پیشروان کسب و کار compro

آنیتا رادیک متولد اکتبر ۱۹۴۲ یک کارآفرین انگلیسی، فعال حقوق بشر و کمپین محیط زیست است. البته او بیشتر به عنوان بنیانگذار The Body Shop، یک شرکت تولید و فروش محصولات آرایشی و بهداشتی طبیعی که مصرف گرایی اخلاقی را شکل داده است، شناخته می شود. این شرکت از نخستین کسب و کار هایی بود که استفاده از مواد اولیه آزمایش شده روی حیوانات را ممنوع اعلام کرد. همچنین اولین شرکتی بود که معامله عادلانه را با کشورهای در حال توسعه ترویج کرد.

رادیک درگیر فعالیت و مبارزاتی در جهت مسائل زیست محیطی و اجتماعی از جمله درگیری با Greenpeace و The Big Issue بود. در سال ۱۹۹۰، رادیک یک سازمان خیریه را تاسیس کرد و به کودکان محروم در اروپای شرقی، آفریقا و آسیا کمک می کرد. او معتقد بود كه کسب و کاری که نوعی از رهبری اخلاقی را ارائه می دهد، نیرویی قدرتمندتر از جامعه یا مذهب در جامعه است.

آنیتا رادیک یکی از نام های مشهور در زمینه محصولات آرایشی و بهداشتی در سراسر جهان است. آنیتا فردی مبتکر و خالق است که برند تجاری مشهور سلامتی و آرایشی، The Body Shop را بنیان نهاد. جالب اینجا است که این فروشگاه به دلیل ضروریات اقتصادی، و برای رفع بحران نقدی و تامین امنیت مالی رادیک و خانواده او آغاز به کار کرد.

سفرهای آنیتا رادیک و قرار گرفتن در معرض نیازمندی بدن زنان و داشتن تجربه‌ی دست اول زندگی با جوامع ماهیگیری و کشاورزی و افراد غیر صنعتی بود که موجب برتری کسب و کار او نسبت به سایر رقبای خود شد. او این مسئله را با مادر خود در میان گذاشت. در نتیجه مفهوم ظروف قابل بازیافت و نمونه های عطری را که به محیط زیست صدمه نمی زنند، معرفی کرد.

این شرکت از نخستین کسب و کار هایی بود که استفاده از مواد اولیه آزمایش شده روی حیوانات را ممنوع اعلام کرد. همچنین آنیتا رادیک اولین فردی بود که تجارت عادلانه را با کشورهای جهان سوم ترویج کرد. در کمترین زمان ممکن، برند رادیک با نام The Body Shop بسیار محبوب شد.

امروزه، این شرکت از طریق ۲۰۰۰ فروشگاه خود در مناطق مختلف جهان، به ۷۷ میلیون مصرف کننده خود خدمات مناسبی را ارائه می دهد. او به غیر از کارآفرینی، یک مبارز فعال محیط زیست و همچنین یک فعال حقوق بشر است.

آنیتا رادیک کارآفرین انگلیسی و چهره مشهور دنیای محصولات آرایشی

حرفه رسمی آنیتا رادیک

آنیتا رادیک کار خود را با کار در کتابخانه اینترنشنال هرالد تریبون در پاریس آغاز کرد. او سپس فعالیت خود را به عنوان معلم زبان انگلیسی و تاریخ در انگلیس دنبال کرد. وی بعداً در بخش حقوق زنان سازمان بین الملل (ILO) مستقر در سازمان ملل در ژنو شروع به فعالیت کرد. بعداً او با همکاری همسر آینده خود گوردون رادیک رستورانی افتتاح كرد. کسب و کار آنها رونق گرفت و این زوج خیلی زود هتلی را در منطقه Littlehampton تاسیس کردند.

در سال ۱۹۷۶ بود که آنیتا رادیک اقدام به تاسیس برند آرایشی و بهداشتی با نام “The Body Shop” کرد. او این کمپانی را به عنوان منبعی برای کسب درآمد برای حمایت از فرزندانش و گذراندن امور مالی زندگی، در حالی که همسرش در یک تور مسافرتی در آمریکا به سر می برد، آغاز کرد. این شرکت برای تامین پشتیبانی مالی تأسیس شد و به یکی از بزرگترین برندهای آرایشی و بهداشتی جهان که در جهت منافع محیط زیست عمل می کند، تبدیل شد.

با وجودی که رادیک آموزش و تجربه ای در زمینه کسب و کار و همچنین فعالیت بهداشتی و آرایشی نداشت، او به توصیه های همسر خود در زمینه فروش بیش از ۳۰۰ پوند در هفته پیروی کرد. هدف اصلی برند تجاری رادیک ارائه محصولات مراقبت از پوست با کیفیت در ظروف قابل بازیافت مجدد و در اندازه های نمونه بود.

شرکت بادی شاپ هنگامی که اروپا در حال آماده شدن برای مانترا “سبز رنگ” بود، راه اندازی شد. به این ترتیب، این برند به موقع تاسیس شد و به همین جهت بیشتر به دلیل محتوای دوستدار محیط زیست پذیرفته شد. همچنین این اولین کسب و کاری بود که مسئولیت اجتماعی و درباره محیط زیست دغدغه داشت.

موفقیت فروشگاه اول آنیتا رادیک منجر به راه اندازی فروشگاه دوم او در یک بازه زمانی شش ماهه شد. همچنین همسر او گوردن رادیک که از سفر خود برگشته بود نیز به این کسب و کار پیوست. این شرکت در سال ۱۹۸۴ فعالیت رسمی خود را شروع کرد.

تا سال ۱۹۹۱، فروشگاه بادی شاپ بیش از ۷۰۰ شعبه داشت. در همان سال، کمپانی آنیتا رادیک موفق به دریافت جایزه World Vision برای توسعه خلاقیت شد. در سال ۱۹۹۷، او با طراحی یک عروسک، به نام روبی که شباهت زیادی به باربی داشت، یک کمپین موفق را برای فروشگاه The Body Shop راه اندازی کرد. این کمپین موفقیت بزرگی برای او به دنبال داشت.

تا سال ۲۰۰۴، فروشگاه بادی شاپ، ۱۹۸۰ فروشگاه داشت و به بیش از ۷۷ میلیون مشتری در سراسر جهان خدمت می کرد. کمپانی آنیتا رادیک به عنوان دومین برند معتبر انگلستان و بیست و هشتمین برند برتر دنیا انتخاب شد.

در سال ۲۰۰۶، L’Oreal مجموعه The Body Shop را به مبلغ ۶۵۲ میلیون پوند خریداری کرد. با توجه به اینکه کمپانی L’Oreal از آزمایشات حیوانات برای تولید محصولات خود استفاده می کرد و همچنین به دلیل مالکیت آن توسط شرکت Nestle که بخاطر برخورد نامناسب با تولیدکنندگان جهان سوم مورد انتقاد قرار گرفته بود، این تصاحب باعث ایجاد اختلاف نظر شدیدی شد.

فعالیت های خیرخواهانه

او به غیر از فعالیت به عنوان مدیر برند The Body Shop، به کارهای خیر و بشردوستانه زیادی مشغول بود. او عضو شورای مشاوره اتاق فکر Demos بود و به دلیل فعالیت های بسیار خود در زمینه های زیست محیطی شناخته شده بود. رادیک پس از بازدید از یتیم خانه های رومانی، ‘Children on the Edge (COTE) را تاسیس کرد. هدف اصلی این سازمان کمک به مدیریت بحران و کار کودکان در سال های اولیه زندگی آنها بود. هدف آنیتا رادیک کمک به درمان کودکان محروم بود.

تلاش های بشردوستانه رادیک شامل متوقف كردن ریختن زباله های سمی در دریای شمال، اقدام به مبارزه علیه صید نطفه های نهنگ ها، آلودگی باران اسیدی، انتشار اولین دفترچه سبز، بودجه سازمان ملل و فعالیت های انرژی مثبت و …بود.

علاوه بر این، آنیتا رادیک به عنوان متولی یا عضو هیئت مدیره در بسیاری از سازمان های مهم از جمله مجله مادر جونز، بنیاد پیشرفت ملی ایالات متحده، دیده بان حقوق بشر ایالات متحده، انجمن راکوس و بنیاد صلح عصر هسته ای ایالات متحده خدمت کرده است. او همچنین كتابی به نام «ن را شخصاً بفرست» منتشر کرد که برابری را ترغیب می کرد و از بهره برداری از كارگران و كودكان در کشورهای توسعه نیافته پایان انتقاد می کرد.

