کریستین امانپور؛ یکی از شناخته‌ شده‌ترین زنان خبرنگار جهان

کریستین امانپور (Christiane Amanpour) روزنامه‌نگاری ایرانی-بریتانیایی است که عمر فعالیت حرفه‌ای او به بیش از ۳۰ سال می‌رسد. امانپور را می‌توان یکی از شناخته‌ شده‌ترین و محبوب‌ترین خبرنگاران جهان دانست. او زاده لندن بوده و به عنوان یکی از بهترین خبرنگاران جنگ در قرن ۲۰ و ۲۱ شناخته می‌شود. امانپور در شبکه‌های CNN، ABC و PBS فعالیت داشته است. او در زندگی شغلی خود به موفقیت‌های بسیاری دست یافته و جوایز متعددی کسب کرده است. از جمله این جوایز می‌توان به DuPont Award، چند جایزه Emmys، Peabody awards وEdward R. Murrow Award اشاره کرد. در این مطلب در compro زندگی شخصی و حرفه‌ای او را بررسی خواهیم کرد.

تولد و سال‌های نخستین زندگی امانپور

کریستین امانپور که نام کامل وی Christiane Maria Heideh Amanpour است در ۱۲ ژانویه ۱۹۵۸ در لندن دیده به جهان گشود. پدر او، محمد امانپور، ملیتی ایرانی داشته و مادرش، Patricia Anne انگلیسی است. پدر او یکی از مدیران شرکت هواپیمایی هما بود و چند سال پس از تولد کریستین، به همراه خانواده به زادگاهش ایران بازگشت. او تا یازده سالگی به همراه خواهر کوچکترش در ایران بود. از لحاظ مالی، خانواده امانپور زندگی مرفهی داشتند. او این شانس را داشت که در سال‌های کودکی و نوجوانی‌اش ‌با فرهنگ ایران و انگلیس آشنا شود. می‌توان گفت شرایط زندگی و تجربه زیست در ایران و انگلیس در شکل‌دهی ادامه مسیر زندگی او نقش داشتند.

در یازده سالگی، والدین کریستین امانپور تصمین گرفتند او را در مدرسه‌ای شبانه‌روزی در انگلستان ثبت نام کنند. پس از مدتی همه اعضای خانواده او نیز از ایران به انگلیس رفتند. به دنبال رویداد انقلاب اسلامی و جنگ ایران و عراق، خانواده او بازگشت به انگلیس را انتخاب کردند. همین رخدادها و اتفاقات بود که اشتیاق امانپور برای خبرنگاری را بیدار کرد. اگرچه خانواده او موفق شدند به سلامت در لندن مستقر شوند؛ اما تقریباً تمام اموال خود را از دست دادند.

امانپور در مصاحبه با مجله People گفته بود: پدرم همه چیز را از دست داد. ما باید از اول شروع می‌کردیم. اما من همیشه می‌خواستم دلیلی برای حضور در دل وقایع داشته باشم. من می‌خواستم یک خبرنگار خارجی باشم.

مدرسه‌ی محل تحصیل کریستین امانپور ، Holy Cross Convent نام داشت و در باکینگهام شایر واقع شده بود. کریستین در مدرسه عملکرد موفقی داشت. در ۱۶ سالگی به مدرسه کاتولیک نیو هال (New Hall) رفت و پس از فارق‌التحصیلی برای رسیدن به شغل رویایی خود یعنی خبرنگاری به آمریکا نقل مکان کرد. اماkپور تحصیلات خود در زمینه روزنامه‌نگاری را در دانشگاه رود آیلند (Rhode Island) آمریکا آغاز کرد و در سال ۱۹۸۳ lموفق به اخذ مدرک لیسانس خود شد.

این روزنامه‌نگار آینده پیش از فارق‌التحصیلی مسیر خود را مشخص کرده بود. او در طول دوران تحصیل، شغل خود در صنعت ارتباطات را آغاز کرد. نخستین شغل کریستین امانپور به عنوان طراحی گرافیک در ایستگاه محلی تبلیغات تلویزیونی در NBC بود. او سپس به عنوان گزارشگر رادیو در WBRU مشغول به کار شد. در ادامه، مسیر شغلی او را با جزئیات بیشتری بررسی خواهیم کرد.

