰۰ دلار بورس تحصیلی دریافت کرد. با این حال او که نمی دانست چگونه سایر هزینه ها را تامین کند، تصمیم گرفت تحصیل در دانشگاه را رها کند.

اما سرنوشت چیز دیگری می خواست. اندکی پس از مراسم فارغ التحصیلی، جانسون و برخی دیگر از دانش آموزان توسط یک سازمان حقوق مدنی مستقر در نیویورک، به یک شام دعوت شدند. در آنجا از جانسون درخواست شد تا سخنرانی کند. هری اچ پیس، رئیس شرکت بیمه زندگی (SLL)، یکی از دعوت شدگان بود. او چنان تحت تاثیر سخنان جان جانسون قرار گرفت که به او پیشنهاد کار داد تا بتواند از بورس تحصیلی ۲۰۰ دلاری خود استفاده کند و به تحصیل ادامه دهد. جانسون کار نیمه وقت خود را در دفتر کار SLL در اول سپتامبر ۱۹۳۶ آغاز کرد و همزمان تحصیلات خود را در دانشگاه شیکاگو ادامه داد.

زندگی حرفه ای جان جانسون

در ابتدا کار جان جانسون خواندن تمام نشریات دوره ای موجود، و انتخاب مقالاتی بود که ممکن است مورد توجه مشتریان SLL که بیشتر متعلق به جامعه آفریقایی-آمریکایی بودند، قرار گیرد. سپس پیس آن مقالات را مرور می کرد و چاپ آنها را در مجله ماهانه شرکت، “گاردین” انجام می داد. به تدریج جانسون با یادگیری فنون کسب و کار بیش از پیش به او نزدیکتر شد. در سال ۱۹۳۹، هنگامی که به سمت سردبیر ماهنامه گاردین ارتقا یافت، تحصیل در دانشگاه را رها کرد تا تمام وقت در SLL کار کند و ترجیح داد در حین کار یاد بگیرد.

هنگام کار به عنوان سردبیر، به ذهن جان جانسون رسید که آفریقایی-آمریکایی ها ممکن است از یک مجله انحصاری لذت ببرند که فقط نیازهای آنها را تامین کند. جان جانسون سپس تصمیم گرفت یک نسخه آفریقایی-آمریکایی از “Readers Digest” ایجاد کند، و به طور موقت آن را “Negro Digest” نامید. اخبار در “Negro Digest” به صورت خلاصه منتشر می شد. جانسون خیلی زود متوجه شد که خوانندگان همچنین می خواهند اخبار را ببینند و بسیاری از آنها دنبال کننده مجله هایی مانند “Life” و “Look” هستند. با توجه به این موارد “Ebony” متولد شد، همسرش به او گفت ابونی نام یک چوب سیاه خوب آفریقایی است.

اولین شماره در نوامبر ۱۹۴۵ منتشر شد. ابونی از همان ابتدا موفق بود و وقتی ۲۵۰۰۰ نسخه در چند ساعت اول به فروش رسید، ۲۵۰۰۰ نسخه دیگر چاپ شد. در ابتدا او مجبور بود بدون تبلیغات پیش برود، اما در سال ۱۹۴۶، تبلیغات را نه تنها از طریق SLL، بلکه از سوی غول های سفید پوست رسانه مانند Armour Foods ، Quaker Oats ، Chesterfield ، Elgin Watch و Zenith گرفت.

در اواخر دهه ۱۹۵۰، جان جانسون از مارتین لوتر کینگ دعوت کرد تا ستونی در Ebony بنویسد و بدین ترتیب از طریق بستری که جانسون فراهم کرد توانست حمایت از جنبش خود را به دست آورد. سپس جان بخش خاصی را برای مقالات مربوط به جنبش استقلال آفریقا در هر شماره ذخیره کرد.

در سال ۱۹۴۹ جان جانسون نام انتشارات Negro Digest را به انتشارات جانسون تغییر داد. پس از آن، او مجلات دیگر، “Tan”، یک نوع مجله با اعتراف واقعی و در سال ۱۹۵۱، خلاصه اخبار هفتگی، «جت» را تاسیس کرد.  او همچنین «ستاره های آفریقایی آمریکایی» و «ابونی جونیور» را تاسیس کرد، که دومی یک مجله اختصاصی برای کودکان است. در سال ۱۹۵۸، او با ایجاد «نمایشگاه مد ابونی» به سمت هدف جدیدی حرکت کرد.