جوایز و دستاوردهای آنیتا رادیک

در سال ۱۹۸۸، مقام معتبر به سفارش امپراتوری بریتانیا (OBE) به جهت فعالیت های بشر دوستانه و همچنین اقدامات او در زمینه محیط زیست به وی اعطا شد. در سال ۲۰۰۳، رادیک توسط ملکه الیزابت دوم به لقب فرمانده خانم منصوب شد. جوایز قابل توجه دیگری که به آنیتا رادیک پیشنهاد شده است عبارتند از جایزه محیط زیست بنیاد بنکسیا، جایزه محیط زیست مکزیک، مدال انجمن ملی Audubon ، جایزه Botwinick در اخلاق کسب و کار، جایزه مرکز رهبری زنان، جایزه سالانه دانشکده میشیگان و جوایز محیط زیست و رسانه بریتانیا است.

همچنین برخی از جوایز دیگری که به وی اعطا شده است عبارتند از جایزه سالانه مرکز رشد کسب و کار زنان، جایزه بنیاد گلیسمن، جایزه روح جنگل های بارانی است. به علاوه آنیتا رادیک مدارک افتخاری از دانشگاه های مختلف سراسر جهان از قبیل دکترای افتخاری از دانشگاه ساسکس، مدرک افتخاری (دکترای حقوق) از دانشگاه باث و دکترای افتخاری خدمات عمومی از کالج سیج دریافت کرد.

زندگی شخصی و میراث آنیتا رادیک

او در سال ۱۹۷۰ با گوردن رادیک ازدواج کرد. در آن زمان، آنها صاحب یک فرزند دختر شدند و در همان سال فرزند دیگری نیز در راه داشتند. در سال ۲۰۰۴، او به سیروز کبدی مبتلا شد. سه سال بعد، مشخص شد که آنیتا رادیک به هپاتیت C مبتلا شده است، که به جهت انتقال خونی بود که او در زمان تولد دختر دوم خود انجام داده بود. وی پس از تجربه سردرد شدیدی، در بیمارستان سنت ریچارد، بستری شد. روز بعد، یعنی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۷، آنیتا رادیک به دلیل خونریزی حاد درگذشت.

اریک اشمیت مهندس نرم افزار آمریکایی است که هم اکنون به عنوان مدیر اجرایی شرکت آلفابت فعالیت می کند. این شرکت هلدینگ فناوری آمریکایی چندین زیرمجموعه دارد که شرکت گوگل یکی از چند زیرمجموعه متعلق به این شرکت است. قبل از منصوب شدن به عنوان مدیر اجرایی آلفابت، اشمیت به مدت یک دهه به عنوان مدیر ارشد اجرایی (مدیر عامل) گوگل خدمت کرده بود. با مدیریت اشمیت گوگل توانست با تقویت فرهنگ نوآوری در زمینه مدیریت ارشد، دامنه محصولات خود را بسیار متنوع کند.

او که در خانواده تحصیل کرده و موفق متولد شده بود، از همان ابتدای جوانی به دنبال موفقیت بود. اریک اشمیت فردی باهوش، کنجکاو و مصمم بود. او نه تنها در دانشگاه و در زمینه تحصیل بلکه در ورزش نیز سرآمد بود. اشمیت در دوره دبیرستان دونده موفقی بود. اشمیت در ابتدا تمایل زیادی به معماری داشت؛ به همین جهت در دانشگاه پرینستون ثبت نام کرد. با این حال او خیلی زود متوجه شد که بیشتر به مهندسی برق علاقه مند است و رشته تحصیلی خود را تغییر داد.

اریک‌ اشمیت تحصیلات خود را در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی ادامه داد و در ادامه مدرک دکترای خود را نیز اخذ کرد. اشمیت قبل از پیوستن به شرکت گوگل در سال ۲۰۰۱، به عنوان مدیرعامل در چندین شرکت از جمله سان میکروسیستمز فعالیت کرد. او همچنین از اعضای هیئت امنای دانشگاه کارنگی ملون و همچنین دانشگاه پرینستون است.

از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱، اشمیت به عنوان مدیرعامل گوگل فعالیت داشت. وی در هیئت های مختلف در آکادمی و صنعت، از جمله هیئت امنای دانشگاه کارنگی ملون، پنسیلوانیا، و دانشگاه پرینستون، نیوجرسی خدمت کرده است.

بیوگرافی اریک اشمیت کارآفرین آمریکایی

کودکی و اوایل زندگی

اریک امرسون اشمیت متولد ۲۷ آوریل ۱۹۵۵، در واشنگتن، D.C و فرزند النور و ویلسون امرسون اشمیت است. مادرش مدرک فوق لیسانس روانشناسی داشت در حالی که پدرش استاد اقتصاد بین المللی دانشگاه ویرجینیا تک و دانشگاه جان هاپکینز بود. اریک دو برادر دارد. او پسری باهوش و ورزشکار بود که در مدرسه عملکرد خوبی داشت و دونده خوبی بود.

وی در سال ۱۹۷۲ از دبیرستان یورک تاون در آرلینگتون، ویرجینیا فارغ التحصیل شد. در نوجوانی آرزو داشت معمار شود و در رشته معماری در دانشگاه پرینستون ثبت نام کرد. اما، اشمیت خیلی زود متوجه شد که بیشتر به مهندسی برق علاقه مند است، بنابراین از معماری انصراف داد و رشته خود را به مهندسی برق تغییر داد.

اریک اشمیت در سال ۱۹۷۶ در مقطع کارشناسی فارغ التحصیل شد. اریک سپس در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی ثبت نام کرد، همان دانشگاهی که مدرک کارشناسی ارشد خود را در سال ۱۹۷۹ اخذ کرده بود. وی در زمان تحصیل در این دانشگاه، شبکه ای را ایجاد کرد که مرکز کامپیوتر دانشگاه را با بخش های CS و EECS مرتبط می کند.

او در دوره دکتری خود را پس از اتمام دوره کارشناسی ارشد از همان دانشگاه ادامه داد و مدرک خود را در سال ۱۹۸۲ در مهندسی برق و علوم کامپیوتر کسب کرد. پایان نامه اشمیت در مورد چالش های مدیریت توسعه نرم افزار توزیع شده، بود.

حرفه اریک اشمیت

یکی از فعالیت های  اریک، کار در شرکت بل بود. در آنجا او در کنار مایک لسک برای بازنویسی لكس، برنامه ای برای تولید آنالایزر لغوی برای سیستم عامل رایانه يونيكس كار می كرد. او بر توضیحات منظم کار کرد و آن را به ابزاری مهم برای ساخت کامپایلر تبدیل کرد. اشمیت در سال ۱۹۸۳ به شرکت سان مایکروسیستمز به عنوان اولین مدیر فناوری آن پیوست. او دارای دانش فنی عالی و درجه بالایی از مهارت های شغلی بود و در نتیجه رتبه این شرکت را توانست ارتقا دهد. وی قبل از اینکه به عنوان مدیر کل بخش محصولات فناوری فعالیت کند، به عنوان مدیر مهندسی نرم افزار منصوب شد.

اریک اشمیت سرانجام به عنوان نایب رئیس گروه سیستم های عمومی و رئیس بخش سرمایه گذاری شرکت سان مایکروسیستمز منصوب شد. در اواخر دهه ۱۹۹۰ او به عنوان مدیر اجرایی بسیار کارآمد بازرگانی شهرت پیدا کرد. در سال ۱۹۹۷ به عنوان مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره شرکت نوول که یکی از شرکت های عرضه کننده زیرساخت های نرم افزاری است، منصوب شد. در سال ۲۰۰۱، اریک اشمیت با لری پیج و سرگئی برین، بنیانگذاران گوگل مصاحبه کرد. شرکت گوگل که در سال ۱۹۹۸ تأسیس شد، هنوز یک شرکت جوان بود و بنیانگذاران آن به دنبال یک فرد با تجربه برای اداره آن بودند.