مسیر شغلی کریستین امانپور

امانپور بیش از هر چیز دیگر به عنوان یکی از خبرنگاران شبکه CNN شناخته می‌شود. او برای نخستین بار در سال ۱۹۸۳ و به عنوان دستیار در بخش بین‌الملل مشغول به کار شد. آن زمان تقریباً اوایل کار شبکه CNN  بود و امانپور کار در این شبکه را فرصتی مناسب دید. او با یک دوچرخه و چند دلار پول به دفتر مرکزی این شبکه در آتلانتا (Atlanta) رفت و توانست از همان ابتدا سایرین را با تلاش و سخت‌کوشی خود تحت تأثیر قرار دهد.

در این زمان وظایف کریستین امانپور جواب دادن تلفن، انجام کارهای کوچک و تایپ محدود می‌شد. در آغاز به علت داشتن لهجه هنگام انگلیسی صحبت کردن و ظاهری غیر آمریکایی ممانعت‌هایی در زمینه حضور او در مقابل دوربین وجود داشت.

پس از مدتی او فعالیت خود به عنوان خبرنگار این شبکه را آغاز کرد. او برای تهیه گزارش به خاورمیانه رفت و برای شجاعت و توانایی در ارائه گزارشات زنده مورد تحسین قرار گرفت. در سال ۱۹۸۵ و به دنبال تهیه گزارشی درباره ایران، توجهات به سمت او جلب شد. این گزارش خبری دریافت جایزه DuPont Award را نیز برای او به همراه داشت. اگرچه این موضوع نقش مهمی در موفقیت شغلی کریستین امانپور داشت؛ اما دلیل اصلی معرفی او در سطح بین‌الملل گزارشات دیگری بود. گزارشات او از جنگ‌ خلیج فارس توجه افراد بسیاری را به خود جلب کرد.

تاریخ این گزارشات که به سال ۱۹۹۱ میلادی برمی‌گردد، توجهات بین‌المللی را به این خبرنگار معطوف کرد. او گزارشاتی از مناطقی مانند هایتی (Haiti)، سومالی (Somalia)، رواندا (Rwanda) و افغانستان نیز تهیه کرده است. به علاوه، در زمان سقوط تعدادی از دولت‌های کمونیست در اروپای شرقی، امانپور برای تهیه گزارش درباره سقوط دولت‌ها و اثرات انقلاب به این کشورها رفت.

امانپور و بحران بوسنی

پوشش خبری تاریخی کریستین امانپور از بحران بوسنی در اواخر دهه هشتاد میلادی و اوایل دهه نود نقش به‌سزایی در رسیدن او به جایگاه فعلی داشت. بسیاری از افراد تلاش‌های او برای عطف توجهات بین‌المللی به سمت بوسنی را تحسین می‌کنند. گزارش‌های اثرگذار او و همکارانش از دل جنگ بوسنی سبب شد که نهادهای بین‌المللی در این جنگ دخالت کرده و مانع ادامه نسل‌کشی مسلمانان این منطقه شوند.

تلاش‌های او برای ایجاد چهره‌ای انسانی در گزارش‌هایش از عوامل موفقیت و البته تحسین او بوده است. کریستین امانپور در این زمینه گفته است که یکی از همکارانش در جریان جنگ خلیج فارس به او توصیه کرده تا صدای شخصی‌اش را در گزارش‌های خبری‌اش پیدا کند. او می‌گوید تا پیش از جریان جنگ بوسنی به این مهم دست نیافته بود. در دل این معرکه و با دیدن سلاخی انسان‌ها و وحشت و شرارت موجود در منطقه بود که صدا و زبان شخصی خود را به عنوانی شهروندی جهانی به کار برد و تأثیر چشمگیر آن را مشاهده کرد.

در جریان این گزارشات کریستین امانپور و تیمش با خطرات بسیاری مواجه بودند. حتی یک بار تصویربردار همراه او مورد اصابت گلوله قرار گرفت. هنگام تهیه گزارش از جنگ در سارایوو (Sarajevo) نیز هتل محل اقامت او مورد اصابت بمب واقع شد.

