چارلز مریل بنیانگذار مریل لاینچ بزرگترین شرکت کارگزاری

چارلز مریل (۱۸۸۵-۱۹۵۶) بنیانگذار مریل لاینچ، بزرگترین شرکت کارگزاری جهان بود. او که یک تحلیلگر و فروشنده موفق بازار سرمایه بود، صنعت سرمایه گذاری را برای جذب سرمایه گذاران خرد به بازار سهام، مجددا سازماندهی کرد.
چارلز ای مریل در ۱۹ اکتبر ۱۸۸۵ در گرین کاو اسپرینگز، فلوریدا متولد شد. مریل پسر یک پزشک و مدیر داروخانه، در مدرسه جان بی استتسون در دلند، فلوریدا و در کالج امهرست تحصیل کرد. پس از پایان تحصیلات دانشگاهی خود مریل قبل از یافتن جایگاه خود در دنیای تجارت و بورس، در زمینه روزنامه نگاری، دانشکده حقوق و بیس بال نیمه حرفه ای فعالیت هایی داشت.

چارلز مریل بنیانگذار مریل لاینچ بزرگترین شرکت کارگزاری

اوایل زندگی چارلز مریل

چارلز ای مریل، پسر دکتر چارلز مریل و اوکتاویا (ویلسون) مریل، در گرین کاو اسپرینگز، فلوریدا، متولد شد و کودکی خود را در آنجا سپری کرد. در سال ۱۸۹۸ خانواده مدت کوتاهی به ناکسویل، تنسی نقل مکان کردند؛ اما در طی یک سال به فلوریدا بازگشتند و در جکسونویل مستقر شدند.

پس از سوختن مدرسه مریل در آتش سوزی بزرگ سال ۱۹۰۱، والدینش تصمیم گرفتند او را به آکادمی مقدماتی کالج که توسط دانشگاه جان بی استتسون (اکنون به عنوان دانشگاه استتسون شناخته می شود) بفرستند. مریل از سال ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۳ در آنجا تحصیل کرد و سپس در سال ۱۹۰۳ برای سال آخر دبیرستان به آکادمی Worcester منتقل شد. پس از دو سال تحصیل در کالج آمهرست، مریل از ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۷ مدتی را در دانشکده حقوق دانشگاه میشیگان گذراند.

فعالیت حرفه ای چارلز مریل

در سال ۱۹۰۷ مریل در دفتر شعبه نیویورک یک شرکت نساجی موقعیتی به دست آورد و فعالیت خود را در آنجا شروع کرد. طی دو سال او به سمت مدیر شرکت ارتقا یافت. در سال ۱۹۰۹ چارلز مریل به یک شرکت تجارت کاغذ پیوست، و در آنجا یک بخش اوراق قرضه ایجاد و مدیریت کرد. سپس در سال ۱۹۱۳ از این شرکت استعفا داد و به عنوان مدیر فروش، یک شرکت مستقر در وال استریت به نام ایستمن، دیلون و شرکا به فعالیت حرفه ای خود ادامه داد.

شروع فعالیت در بازار سرمایه

در ژانویه ۱۹۱۴ چارلز مریل تصمیم گرفت شرکت بانکی سرمایه گذاری خود را تاسیس کند و در نهایت شرکت چارلز مریل را در فضای اداری که از ایستمن، دیلون اجاره کرده بود، تاسیس کرد. شش ماه بعد، هنگامی که مریل با فردی به نام ادموند لاینچ شریک شد، نام این شرکت به مریل لاینچ و شرکا تبدیل شد. پس از بیمه موفقیت آمیز مریل در فروشگاه های مک کوری، این شرکت به عنوان یک بیمه گر موفق در فروشگاه های زنجیره ای شهرت پیدا کرد و رشد و سوددهی بالایی پیدا کرد.

از آنجا که مریل به عنوان بخشی از کمیسیون های خود سهامی در نظر گرفت و بعد با افزایش ارزش سهام شرکت، سهام خود را فروخت و در نتیجه ثروت شخصی نیز به دست آورد. بزرگترین موفقیت چارلز مریل به عنوان سرمایه گذاری سازمان وی در سال ۱۹۲۶ در فروشگاه های Safeway Stores Inc بود که بزرگترین سهامدار آن بود. در زمان مرگ مریل در سال ۱۹۵۶، این فروشگاه دومین خرده فروشی مواد غذایی در کشور بود.

خروج از بازار سهام

در سال ۱۹۲۸ چارلز مریل پیش‌بینی کرد که قیمت سهام سقوط می کند و به مشتریان خود توصیه كرد كه دارایی های خود را بفروشند. کسانی که از توصیه های او استفاده کردند (رئیس جمهور، کالوین کولیج، هشدار او را نادیده گرفت). از ضرر فاجعه بزرگ اکتبر ۱۹۲۸ در امان ماندند. مریل در سال ۱۹۳۰ از تجارت کارگزاری خارج شد و ۵ میلیون دلار درآمد کسب کرد و شرکت ای اس پیرس را راه اندازی کرد و مشارکت خود را برای رسیدگی به سهام لیست رو به رشد فروشگاه های زنجیره ای خود، که در این زمان شامل First National Stores  S. S. Kresge، و Western Auto Supply بود، محدود کرد.