پیج و برین ویژگی های نماینده خود را در اشمیت پیدا كردند و در آگوست همان سال، اریک اشمیت را به عنوان مدیر عامل گوگل منصوب كردند. به عنوان مدیرعامل، اشمیت در ابتدا فعالیت معاونان و سازمان فروش را تحت نظر داشت و بر زیرساخت های مورد نیاز برای حفظ روند رشد سریع گوگل متمرکز شد. این شرکت با رهبری اریک اشمیت شاهد رشد و تنوع سریعی شد. در نتیجه گوگل خیلی زود به یکی از موفق ترین شرکت های در حال رشد جهان تبدیل شد.

در سال ۲۰۱۱، پیج در سمت مدیر عاملی جایگزین اشمیت شد و اریک اشمیت به عنوان رئیس اجرایی شرکت به فعالیت خود ادامه داد. در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۱، گوگل اعلام کرد که اشمیت به عنوان مدیرعامل گوگل کناره گیری می کند، اما به عنوان رئیس اجرائی شرکت ادامه خواهد داد و به عنوان مشاور بنیانگذاران پیج و برین فعالیت می کند.  در ۴ آوریل ۲۰۱۱، پیج جایگزین اشمیت به عنوان مدیرعامل انتخاب شد. در این مقام اشمیت مسئولیت ایجاد مشارکت و روابط گسترده تر تجاری و دسترسی را بر عهده داشت. وی همچنین در زمینه کسب و کار و سیاست با مدیرعامل و رهبر شرکت مشاوره می کرد.

اشمیت در حین فعالیت در شرکت گوگل، مشغول فعالیت هایی بود که بعداً موضوع پرونده دادرسی ضد انحصار کارمندان با تکنولوژی بالا شد که منجر به تسویه ۴۱۵ میلیون دلار پرداختی توسطAdobe ، Apple ، Google و Intel به کارمندان شد.

در سال ۲۰۱۵، گوگل به دنبال تجدید ساختار شرکت های بزرگ، با تاسیس شرکت آلفابت به عنوان شرکت هلدینگ، به عنوان زیرمجموعه این هلدینگ قرار گرفت و چندین شرکت وابسته به آن نیز به این مجموعه پیوستند. اریک اشمیت نیز به عنوان مدیر اجرایی آلفابت منصوب شد. وی علاوه بر مسئولیت های سازمانی خود، عضو شورای مشاوران علوم و فناوری رئیس جمهور (PCAST) در دولت ریاست جمهوری باراک اوباما بوده است.

جوایز و دستاوردها

اریک اشمیت در سال ۲۰۰۶، موفق به اخذ جایزه آکادمی ملی مهندسی شد و در سال ۲۰۰۷ به آکادمی علوم و هنر آمریکا به عنوان همکار معرفی شد.

اشمیت یکی از معدود افرادی است که براساس سهام دریافت شده به عنوان کارمند در شرکت هایی که نه بنیانگذار آنها بوده و نه بستگان بنیانگذاران، میلیاردر شده است.

مجله فوربز در فهرست «میلیاردرهای جهان» در سال ۲۰۱۱، اشمیت را به عنوان ۱۳۶ مین فرد ثروتمند جهان با ثروت تقریبی ۷ میلیارد دلار قرار داد. گوگل در سال ۲۰۱۱، هنگامی که اشمیت به عنوان مدیرعامل کناره‌گیری کرد، جایزه ۱۰۰ میلیون دلاری به او اهدا کرد. دارایی او در سال ۲۰۱۵، ۹.۱ میلیارد دلار اعلام شده است.

زندگی شخصی و میراث

اریک اشمیت در سال ۱۹۸۹ با وندی سوزان بویل ازدواج کرد. آنها دو دختر به نام سوفی و ​​آلیسون دارند. این زوج در سال ۲۰۱۱ از هم جدا شدند، اما طلاق نگرفتند.

فعالیت های بشردوستانه

اریک اشمیت به همراه همسرش وندی در سال ۲۰۰۶ بنیاد خصوصی موسسه خانواده اشمیت را ایجاد کردند تا به موضوعات مربوط به استفاده مسئولانه از منابع طبیعی و حفظ آن بپردازد. این بنیاد به چندین سازمان از جمله بنیاد انرژی، آکادمی علوم کالیفرنیا، پروژه احیا منابع طبیعی، مرکز کلمبیا برای بهداشت محیط کودکان و بهداشت محیط سبز برای همه، کمک های مالی اهدا کرده است.

این زوج یک برنامه مدرسه تابستانی دانشگاه شیکاگو برای دانشمندان مشتاق علم به نام «علم داده های اریک و وندی اشمیت برای کمک به امور اجتماعی خوب» ایجاد کردند. اشمیت همچنین ۲۵ میلیون دلار به عنوان کمک هزینه به صندوق فناوری قابل تحول اشمیت در دانشگاه پرینستون در سال ۲۰۰۹ اهدا کرد.

شریل سندبرگ مدیر اجرایی فناوری و نویسنده آمریکایی است که به عنوان مدیر عامل اصلی (COO) فیس بوک شناخته می شود. وی در حال حاضر به عنوان اولین عضو زن در هیئت مدیره فیس بوک فعالیت می کند. او همچنین بنیانگذار Leanin.org و مولف دو کتاب «تغییر مسیر: زنان، شغل، و پیشرفت» و «گزینه B: روبرو شدن با سختی، ارتقای حد تحمل و یافتن شادی» است. او پیش از پیوستن به فیس بوک، معاون فروش جهانی و عملیات آنلاین در گوگل بود و به راه اندازی بخش بشردوستانه Google.org کمک کرد.

شریل سندبرگ همچنین به عنوان رئیس ستاد خزانه داری لارنس سامرز، که استاد و مربی لو در هاروارد بود، خدمت کرد. سندبرگ به عنوان سخنران اصلی در رویدادهای مختلف دعوت شده است و تجربه سخنرانی TED با عنوان «چرا ما تعداد کمی رهبران زن داریم» برگزار کرده تست. در سال ۲۰۱۲، او در فهرست سالانه ۱۰۰ نفر از بانفوذترین افراد جهان در مجله Time معرفی شد و هم اکنون در رتبه چهارم در لیست قوی ترین زنان فوربز قرار دارد.

بیوگرافی شریل سندبرگ کارآفرین

کودکی و اوایل زندگی

شریل کارا سندبرگ در ۲۸ آگوست ۱۹۶۹ در واشنگتن D.C متولد شد. والدین او ژول سندبرگ، چشم پزشک و ادل سندبرگ، معلم زبان فرانسه هستند. والدین شریل شغل و تحصیلات خود در مقطع دکترا، برای بزرگ کردن فرزندانش ترک کردند. شریل و خواهر و برادرهای کوچکترش، دیوید و میشل، در ساحل شمالی میامی فلوریدا بزرگ شدند. جایی که خانواده، زمانی که شریل دو ساله بود به آنجا مهاجرت کردند.

او دوران راهنمایی خود را در مدرسه Highland Oaks در North Miami-Dade شرکت کرد و در دبیرستان نیز وارد مدرسه North Beach Miami Beach شد. شریل در سال ۱۹۸۷ فارغ التحصیل شد. در سال های دبیرستان، در انجمن ملی افتخارات، هیئت اجرایی بود. او همچنین ایروبیک آموزش می داد. در سال ۱۹۹۱، او با لیسانس اقتصاد از هاروارد فارغ التحصیل شد و به عنوان دانشجوی برتر فارغ التحصیل اقتصاد، John H. Williams را دریافت کرد. استاد شریل سندبرگ، لری سامرز پیشنهاد داد كه در مورد مقاله پایان نامه او مشاوره دهد.

وی حدود یک سال معاون تحقیقات سامرز در بانک جهانی بود و در این مدت روی پروژه های بهداشتی در هند که درمورد جذام، ایدز و نابینایی بود کار می کرد. او در سال ۱۹۹۳ وارد دانشکده بازرگانی هاروارد شد و دو سال بعد، فوق لیسانس خود را با بالاترین نمره بدست آورد.

حرفه شریل سندبرگ

اولین کار سندبرگ به عنوان مشاور مدیریت شرکت مک کینزی بود که حدود یک سال در سال های ۱۹۹۵-۱۹۹۶ انجام داد. در پنج سال بعدی، به لری سامرز که در آن زمان وزیر خزانه داری ایالات متحده در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون بود، کمک کرد. شریل سندبرگ پس از به قدرت رسیدن جمهوری خواهان در نوامبر ۲۰۰۰، شغل خود را ترک کرد و با انتقال به سیلیکون ولی، به شرکت گوگل پیوست.