زمینه ی فعالیت کریستین

تهیه گزارشات از جنگ و رخدادهای مهم بین‌المللی، تنها زمینه فعالیت کریستین نیست. او مصاحبات متعددی را نیز با برخی از رهبران برجسته جهانی انجام داده است. از جمله این موارد می‌توان به مصاحبه با تونی بلر (Tony Blair)، نخست وزیر سابق بریتانیا و رئیس جمهور فرانسه، ژاک شیراک ( Jacques Chirac)، در جریان ۱۱ سپتامبر اشاره کرد. به علاوه، کریستین امانپور نخستین مصاحبه با ملک عبدالله پادشاه اردن را انجام داد. مصاحبه با دیگر سران کشورهای خاورمیانه از جمله محمد خاتمی و حسنی مبارک نیز از جمله کارهای او است.

امانپور در میانه دهه ۹۰ میلادی به عنوان یکی از برجسته‌ترین خبرنگاران جنگ در عصر خود شناخته می‌شد. او پس از مدتی به عنوان گزارشگر ارشد بخش بین‌المللی شبکه خبری CNN منصوب شد. در سال ۱۹۹۶ او با شبکه CNN قراردادی امضا کرد که به او اجازه می‌داد در کنار گزارش‌های خبری مهم برای این شبکه، سالانه ۶-۵ گزارش برای برنامه خبری ۶۰ دقیقه (۶۰ MINUTES) شبکه CBS نیز تهیه کند. در نتیجه این قرارداد، او به یکی از پردرآمدترین افراد فعال در زمینه اخبار تبدیل شد.

کریستین امانپور در ساخت چندین مستند درباره مشکلات جهانی نیز دست داشته است. از این جمله می‌توان به مستند “Where Have All the Parents Gone?” اشاره کرد. این مستند که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد به کودکان کنیایی که به علت شیوع ایدز والدین خود را از دست داده بودند می‌پرداخت. دو مستند ” “In the Footsteps of bin Laden (۲۰۰۶)و War Within” (۲۰۰۷) The” نیز درباره آشوب‌های اسلامگرایان در بریتانیا است. او در برنامه شش ساعته ” God’s Warriors (۲۰۰۷)” نیز شرکت داشته است.

در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ نیز او میزبانی یک برنامه مصاحبه محور در CNN  به نام Amanpour را برعهده داشت. برنامه سیاسی This Week در شبکه ABC و برنامه Amanpour & Company در شبکه PBS نیز از دیگر فعالیت‌های او است.

جوایز و افتخارات کریستین امانپور

می‌توان گفت که امانپور همه جوایز معتبر در زمینه کاری خود را دریافت کرده است. ۹ جایزه امی، چندین جایزه Peabody awards، یک جایزه Edward R. Murrow و به رسمیت شناخته شدن توسط Library of American Broadcasting افتخارات حرفه‌ای او به شمار می‌‌آیند. همانگونه که پیش از این ذکر شد، جایزه Peabody awards به دنبال گزارشی اثر گذار از جنگ خلیج فارس به او اعطا شد. گزارشات مربوط به جنگ بوسنی نیز جوایز متعددی از جمله جایزه امی را برای او به همراه داشت.

زندگی شخصی کریستین امانپور

امانپور در حال حاضر ۶۳ سال دارد. آخرین ارتباط عاطفی او که به ازدواج منجر شد، با جیمز فیلیپ رابین  بود. این دو در سال ۱۹۹۸ با یکدیگر ازدواج کردند. در آن زمان، جیمز به عنوان سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا فعالیت می‌کرد. او همچنین به عنوان مشاور غیر رسمی باراک اوباما و هیلاری کلینتون نیز فعالیت داشته است. حاصل این ازدواج پسری به نام داریوش جان رابین است که در سال ۲۰۰۰ به دنیا آمد.

این خبرنگار سرشناس، در خرداد ۱۴۰۰ از ابتلایش به سرطان تخمدان خبر داد. کریستین امانپور گفت: من هم مثل میلیون‌ها زن دیگر در جهان به سرطان تخمدان دچار شد‌ه‌ام. ضایعه در یک عمل جراحی برداشته شده اما ماه‌های آینده را باید به روند درمان ادامه دهم.