موفقیت آن باعث شد که او خط تولید لوازم آرایشی خود را در سال ۱۹۷۳ راه اندازی کند. در سال ۱۹۷۰، او نام Negro Digest را به دنیای سیاه تغییر داد. پس از آن، او سه ایستگاه رادیویی خریداری کرد، یک شرکت چاپ کتاب و یک شرکت تلویزیونی راه اندازی کرد. در اوایل دهه ۱۹۸۰، وی به یکی از ثروتمندترین رهبران کسب و کار جهان تبدیل شده بود.

فعالیت های عمده جانسون

جان جانسون را بیشتر به خاطر تاسیس “Ebony”، مجله ای که از سال ۱۹۴۵ به طور مداوم در حال انتشار است، به یاد می آورند. در ابتدا با هدف به تصویر کشیدن دیدگاه جامعه آفریقایی-آمریکایی، بر موفقیت های افراد آفریقایی-آمریکایی تبار تاکید کرد، اما بعداً شامل سایر موضوعات مهم برای جامعه آفریقایی-آمریکایی شد.

Ebony همچنین مورخان حرفه ای را برای مستند کردن سهم جامعه سیاه پوستان در تاریخ ایالات متحده استخدام كرد. همچنین فرهنگ آفریقایی- آمریکایی را مثبت نشان داد و از مدل های آفریقایی- آمریکایی در تبلیغات خود استفاده کرد. همچنین به پیشرفت آگاهی در جامعه سیاه پوستان نیز کمک کرد.

جوایز و دستاوردهای جان جانسون

در سال ۱۹۵۱، جان جانسون توسط اتاق بازرگانی ایالات متحده به عنوان مرد جوان سال انتخاب شد. او اولین آفریقایی-آ مریکایی بود که چنین افتخاری را دریافت کرد. در سال ۱۹۶۶، به دلیل مشارکت خود در حوزه روابط نژادی، توسط انجمن ملی پیشرفت افراد رنگین پوست، مدال اسپینگارن را دریافت کرد. در سال ۱۹۹۵، جانسون به مناسبت پنجاهمین سالگرد مجله ابونی جایزه ارتباطات را دریافت کرد. وی در سال ۱۹۹۶ از رئیس جمهور بیل کلینتون نشان آزادی را دریافت کرد.

جان جانسون در ۸ آگوست ۲۰۰۵ بر اثر نارسایی قلبی درگذشت و در گورستان اوک وود در شیکاگو دفن شد. در مراسم تشییع جنازه وی بیش از ۱۰۰۰ نفر از جمله رئیس جمهور آینده ایالات متحده، باراک اوباما، فعال الشارپتون و کارول مسیلی براون، سیاستمدار حضور داشتند.

روپرت مرداک کارآفرین مشهور استرالیایی است که به دلیل تاسیس «نیوز کورپوریشن» معروف است. مرداک پس از مرگ پدرش، با فعالیت در نشریات کوچک در استرالیا کار خود در زمینه رسانه را شروع کرد. اولین تجربه سرمایه گذاری خارجی او با خرید “The Dominion” روزنامه مستقر در نیوزلند است.

از آن زمان او به تدریج امپراتوری کسب و کار خود را بنا نهاد و در صنعت رسانه به نامی مشهور تبدیل شد. روپرت مرداک افتخار مدیریت نشریاتی از جمله News of the World ،The Sun ، The Daily Telegraph” ، New York Post و HarperCollins را دارد. او همچنین روزنامه جدیدی مانند «استرالیا» را نیز با سرمایه خود راه اندازی کرده است.

مرداک با افزایش مشاغلی در ایالات متحده داشت، شهروند ایالات متحده شود. زمانی که بیش از پیش روزنامه هایی در انگلستان و ایالات متحده را در اختیار داشت، به خرید “فاکس قرن بیستم” اقدام کرد. در حال حاضر بیشتر فعالیت های این نشریات توسط پسر کوچکتر مرداک، جیمز اداره می شود. به گفته فوربز، او یکی از ثروتمندترین و بانفوذترین آمریکایی ها در ایالات متحده و جهان است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد زندگی و آثار روپرت مرداک ادامه این مقاله را دنبال کنید.

روپرت مرداک غول بزرگ صنعت رسانه

کودکی و زندگی اولیه

روپرت مرداک از پدری روزنامه نگار و مادری نیکوکار، الیزابت جوی گرین، در ملبورن، در ۱۱ مارس ۱۹۳۱ متولد شد. او به عنوان یک پسر جوان، تحصیلات خود را در مدرسه “Geelong Grammar” در استرالیا دنبال کرد. در آن سال ها، مرداک به عنوان سردبیر مجلات مختلف مدرسه از جمله “The Corian” ، و “If Revived” فعالیت می کرد. روپرت به کار نیمه وقتی در ‘ملبورن هرالد’ مشغول بود و توسط پدرش مسائل حرفه ای را آموخت. وی ادامه تحصیلات خود را در کالج ورکستر متعلق به دانشگاه آکسفورد انگلستان ادامه داد. او حتی در دانشکده مدیریت “انتشارات دانشجویی آکسفورد” را برعهده داشت. پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد خود از کالج، برای مدت کوتاهی در “دیلی اکسپرس” استخدام شد.