از نوامبر ۲۰۰۱ تا مارس ۲۰۰۸، به عنوان معاون فروش و عملیات جهانی آنلاین، بر فروش و تبلیغات و انتشار محصولات، محصولات مصرفی و جستجوی گوگل نظارت داشت. در اواخر سال ۲۰۰۷، شریل سندبرگ که مشتاق مسئولیت پذیری بیشتری بود، تمایل خود را برای دریافت سمت مدیر اجرایی شرکت واشنگتن پست، به دونالد گراهام مدیرعامل آن اعلام کرد.

در ماه دسامبر، در مهمانی کریسمس به میزبانی دن روزنزویگ، او با مارک زاکربرگ، بنیانگذار و مدیرعامل فیسبوک ملاقات کرد و یک گفتگوی طولانی پس از معرفی خود با یکدیگر داشتند. در ماه های بعد، وی چندین ملاقات خصوصی با زاکربرگ داشت تا در مورد چگونگی سودآوری فیس بوک صحبت کند. پس از آن، زاکربرگ به او پیشنهاد سمت مدیر اجرایی فیس بوک (COO) را داد.

شریل سندبرگ با علم به اینكه شبكه های اجتماعی چشم انداز بهتری نسبت به روزنامه ها دارند، پیشنهاد دونالد گراهام و همچنین اریک اشمیت مدیرعامل گوگل را برای سمت مدیریت ارشد مالی، رد كرد.

شریل سندبرگ، که تمایل داشت نقش چالش برانگیزتری را برعهده بگیرد، پیشنهاد شغلی گوگل را رد کرد زیرا اشمیت و دو بنیانگذار آن، لری پیج و سرگئی برین، تصمیمات اصلی را در این شرکت گرفته بودند. در فوریه ۲۰۰۸، وی سرانجام تصمیم گرفت پیشنهاد زاکربرگ را بپذیرد و با وجود تلاش های فراوان مدیر گوگل برای ماندن او، آنجا را ترک کرد.

بلافاصله پس از پیوستن به فیسبوک در مارچ ۲۰۰۸، او با صدها نفر از کارمندان خود صحبت کرد تا رابطه صمیمی با آنها برقرار کند که زاکربرگ نتوانسته بود به آن دست یابد. در طی دو سال، او با ارائه تبلیغات هوشمندانه، فیسبوک را به یک شرکت سودآور تبدیل کرد. در سال ۲۰۱۲، وی به عنوان اولین زن، عضو هیئت مدیره فیسبوک انتخاب شد.

وی پیش از این در سال ۲۰۰۹ به عنوان عضوی از هیئت مدیره شرکت Walt Disney و Starbucks معرفی شده بود و همچنین در مرکز توسعه جهانی و V-Day مشغول فعالیت بود.

کتاب ها و فعالیت های انسان دوستانه شریل سندبرگ

شریل سندبرگ در کتاب خود با عنوان «تغییر مسیر: زنان، شغل و میل به پیشرفت» که در سال ۲۰۱۳ با نل اسکول همکاری داشت،  به مواردی چون نبود زنان در سمت های رهبری دولت و مشاغل مهم پرداخت. با وجود موفقیت بی حد و حصر این کتاب انتقاد هایی را نیز به جهت بیش از حد نخبه گرایی و بی توجهی به مبارزات پیش روی زنان متوسط ​​در محیط کار در پی داشت.

در سال ۲۰۱۳، با سود حاصل از فروش كتاب خود، موسسه غیرانتفاعی “Lean In” (به نام LeanIn.Org) را تاسیس کرد تا به طور مداوم الهام‌بخش زنان باشد و حمایت مداومی برای زنان ارائه دهد تا به آنها در رسیدن به اهدافشان کمک کند.

در سال ۲۰۱۶، آن را به «بنیاد خانوادگی شریل سندبرگ و دیو گلدبرگ» به عنوان یک سازمان اصلی برای LeanIn.Og تغییر داد و سازمان جدید دیگری بعد از انتشار کتاب «گزینه B» شکل گرفت.

آثار مهم

شریل سندبرگ به این معروف است که فیس بوک را به یک شرکت سودآور تبدیل کرده است. زیرا فیسبوک در ابتدا تنها به عنوان یک سایت جالب طراحی شده بود و تقریباً قبل از این که او به عنوان مدیر اجرایی آن فعالیت کند، درآمد دیگری نداشت. وی پیش از این به عنوان رئیس ستاد خزانه داری لارنس سامرز ایالات متحده خدمت کرده بود و در راه اندازی بخش خیرخواهانه Google.org نقش داشت.

جوایز و دستاوردها

شریل سندبرگ در گذشته توسط فوربز بارها در لیست قدرتمندترین زنان معرفی شده بود و در حال حاضر در رده چهارم این فهرست قرار دارد. در طول یک دهه گذشته، وی در فهرست های مختلفی با عناوین مختلف در مجلاتی چون Fortune، وال استریت ژورنال، Time،Business Week ،  The Jerusalem Post و … قرار گرفته است. در ژوئن ۲۰۱۲، او اولین زنی بود که به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره فیسبوک فعالیت کرد. در سال ۲۰۱۳، کتاب “Lean In” او در فهرست فایننشال تایمز قرار گرفت و جایزه کتاب کسب و کار سال را اخذ کرد.

زندگی شخصی و میراث

شریل سندبرگ در سال ۱۹۹۳ با برایان کراف ازدواج کرد، اما این زن و شوهر یک سال بعد طلاق گرفتند. در سال ۲۰۰۴، او با دیو گلدبرگ ازدواج كرد كه در آن زمان مدیر اجرایی یاهو بود و سپس مدیرعامل SurveyMonkey شد.

در اول ماه می سال ۲۰۱۵ گزارش شد که همسر شریل درگذشت. دلیل فوت او آسیب دیدگی ناحیه سر که به هنگام تعطیلات در مکزیک برای او رخ داده بود اعلام شد، اما بعداً مشخص شد که وی به علت ورم مفاصل فوت کرده است. شیل هم اکنون به همراه پسر و دخترش در منلو پارک کالیفرنیا زندگی می کند.

در سال ۲۰۱۵، شریل سندبرگ یکی از ۳۵ امضا کننده نامه‌ای بود که خطاب به آنگلا مرکل صدراعظم آلمان و رئیس اتحادیه آفریقا، نکوسازانا دلامینی-زوما، نوشته شده و خواستار برابری زنان در مرحله جهانی بود. او همچنین از کمپین جنجالی “Ban Bossy” در سال ۲۰۱۴ حمایت مالی کرد.

سارا بلیکلی یک کارآفرین آمریکایی و میلیاردری خودساخته است. او بنیانگذار کمپانی اسپنکس (Spanx) است. این کمپانی، یک شرکت تولید جوراب شلواری مستقر در آتلانتا، جورجیا است. سارا دستاورد های زیادی داشته و فوربس او را به عنوان یکی از قدرتمندترین زنان جهان در سال ۲۰۱۴ معرفی کرده است. سارا بلیکلی با روحیه کارآفرینی واقعی خود، اخیراً “نسل بعدی LEG-UP” را معرفی کرده است. برنامه ای که برای شناسایی کارآفرینان زن موفق و همفکر طراحی شده است.

بلیکلی از دانشگاه ایالتی فلوریدا فارغ التحصیل لیسانس ارتباطات است. وی قبل از این که ابتدا به عنوان فروشنده در شركت تأمین دنكا شروع به کار کند، شغل های مختلفی را در مدت سه ماه در والت دیزنی انجام داد. در مدتی که در این شرکت فعالیت می کرد مجبور بود از جوراب شلواری استفاده کند، برای اینکه راحت باشد تصمیم گرفت شلوار خود را ببرد و با ایده ای که داشت نوع جدیدی جوراب شلواری تولید کند که باعث شد لاغرتر به نظر برسد و بتواند همزمان از کفش های جلو باز استفاده کند، در نهایت متوجه شد که پوشاکی که تولید کرده است باب میل زنان بسیار دیگری است.‌

در سال ۲۰۰۰، سارا بلیکلی از ۵۰۰۰ دلار پس انداز شخصی خود برای بازاریابی ابتکارش استفاده كرد. او در طول روز در دانکا کار می کرد و شب ها را به تحقیق در مورد انواع پارچه، ثبت اختراعات و طرح های برند تجاری اختصاص می داد. او در نهایت یک کارخانه جوراب شلواری پیدا کرد که مایل به تولید جوراب خاص سارا بود.