علاوه بر این، در سال ۱۹۳۲ به تاسیس Family Circle، اولین مجله توزیع شده توسط فروشگاه های مواد غذایی، کمک کرد. برای چارلز مریل این تاحدودی دور بازنشستگی محسوب می شد و او بیشتر دهه ۱۹۳۰ را با لذت بردن از ثمره کار خود در خانه های شیک خود در ساوتهمپتون، نیویورک و پالم بیچ، فلوریدا گذراند.

در سال ۱۹۴۰ مریل مجددا وارد کارگزاری شد و مریل لاینچ (لاینچ در این حین فوت کرد) با E. A. Pierce and Company را ادغام کرد. همچنین در سال ۱۹۴۱ این شرکت را با دو شرکت دیگر Fenner ، Beane ادغام کرد و بزرگترین کارگزاری در جهان، با بیش از ۹۳ شعبه در شهرهای مختلف را تاسیس کرد.

وال استریت را به خیابان اصلی بیاورید

در دهه ۱۹۴۰ مریل مسئول ایجاد تغییرات گسترده ای در نحوه فعالیت صنعت سرمایه گذاری بود. مریل با تطبیق مفاهیم خرده فروشی در بازار بورس، تصمیم گرفت تعداد زیادی سرمایه گذار کوچک را به بازار جذب کند. در سال ۱۹۴۱، مریل با استفاده از شعار «وال استریت را به خیابان اصلی بیاورید» کمپینی را شروع کرد تا آگاهی عموم مردم در مورد بازار را افزایش دهد. و علاوه بر این تغییراتی در ساختار تجارت ایجاد کند که مورد توجه سرمایه گذاران کوچک قرار گیرد.

او هدف اول را با چاپ تبلیغات بزرگ در روزنامه ها و مجلات (و ارسال چاپ مجدد برای همه درخواست کنندگان) که عملکرد تجارت سرمایه گذاری را به زبان ساده توصیف می کرد. او یک بخش تحقیقاتی در نظر گرفته بود که گزارش تجزیه و تحلیل سهام را مطرح می کرد و به طور آزاد در بین عوام توزیع می شد.

علاوه بر این، چارلز مریل شرکت خود را دوباره اصلاح کرد تا ترس عمومی از کارگزاران بورس برای جلب مصرف کننده را کاهش دهد. مریل اصرار داشت که کارمندانش یک برنامه آموزشی را بگذرانند تا حداقل در این حرفه آموزش ببینند و دستمزد آنها را با حقوق و پاداش پرداخت می کرد. او هزینه های خدمات را لغو کرد و کمیسیون ها را پایین نگه داشت. او گزارش سالانه ای تنظیم کرد و آن را برای همه مشتریانش ارسال کرد تا به آنها اطمینان دهد که پولشان با مریل لاینچ امن خواهد بود.

استراتژی بازاریابی مریل فوق العاده موفق بود. سرمایه گذاران کوچک بسیاری را جذب کرد که به شرکت وفادار ماندند. اگرچه نوآوری های این شرکت به طور گسترده در وال استریت تقلید شد، مریل لاینچ موقعیت خود را به عنوان بزرگترین شرکت کارگزاری در جهان تثبیت کرد.

در زمان مرگ مریل در سال ۱۹۵۶، این شرکت ۱۱۵ دفتر در ایالات متحده، بیش از ۱۰۰ شریک و ۵۷۰ کارمند داشت. این شرکت هر روز بیش از ۱۰ درصد از معاملات بورس اوراق بهادار نیویورک را انجام می داد. در دهه ۱۹۸۰ مریل لاینچ، پیرس، فنر و اسمیت به عنوان بزرگترین خانه کارگزاری در جهان باقی ماند.

مریل نه تنها یکی از موفق ترین کارگزاران سهام در تاریخ آمریکا بود، بلکه احتمالاً از نظر تعیین دوره آموزشی سرمایه گذاری، نوآورترین و تأثیرگذارترین آنها بود. وی تصویری محافظه کارانه برای وال استریت ایجاد کرد که می تواند سرمایه گذار خرد را به سمت جذب سهام در اقتصاد کشور جلب کند و در نتیجه سرمایه گذاری را در بین طبقه متوسط معمول کند.

فعالیت خیرخواهانه و زندگی شخصی

مریل که اعتقاد راسخی به بازار سرمایه آزاد داشت، سهم خود را از مشارکت محدود مریل لاینچ (به ارزش ۵.۵ میلیون دلار) به بنیاد مریل برای پیشرفت دانش سرمایه گذاری، که وی در سال ۱۹۴۵ ایجاد کرده بود برای اعطای کمک هزینه به موسسات برای تحصیل رایگان، وصیت کرد.

چارلز مریل ۹۵ درصد املاک ۲۵ میلیون دلاری خود را به کالج ها، کلیساها و بیمارستان ها اهدا کرد. چارلز ای مریل سه بار ازدواج و طلاق گرفت. او سه فرزند داشت. وی در ۶ اکتبر ۱۹۵۶ درگذشت.