حرفه اصلی

هنگامی که کیت پدر مرداک در سال ۱۹۵۲ درگذشت، مرداک جوان به خانه بازگشت و مدیریت “News Limited”، یك شركت رسانه ای كه توسط پدرش تاسیس شده بود را به دست گرفت. پس از شروع فعالیت روپرت در این رسانه، یکی از روزنامه های آن “آدلاید نیوز” به یکی از خواندنی ترین روزنامه ها تبدیل شد.

در سال های ۱۹۵۶-۱۹۶۰، این کارآفرین جوان توجه خود را به دستیابی شرکت های خبری از دیگر شرکت های رسانه ای معطوف کرد و موفق به خرید «ساندی تایمز» در پرت، استرالیا غربی و “The Daily Mirror” شد. او همچنین موفق شد سهام خود را نسبت به سایر شرکت های رسانه ای در سراسر استرالیا افزایش دهد.

در سال ۱۹۶۴، روپرت در سفر به نیوزلند از پیشنهادی برای خرید روزنامه مستقر در ولینگتون با عنوان “Dominion” مطلع شد. رقیب او تاجر قدرتمند کانادا، لرد تامسون بود. با این حال، روپرت مرداک سی و سه ساله بود که در نهایت مدیریت “The Dominion” را به دست آورد.

بعداً در همان سال، او قبل از انتقال شرکت خود به سیدنی، «استرالیا» را معرفی کرد، اولین روزنامه کشور که فعالیت های اولیه خود را در کانبرا انجام می داد. در سال ۱۹۶۸، کارآفرین مشهور رسانه استرالیا وارد بازار انگلیس شد و مدیریت “News of the World” را به دست گرفت و سال بعد را با مدیریت “The Sun” ادامه داد. این روزنامه ها ابتدا در صفحاتی با ابعاد گسترده چاپ می شدند، اما سپس در صفحات کوچکتر چاپ شدند تا هزینه های نشریه را کاهش دهند.

روپرت مرداک از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۶ نشریاتی با عنوان روزنامه دیلی تلگراف، سان آنتونیو، اکسپرس نیوز و نیویورک پست را خریداری کرد، در همین حال یک روزنامه جدیدی به نام The Star را راه اندازی کرد. در سال ۱۹۷۹، او به عنوان شریک تجاری نشریه های News Limited و News Corporation را تاسیس كرد. مرداک همچنین به عنوان مدیر News Corp یک شرکت مستقر در شهر نیویورک، فعالیت خود را آغاز کرد.

روزنامه های روپرت مرداک به دلیل دیدگاه های سیاسی مشهور بودند، که در ابتدا به نفع مارگارت تاچر بود، و سپس به «حزب کارگر» تونی بلر تغییر یافت و بعداً از «حزب محافظه کار» به حمایت از دیوید کامرون پرداخت. در سال ۱۹۸۱، مرداک مدیریت چند نشریه دیگر را از جمله روزنامه معروف انگلیسی تایمز به دست گرفت.

در سال ۱۹۸۵، “News Corporation” مدیریت «فاکس قرن بیستم» را به دست آورد و مرداک به جهت خريد شركت های بسیاری در آمريكا، شهروند این کشور شد. در سال ۱۹۸۶، هنگامی که نشریه الکترونیکی را در منطقه ووپینگ در لندن معرفی کرد، این تاجر تحت نظارت قرار گرفت. این فرایندها به اندازه قبل به نیروی انسانی احتیاج نداشتند و این قضیه موجب تعدیل کارمندان شد. کارمندان موجود اعتراض کردند و این مشکل با پرداخت خسارت ۶۰ میلیون پوندی حل و فصل شد.

در سه سال بعدی، وی “The Herald and Weekly Time Ltd” و “HarperCollins” را خرید. در سال ۱۹۹۰، او یک شرکت ارتباطات از راه دور را با نام “BSkyB” در انگلیس راه اندازی کرد و همچنین به بازار رسانه های آسیا نیز چشم دوخت. در همان سال، News Corp به حدی ضرر کرده بود که روپرت مرداک مجبور شد سهام خود را به شرکت های دیگر بفروشد.