سارا بلیکلی درخواست حق ثبت اختراع خود را نوشت و نام محصول را مشتاقانه “Spanx” گذاشت. سارا آرمی نیز با تصویر یک زن جوان بلوند که از خودش الگو گرفته بود، انتخاب کرد. بلیکلی به جای سرمایه گذاری در زمینه تبلیغات محصولاتش، به سراسر ایالات متحده آمریکا سفر کرد و برای معرفی آنها فروشگاه هایی مانندNeiman Marcus را متقاعد کرد تا به فروش محصولات او بپردازند.

داستان موفقیت سارا بلیکلی

دوران کودکی

سارا بلیکلی در ۲۷ فوریه ۱۹۷۱ در کلیرواتر، شهر ساحلی فلوریدا متولد شد. پدر وی وکیل دادگستری بود. او در دبیرستان کلیرواتر تحصیل کرده و در رشته ارتباطات از دانشگاه ایالتی فلوریدا فارغ التحصیل شد. سارا عضوی از انجمن FSU بود. او از همان کودکی مهارت های کارآفرینی خود را به نمایش گذاشت. او یک خانه خالی از سکنه برای هالووین در محله خود ساخت و از همسایگان بابت آن پول گرفت.

شروع فعالیت حرفه ای

سارا بلیکلی قصد داشت رشته حقوق و حرفه پدرش را دنبال کند، اما در آزمون پذیرش دانشکده حقوق حدنصاب نمره قبولی را کسب نکرد و به مدت چند ماه به دنیای والت دیزنی در اورلاندو، فلوریدا پیوست. او در این دوره به عنوان یک استندآپ کمدین مستقل فعالیت کرد.

سارا به عنوان یک فروشنده به فروش دستگاه های فکس در دانکا، یک شرکت تامین کننده وسایل دفتر کار، فعالیت می کرد. ایده اولیه شرکت اسپنکس در حالی که هنوز در این شرکت به فروشندگی مشغول بود، در ذهن سارا جوانه زد. سفر سارا برای تبدیل شدن به یکی از موفق ترین و ثروتمندترین کارآفرینان زن، به خودی خود الهام بخش است. این یک استاندارد است که سایر کارآفرینان برای دستیابی به آن تلاش می کنند. او اکنون برای راه اندازی برنامه LEG UP تلاش می کند. سارا قصد دارد به کمک این برنامه، زنان شاغل را به نمایش بگذارد و تشویق کند.

این موفقیت سارا ‌۱۵ سال طول کشید. او همچنان انقلابی را در نحوه لباس پوشیدن زنان به وجود آورد. سارا بلیکلی کمپانی پوشاکی را تاسیس کرد که شامل محصولاتی مانند، جوراب شلواری و لباس مناسب یوگا بود. تجربه شخصی سارا در محل کار به او انگیزه داد و وی را ترغیب کرد که شرکت اسپنکس (Spanx) را راه اندازی کند.

سارا در سن ۲۷ سالگی، به آتلانتا جورجیا نقل مکان کرد و پس اندازی که از فروش دستگاه فکس به دست آورده بود را برای اجرای ایده جوراب شلواری سرمایه گذاری کرد. سارا بلیکلی حق ثبت اختراع خود را نوشت، زیرا نتوانست هیچ وکیل زنی را پیدا كند كه همان كار را انجام دهد. کارخانجات تولید جوراب در کارولینای شمالی از ایده او استقبال نکردند.

اما مقاومت و سرسختی او، مسیر موفقیت را هموار کرد و خیلی زود اولین نمونه محصول خود را به پایان رساند. سارا با نوآوری و ماهیت مبتکرانه ایده خود، استانداردهای جدیدی را در بازار جوراب شلواری تنظیم کرد. او برای بسته بندی محصولات خود رنگ قرمز و جسورانه ای انتخاب کرد و از تصاویر متنوع زنان استفاده کرد.

سارا بلیکلی با نماینده گروه Neiman Marcus دیدار جنجالی و برنامه ریزی شده ای داشت که به عنوان نقطه عطف در حرفه او محسوب می شود. سارا نماینده گروه را بابت مزایای محصول طراحی شده خود قانع کرد. محصولات او در هفت فروشگاه Neiman Marcus برای فروش جایی پیدا کردند.

این تازه شروع ماجرا بود و برند های معتبر دیگری همچونBloomingdales ، Saksو Bergdorf Goodman با او همراه شدند. سارا به اپرا وینفری سبدی از محصولات خود را هدیه داد، با یادداشتی که ایده خود را توضیح می داد. این اقدام، موجب موفقیت بیشتر برند اسپنکس شد، زیرا وینفری Spanx را به عنوان کالای مورد علاقه خود معرفی کرد.

سارا صاحب ۱۰۰٪ برند اسپنکس است. دفتر مرکزی شرکت اسپنکس (Spanx) در آتلانتا، قرار دارد. Spanx در تقریباً ۵۰ کشور جهان نمایندگی دارد و مغازه های خرده فروشی نیز در ایالات متحده افتتاح کرده است. این برند شعار خود را با هدف درک زنان از ارزش واقعی خود حفظ کرده است.

سارا بلیکلی آرزویی مبنی بر طراحی راحت ترین کفش پاشنه بلند دارد. او در برنامه های مختلف تلویزیونی نیز حضور داشته است. او در The Rebel Billionaire، یک مجموعه تلویزیونی ریلیتی شو شرکت کرد و به جایگاه دوم دست یافت. سارا یکی از داوران ریلیتی شو تلویزیونی مخترعان آمریکایی بود.

فعالیت های بشردوستانه سارا بلیکلی

او بنیاد سارا بلیکلی را تأسیس کرد که به زنان آموزش تحصیلی و  کارآفرینی می دهد. این بنیاد بورس های تحصیلی را به زنان جوان در پردیس اجتماعات و انجمن توسعه فردی در آفریقای جنوبی اهدا می کند. سارا در برنامه اپرا وینفری ظاهر شد و درآمد خود را به آکادمی به رهبری اپرا وینفری برای دختران اهدا کرد. سارا اولین میلیاردر زنی بود که به “Giving Pledge” پیوست، جایی که یک شخص حداقل نیمی از ثروت خود را به امور خیریه اهدا می کند.

زندگی شخصی

سارا بلیکلی با خواننده رپ سابق آمریکایی Jesse Itzlerat ازدواج کرد. این عروسی در هتل و باشگاه گاسپاریلا در بوکا گراند، فلوریدا، ایالات متحده برگزار شد.

سارا در سال ۲۰۱۴ توسط فوربز در رتبه ۹۳مین زن قدرتمند جهان قرار گرفت. او اولین میلیاردر زنی بود که عضوی از Giving Pledge بود. تحت این تعهد، ثروتمندان حداقل نیمی از ثروت خود را برای فعالیت های بشردوستانه اهدا می کنند. مجله فوربز به دلیل دستاوردهای چشمگیر سارا بلیکلی، او را به عنوان جوانترین میلیاردر زن خود ساخته جهان معرفی کرد. او در مجله تایمز تحت عنوان ۱۰۰ نفر از بانفوذترین افراد جهان، معرفی شد.

۴ توصیه سارا بلیکلی برای موفقیت

۱) سارا یکی از طرفداران بزرگ بصری کردن هدف بزرگ خود از راه های خاص و مشخص است. او ۱۵ سال قبل از این اتفاق، خودش را به وضوح در برنامه تلویزیونی اپرا تصور می کرد. او می دانست که این اتفاق خواهد افتاد.

۲) پدر سارا به فرزندانش یاد داده بود که شکست نقطه عطفی در مسیر موفقیت فرد است. تمرکز بر شکست بزرگ به سارا این امکان را می دهد تا درک کند که شکست نتیجه نیست؛ بلکه به معنی عدم تلاش است. باید به اندازه کافی از منطقه راحتی خود دور شوید و سعی کنید بیشتر از آنچه روز گذشته بودید باشید. شکست بزرگ چیز خوبی است.

۳) خیلی زود ایده شکننده و تازه خود را با جهان به اشتراک نگذارید. سارا توضیح می دهد که ایده ها آسیب پذیر و شکننده هستند. صبر کنید تا کاملاً در مسیر اهداف خود پیش بروید قبل از اینکه آن را با مردم به اشتراک بگذارید. خوب، آنها شما را ناامید می کنند و تمام دلایلی را که باعث می شود ایده شما با شکست مواجه شود را ارائه می دهند. اما شما باید آمادگی مقابله با دلایل آنها را داشته باشید.

۴) باور کنید که شما توانایی اجرای ایده خود را دارید. سارا  بلیکلی مطلقاً چیزی در مورد لباس زیر زنانه، ثبت اختراع یک محصول جدید، تولید، بازاریابی، توسعه محصول، توسعه وب سایت، کسب و کار آنلاین و موارد دیگر نمی دانست. اما این مانع او نشد. او تحقیقاتی را در مورد آنچه نمی دانست انجام می داد، و برای آنچه كه نمی توانست انجام دهد افرادی را استخدام كرد و با تعهد و انرژی به راه خود ادامه داد. اجرای ایده خود را فقط به این دلیل که فکر می کنید توانایی اجرای آن را ندارید متوقف نکنید.

مادام واکر اولین زن میلیونر آمریکایی آفریقایی بود که با تولید محصولات تخصصی مراقبت مو کسب و کار موفقی راه اندازی کرد. او از اولین زنان آمریکایی بود که به یکی از ثروتمندترین کارآفرینان جهان تبدیل شد.

مادام سی.جی واکر چه کسی بود؟

مادام واکر که سال ها از بیماری پوست سر که منجر به ریزش موی او شده بود، رنج می برد، محصولات مراقبت مو آفریقایی آمریکایی را اختراع کرد. او به سراسر کشور سفر می کرد و با سخنرانی های خود، محصولات خود را تبلیغ می کرد. در نهایت آزمایشگاه های مادام سی.جی واکر را برای تولید لوازم آرایشی و آموزش زیبایی تاسیس کرد. کسب و کار او باعث شد که او یکی از اولین زنان آمریکایی باشد که به یک میلیونر خودساخته تبدیل می شود. او همچنین به خاطر تلاش های بشردوستانه خود، از جمله کمک مالی به انجمن YMCA ایندیاناپولیس در سال ۱۹۱۳، مشهور بود.

اوایل زندگی

مادام واکر با نام اصلی سارا بریدلاو در ۲۳ دسامبر ۱۸۶۷ در مزارع پنبه ای در نزدیکی دلتا، لوئیزیانا به دنیا آمد. والدین او، اوون و مینروا، که برده بودند اخیرا آزاد شده بودند. سارا، که فرزند پنجم آنها بود، اولین کسی بود که در خانواده اش، به عنوان شخصی آزاد به دنیا آمد. مینروا در سال ۱۸۷۴ و سال بعد اوون نیز درگذشت. بنابراین مادام واکر در سن هفت سالگی یتیم شد.

پس از درگذشت پدر و مادرش، سارا برای زندگی به خانه خواهرش لووینا و همسرش رفت. این سه نفر در سال ۱۸۷۷ به ویكسبورگ، می سی سی پی نقل مکان كردند، جایی که سارا پنبه می چید و به احتمال زیاد به کارهای خانه می پرداخت، اگرچه هیچ شواهدی در مورد اثبات اشتغال وی در آن زمان وجود ندارد.

مادام واکر محیط کار پر تنشی داشت و همچنین بدرفتاری های مکرر همسر خواهرش را تحمل می کرد. در نتیجه برای فرار از این شرایط با مردی به نام مک ویلیام ازدواج کرد. در ۶ ژوئن ۱۸۸۵، سارا دختری به نام “A’Lelia” به دنیا آورد. همسر مادام واکر دو سال بعد درگذشت. بنابراین سارا و A’Lelia به سنت لوئیس نقل مکان کردند. برادران سارا در این شهر به عنوان آرایشگر فعالیت می کردند.

سارا نیز به عنوان رختشوی کار خود را شروع کرد و روزانه ۱.۵۰ دلار درآمد داشت. درآمدی که برای فرستادن دخترش به مدارس عمومی شهر کافی بود. او همچنین هر وقت که ممکن بود در مدرسه عمومی شبانه شرکت می کرد. زمانی که در سنت لوئیس بود، مادام واکر با همسرش چارلز جی واکر که در زمینه تبلیغات فعالیت می کرد، آشنا شد. او بعداً به ارتقاء کسب و کار مادام واکر در زمینه محصولات مراقبت از مو کمک کرد.

مراقبت از مو

در دهه ۱۸۹۰، مادام واکر دچار اختلالی در پوست سرش شد که بیشتر موهای خود را طی این بیماری از دست داد. در  نتیجه او در تلاش برای بهبود وضعیت خود شروع به آزمایش روش های خانگی تولید محصولات مراقبت از مو و همچنین خرید این محصولات کرد. در سال ۱۹۰۵، توسط Annie Turnbo Malone، یک کارآفرین موفق، در زمینه محصولات مراقبت از مو، به عنوان نماینده شرکت استخدام شد و به دنور، کلرادو نقل مکان کرد.

شرکت خانم مادام واکر

در حالی که همسرش، چارلز، به او کمک می کرد تا تبلیغات درمانی را در مورد مراقبت از مو برای آمریکایی های آفریقایی تبار انجام دهد، او در حال بهبودی بود. همچنین چارلز او را تشویق کرد تا از نام “مادام واکر” استفاده کند. در نتیجه پس از آن به این نام شناخته شد. در سال ۱۹۰۷ واکر و همسرش برای تبلیغ محصولات خود به جنوب و جنوب شرقی سفر کردند و به سخنرانی در مورد «روش واکر» شامل فرمول پماد مخصوص، شانه مو و استفاده از شانه های گرم پرداختند.

واکر به یکی از مشهورترین آمریکایی های آفریقایی تبار تبدیل شد و مورد استقبال مطبوعات سیاه پوستان قرار گرفت. موفقیت کسب و کار او باعث شد بتواند در خانه هایی زندگی کند که نسبت به محلی که در آن بزرگ شده بود بسیار متفاوت بود.

نمایندگان واکر

واکر و همسرش در سال ۱۹۰۸، با افزایش سودی که از فروش محصولات خود به دست آوردند، یک کارخانه و یک موسسه زیبایی در پیتزبورگ افتتاح کردند. تا سال ۱۹۱۰، زمانی که مادام واکر کسب و کار خود را به ایندیاناپولیس منتقل کرد، شرکت تولیدی مادام سی جی واکر به شدت، با سودهایی که معادل چند میلیون دلار پول امروزی بود موفقیت کسب کرده بود. در ایندیاناپولیس، این شرکت نه تنها محصولات آرایشی و بهداشتی تولید می کرد، بلکه نحوه فروش محصولات را نیز آموزش می داد.

نمایندگی های واکر در کلیه جوامع سیاه‌پوست ایالات متحده مشهور شدند. آنها به نوبه خود، فلسفه اکیزگی و زیبایی واکر را به عنوان ابزاری برای پیشبرد وضعیت آمریکایی های آفریقایی تبار ترویج دادند. واکر برای نمایندگان خود انجمن ها و همایش هایی برگزار می کرد که نه تنها فروش موفق، بلکه موفقیت های بشردوستانه و تحصیلی را در بین آمریکایی های آفریقایی تبار رواج داد.

سال های هارلم

در سال ۱۹۱۳، واکر و چارلز از یکدیگر طلاق گرفتند. بعد از این جدایی او به تنهایی در سراسر آمریکای لاتین و کارائیب سفر کرد؛ کسب و کار خود را ارتقا داد و افراد دیگری را برای آموزش روش های مراقبت از مو استخدام کرد. A’Lelia در حالی که مادرش سفر می کرد، به خرید و فروش ملک در هارلم، نیویورک کمک می کرد و مناطقی که برای فعالیت های تجاری آینده مناسب بودند را تشخیص می داد.

در سال ۱۹۱۶، پس از بازگشت از سفرهای خود، مادام واکر به خانه شهری جدید خود در هارلم نقل مکان کرد. وی از آنجا به کار خود ادامه می داد. ضمن اینکه کارهای روزانه کارخانه خود در ایندیاناپولیس را به نماینده خود واگذار کرده بود. واکر به سرعت خودش را با فرهنگ اجتماعی و سیاسی رنسانس هارلم وفق داد. او بنیادهای خیرخواهی را تاسیس کرد که شامل بورس های تحصیلی، کمک های مالی به خانه سالمندان، NAACP و کنفرانس ملی لینچینگ، از جمله سازمان های متمرکز بر بهبود زندگی آمریکایی های آفریقایی تبار بود.