سه سال بعد News Corporation مسئولیت پخش لیگ ملی فوتبال (NFL) را از رقبای CBS به عهده گرفت. در سال ۱۹۹۳، روپرت مرداک یک شبکه مستقر در هنگ کنگ، Star Tv که اخبار و برنامه های دیگر را به کشورهای آسیایی از جمله هند و ژاپن توزیع می کرد را خرید. در سال ۱۹۹۵، این کارآفرین تأثیرگذار به اتهام در اختیار داشتن غیر قانونی قدرت در شبکه فاکس متهم شد. این اتهام خیلی زود توسط کمیسیون ارتباطات فدرال(FCC) که اظهار داشتند این کنترل برای شبکه سودمند است، رد شد.

در همان سال، روپرت مرداک تصمیم خود را برای راه اندازی یک وب سایت خبری به نام The Weekly Standard به همراه مجله ای با همین نام در همکاری با MCI Connection  اعلام کرد. از سال ۱۹۹۶ تا سال ۱۹۹۸ روپرت مرداک تصمیمات مهمی اخذ كرد، از جمله راه اندازی “کانال فاکس نیوز”. وی همچنین برای خرید باشگاه فوتبال منچستریونایتد ۶۲۵ میلیون پوند پیشنهاد داد که با وجود مبلغ سنگین، این پیشنهاد رد شد.

در سال ۱۹۹۹، او شرکت موسیقی استرالیایی، Mushroom Records را خریداری کرد و آن را با Festival Records ادغام کرد تا Record Mushroom Records را راه اندازی کند.

در سال ۲۰۱۰، او مبلغ یک میلیون دلار به هر کدام از سازمان های اتاق بازرگانی و انجمن مدیران جمهوری خواه ایالات متحده اهدا کرد.  در همان سال، روپرت مرداک عضو شورای روابط خارجی و انستیتو کاتو شد. در سال ۲۰۱۲، مرداک برای سومین بار به جرم دزدیدن تلفن همراه شخصیت های برجسته، به منظور انتشار اخبار مهم متهم شد. این اتهام منجر به یک سری تحقیقات توسط FBI شد و در نتیجه مرداک مجبور شد از سمت مدیریت انتشارات اخبار بین الملل کناره گیری کند.

در سال ۲۰۱۴، فاکس قرن بیستم اقدام به خرید Time Warner کرد، اما این پیشنهاد او رد شد. در حال حاضر، مدیریت بیشتر شرکت های روپرت مرداک توسط پسر کوچکتر وی، جیمز انجام می شود.

آثار مهم مرداک

روپرت مرداک به عنوان یک کارآفرین مالکیت چندین شرکت بزرگ را به دست آورد. اما مهمترین تصمیم وی در مورد تاسیس “News Corporation” بود. مرداک به واسطه این نام تجاری، توانست به نام های بزرگ دیگری در صنعت رسانه دسترسی پیدا کند. مرداک در طی بیست سال از عمر این شرکت، به ثروت ۵ میلیون دلاری دست پیدا کرد.

جوایز و دستاوردها

در سال ۱۹۸۴، روپرت توسط دولت استرالیا تقدیر شد. روپرت مرداک در سال ۲۰۱۳، در فهرست ثروتمندترین آمریکایی ها در ایالات متحده فوربز و همچنین در جهان حضور داشته است.

زندگی شخصی و میراث

در سال ۱۹۵۶ مرداک با مهماندار سابق هوایی، پاتریشیا بوئر، ازدواج کرد که یک دختر به نام Prudence دارند. روپرت مرداک پس از جدایی از همسر اول خود، در سال ۱۹۶۷ با روزنامه نگار اسکاتلندی، آنا ماریا تورو ازدواج کرد. این زوج دارای سه فرزند به نام های الیزابت، لاچلان و جیمز بودند که همگی کارآفرینان تاثیر گذاری هستند. این زوج بعد از ۳۲ سال طلاق گرفتند.

پس از جدایی از همسر دوم خود، مرداک با وندی دنگ تاجر ازدواج کرد، این زوج دو دختر به نام های گریس و کلویی دارند. این کارآفرین موفق اغلب الهام بخش شخصیت های مختلف نمایش تلویزیونی بوده است. بری همفریس، کمدین، ​​شخصیت او را در مستند “Selling Hitler” بازی کرد. شخصیت او همچنین توسط بازیگر انگلیسی، هیو لوری، در برنامه تلویزیونی “Bit of Fry & Laurie” اجرا شده است. حتی رسوایی های تجاری روپرت موضوع فیلم “Outfoxed” و نمایش تلویزیونی “Hacks” بوده اند.

ارزش خالص دارایی روپرت مرداک

به گفته فوربز، دارایی این سرمایه دار استرالیایی ۱۳.۴ بیلیون دلار ارزش دارد.