وی همچنین به عنوان یک آمریکایی آفریقایی بیشترین میزان پول را برای ساخت YMCA ایندیاناپولیس در سال ۱۹۱۳ اهدا کرد. شهرت واکر به عنوان یک کارآفرین با میزان شهرت او به جهت انجام فعالیت های نیکوکاری به یک اندازه بود. او باشگاه هایی را برای کارمندان خود تاسیس کرد و آنها را ترغیب کرد که به جوامع خود بازگردند و به آنها برای انجام این کار پاداش داد. در زمانی که مشاغل برای زنان سیاه پوست نسبتاً محدود بود، او استعدادهای زنان را رواج داد، حتی اساسنامه شرکت خود را مبنی بر این که فقط یک زن می تواند در سمت ریاست فعالیت کند، تغییر داد.

خانه مادام واکر

در سال ۱۹۱۸ در ایروینگتون، هادسون در حدود ۲۰ مایلی شمال شهر نیویورک در دره هادسون، یک عمارت ایتالیایی ساخت که Lewaro نام داشت. این طرح توسط Vertner Tandy، معمار برجسته آمریکای آفریقایی طراحی شد. این ویلا مکان تجمع بسیاری از مشاهیر دوره رنسانس هارلم بود و در سال ۱۹۷۶ به عنوان یک نشان تاریخی ملی معرفی شد.

مرگ مادام واکر

واکر در ۲۵ می ۱۹۱۹ در سن ۵۱ سالگی در ویلا لوارو در اثر فشار خون بالا درگذشت. در سال ۱۹۸۱، شرکت تولیدی واکر فعالیت خود را متوقف کرد. یک خط لوازم آرایشی و محصولات مراقبت از مو با نام مادام سی.جی واکر در شعب Sephora در دسترس است. واکر یک سوم املاک خود را به دختر خود واگذار کرد، که به عنوان یکی از افراد مهم در رنسانس هارلم شناخته می شود، و مابقی آن را به خیریه های مختلف اهدا کرد. مراسم تشییع پیکر واکر در ویلای او انجام شد و وی در گورستان وودلاون در برانکس نیویورک به خاک سپرده شد.

میراث مادام واکر

در سال ۱۹۲۷، ساختمان واکر، یک مرکز هنری که او قبل از مرگ خود کار روی آن را آغاز کرده بود، در ایندیاناپولیس افتتاح شد. این مرکز مهم فرهنگی آمریکایی آفریقایی به مدت ده ها سال فعالیت داشت و اکنون به عنوان یک مکان تاریخی ملی ثبت شده است. در سال ۱۹۹۸، سرویس پستی ایالات متحده تمبر واکر را به عنوان بخشی از سری «میراث سیاه پوستان» منتشر کرد.

برنامه های وی برای دفتر مرکزی ایندیاناپولیس، ساختمان واکر، پس از مرگ وی انجام شد و در سال ۱۹۲۷ به پایان رسید. امروز، مادام واکر به عنوان یک کارآفرین زن پیشگام سیاه پوست شناخته می شود که به جهت استقلال مالی، کسب و کار و نیکوکاری خود الهام بخش بسیاری از زنان است.

پیتر تیل (Peter Thiel) کارآفرین آمریکایی، سرمایه دار، سرمایه گذار، نویسنده و فردی خیرخواه است. وی به عنوان بنیانگذار شرکت خدمات پرداخت آنلاین آمریکایی پی پال (PayPal) و بنیانگذار شرکت مدیریت سرمایه گذاری و صندوق های تامینی Clarium Capital شناخته شده است.

تیل در فرانکفورت آلمان متولد شد و در ایالات متحده بزرگ شد. وی فعالیت خود را به عنوان منشی قضایی آغاز کرد و بعداً “Theil Capital” را تاسیس کرد. سپس پی پال را تاسیس کرد و مدیرعامل آن باقی ماند تا اینکه eBay این شرکت را خرید.

پیتر تیل سپس اقدام به راه اندازی Clarium Capital کرد و استارتاپ هایی مانند شرکت نرم افزاری خصوصی آمریکایی، Palantir Technologies، شرکت سرمایه گذاری، صندوق بنیانگذاران و صندوق سرمایه گذاری Valar Ventures را تاسیس کرد. او همچنین با Y Combinator همکاری کرد و اولین سرمایه گذار خارجی در فیسبوک شد. او به عنوان یک آزادی خواه محافظه کار، روزنامه دانشجویی با نام TheStanford Review را تاسیس کرد و به چندین سیاستمدار کمک مالی اهدا کرد. او همچنین بنیانگذار بنیاد تیل است.

پیتر تیل کارآفرین آمریکایی و موسس شرکت پی پال

کودکی و اوایل زندگی تیل

پیتر تیل در ۱۱ اکتبر ۱۹۶۷ در فرانکفورت آلمان غربی از پدر و مادری با نام های فریدریش تیل و سوزان به دنیا آمد. او یک برادر کوچکتر به نام پاتریک مایکل تیل دارد. وقتی پیتر تیل یک ساله بود، خانواده اش به ایالات متحده مهاجرت کردند و در کلیولند مستقر شدند. با تلاش های حرفه ای پدرش، خانواده به آفریقای جنوبی و آفریقای جنوبی غربی (در حال حاضر نامیبیا) قبل از اسکان در شهر فاستر، کالیفرنیا، در سال ۱۹۷۷ مهاجرت کردند.

پیتر به شطرنج علاقه‌مند بود. او فراگیری بازی شطرنج را از شش سالگی شروع کرد. در سال ۱۹۹۲، او از فدراسیون شطرنج ایالات متحده (USCF) به ۲۳۴۲، امتیاز برتر دست یافت. در نتیجه به وی عنوان استاد بزرگ اعطا شد. او در دبیرستان سن ماتئو تحصیل کرد و در سال ۱۹۸۵ به عنوان دانشجوی ممتاز فارغ التحصیل کلاس خود انتخاب شد.

سپس در دانشگاه استنفورد برای مطالعه فلسفه ثبت نام کرد. در استنفورد، تیل به همراه نورمن بوک روزنامه دانشجویی با نام بررسی استنفورد را تاسیس کرد تا دیدگاه های محافظه كار و آزادی خواه را ارائه دهد. تیل اولین سردبیر روزنامه شد و تا زمانی که در سال ۱۹۸۹ لیسانس هنر خود را اخذ کرد، در این زمینه به فعالیت خود ادامه داد. وی سپس در دانشکده حقوق استنفورد حضور یافت و در سال ۱۹۹۲ دکترای حقوق خود را اخذ کرد.

فعالیت های حرفه ای

پیتر تیل پس از دریافت دکترای خود، به عنوان منشی قضات برای قاضی جیمز لری ادموندسون شروع به کار کرد. پس از آن، وی حدود هفت ماه به عنوان وکیل دفتر بین المللی سالیوان و كرومول در نیویورك خدمت كرد. در سال ۱۹۹۳، او به عنوان معامله گر در زمینه ارزی کار خود را با Credit Suisse آغاز کرد. او همچنین به عنوان نویسنده سخنران، وزیر آموزش سابق ایالات متحده ویلیام بنت کار می کرد.

در سال ۱۹۹۶، او به کالیفرنیا بازگشت و شرکت «مدیریت سرمایه تیل» را راه اندازی کرد. در دسامبر سال ۱۹۹۸، وی به همراه Luke Nosek و Max Levchin، شركت نرم افزاری آمریکایی “Confinity Inc” را در سیلیکون ولی تاسیس كردند. این شرکت در ابتدا به عنوان یک شرکت سیستم عامل پرداخت و رمزنگاری راه اندازی شد.

هدف تیل، ایجاد کیف پول دیجیتالی بود، که در نهایت باعث شد تا در سال ۱۹۹۹ پی پال را راه اندازی کند. پی پال از انتقال پول آنلاین پشتیبانی می کند و به عنوان یک جایگزین الکترونیکی برای روش های متعارف پرداخت، مانند چک و انتقالات بانکی کار می کند.

نمایندگان دویچه بانک و نوکیا هنگام راه اندازی PayPal، از آن در سیستم عامل پالم  خود برای ارسال سه میلیون دلار بودجه سرمایه گذاری به تیل استفاده کردند. با گذشت زمان، پی پال از طریق ادغام با X.com و Pixo وارد بازار تلفن بی سیم شد.

در ۱۵ فوریه ۲۰۰۲، این شرکت وارد بازار عمومی شد و در ماه اکتبر همان سال با قیمت ۱.۵ میلیارد دلار به eBay فروخته شد. پیتر تیل که سهم ۳.۷٪ در این شرکت داشت پس از فروش آن، از سمت خود به عنوان مدیر عامل کناره گیری کرد.

او در سال 2002 ، شرکت صندوق جهانی پوشش ریسک “Clarium Capital Management LLC” را در سان فرانسیسکو تاسیس کرد. بودجه تحت مدیریت شرکت در سال ۲۰۰۷ به ۸ میلیارد دلار افزایش یافت. با این حال تا سال ۲۰۱۱، دارایی های این شرکت به دلیل چندین سرمایه گذاری غیر سودآور و بازخرید مشتری، به ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون دلار کاهش یافت.

تیل در ماه می ۲۰۰۳ یک شرکت نرم افزاری به نام Palantir Technologies را تاسیس کرد. پیتر تیل به عنوان رئیس شرکت در پالو آلتو، کالیفرنیا، فعالیت می کند و در تجزیه و تحلیل داده های بزرگ تخصص دارد. Palantir شاهد افزایش سرمایه مداوم بود و در اواخر سال ۲۰۱۵، ۲۰ میلیارد دلار ارزش داشت.‌ مورگان استنلی در سال ۲۰۱۸ ارزش آن را ۶ میلیارد دلار ارزیابی کرد.

پیتر در آگوست ۲۰۰۴ اولین سرمایه گذار خارجی در فیس بوک شد که با ۵۰۰ هزار دلار در این شرکت برای ۱۰.۲ درصد سهام آن سرمایه گذاری کرد. او همچنین عضو هیئت مدیره فیس بوک شد. پیتر تیل سرانجام، در سال 2012 بخش قابل توجهی از سهام فیسبوک خود را به قیمت ۶۳۸ میلیون دلار فروخت. با این حال او همچنان عضو هیئت مدیره شرکت است.

در جولای ۲۰۰۵، او یک شرکت سرمایه گذاری به نام «صندوق بنیانگذاران» مستقر در سان فرانسیسکو را تاسیس کرد. این شرکت در شرکت هایی که فناوری های انقلابی ساخته اند سرمایه گذاری می کند. در سطح شخصی، پیتر تیل در استارتاپ های مختلف سرمایه گذاری کرده است.

او صندوق سرمایه گذاری، “Valar Ventures” را به همراه اندرو مک کارماک و جیمز فیتزجرالد راه اندازی کرد. پیتر تیل به عنوان رییس شرکت اولین صندوق سرمایه گذاری فعالیت می کند  که در اکتبر ۲۰۱۰ در Xero سرمایه گذاری کرد. او همچنین رئیس کمیته سرمایه گذاری «مدیریت سرمایه میتریل» است که در ژوئن ۲۰۱۲ آن را بنیانگذاری کرد. پیتر تیل همچنین از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ در شرکت آمریکایی شتاب دهنده ایده “YCombinator” شریک بود.

فعالیت های سیاسی

پیتر تیل یک آزادی خواه است و به عنوان یک عضو اختصاصی حزب جمهوری خواه به دلایل مختلف لیبرتاری و جمهوری خواهانه مشارکت داشته است. وی در دسامبر ۲۰۰۷ ران پاول را به عنوان رئیس جمهور تایید كرد. در انتخابات ریاست جمهوری جان مک كین ۲۰۰۸ مشاركت كرد.، از مگ ویتمن در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۰ در کالیفرنیا و از ران پاول برای ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۲  حمایت کرد و پس از عدم موفقیت پائول در نامزدی حزب جمهوریخواه برای ریاست جمهوری، تیل در انتخابات ریاست جمهوری میت رامنی / پل رایان در سال ۲۰۱۲ مشارکت داشت. پیتر تیل از دونالد ترامپ نیز حمایت کرد و ۱.۲۵ میلیون دلار برای حمایت از مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری او در سال ۲۰۱۶ اهدا کرد.

پس از پیروزی ترامپ، تیل در کمیته اجرایی تیم انتقال ترامپ قرار گرفت. تیل همچنین چندین سیاستمدار دیگر از جمله سناتور لامار الکساندر، رایان برومبرگ، مایک کافمن و داگلاس فارستر را از نظر مالی حمایت کرده است. پیتر تیل همچنین عضو کمیته راهبری گروه بیلدربرگ است.

فعالیت های خیرخواهانه پیتر تیل

پیترتیل «بنیاد تیل» را تاسیس کرد که بیشتر تلاش های بشر دوستانه خود را از طریق آن انجام می دهد. او سه پروژه اصلی خیرخواهانه را مدیریت می کند که عبارتند از: Breakout Labs ،  Imitatioو Thiel Fellowship. این بنیاد همچنین از گروه های خارجی پشتیبانی می کند و بودجه زیادی را صرف تحقیقات غیر سودآور در زمینه های دریا، هوش مصنوعی و افزایش عمر کرده است.

سایر تلاش های پیتر تیل

او به عنوان منتقد گاهي در شبکه CNBC حضور یافته است و در برنامه هاي CNBC مانند “Squawk Box” و “Bell Belling” شرکت کرده است. تیل با نویسندگی کتاب «فسانه تنوع: چند فرهنگی و سیاست عدم تحمل در استنفورد» با دیوید ا. ساکس همکاری کرد. در سپتامبر سال ۲۰۱۴، تیل و بلک مسترز کتاب «صفر تا یک» را منتشر کردند. تیل همچنین در مقالاتی در زمینه «بررسی سیاست»، «فوربز» ، «اولین چیزها» و «ژورنال وال استریت» همکاری کرده است. او برای تهیه کنندگی فیلم طنز موفق تجاری سال ۲۰۰۵، «ممنونم که سیگار میکشی» تشویق شد.

رابرت کیوساکی (Robert Toru Kiyosaki) شخصیت مشهوری است که دیدگاه مردم به پول و کسب ثروت را تغییر داده است. او یک کارآفرین، سرمایه گذار، نویسنده و سخنران انگیزشی حرفه ای است. رابرت کیوساکی دلیل اینکه امروزه اکثر مردم در تلاش برای کسب درآمد هستند و با مسائل مالی درگیرند، را این می داند که با وجود سال ها آموزش و تمرین رسمی، چیزی در مورد پول نمی دانند.

او نویسنده کتاب «پدر ثروتمند، پدر فقیر» یا همان «پدر پولدار، پدر بی پول» است. این کتاب به یکی از محبوب ترین کتاب ها در زمینه ثروت تبدیل شده است. کتاب پدر پولدار، پدر بی پول مقایسه ای بین پدر واقعی او که تحصیل کرده اما فقیر بود، با پدر خیالی او که از دانشگاه ترک تحصیل کرده بود، اما ثروتمندترین مرد هاوایی بود، است. جالب اینجا است مردی که به یک میلیونر تبدیل شده و به مردم یاد می دهد که چگونه ثروتمند شوند، در یک مقطع زمانی در سرمایه گذاری های تجاری خود دو بار ورشکسته شده بود. با این حال، او در برابر شکست هایی که تجربه کرد تسلیم نشد و در عوض، به مردم آموخت كه چگونه فقیر نشوند و از اخذ تصمیمات مالی اشتباه خودداری كنند.

بیوگرافی رابرت کیوساکی

کودکی و سال های اول زندگی

رابرت کیوساکی فرزند رالف ا کیوساکی در هیلو، هاوایی متولد شده است. او یک جد آمریکایی ژاپنی داشت. پدرش معلم و مربی حرفه ای بود. در نتیجه این امکان را برای کیوساکی فراهم کرد تا در مؤسسات آموزشی بهتری تحصیل کند. وی تحصیلات مقدماتی خود را از دبیرستان هیلو به پایان رساند. پس از آن در آکادمی نیروی دریای ایالات متحده در نیویورک ثبت نام کرد و در سال ۱۹۶۹ به عنوان افسر عرشه فارغ التحصیل شد.

حرفه رابرت کیوساکی

با پایان تحصیلات، رابرت کیوساکی کار خود را روی کشتی های بازرگانی آغاز کرد که به وی امکان سفر به نقاط مختلف جهان را می داد. این سفرها او را در معرض فرهنگ های جدید و شیوه های متنوع زندگی قرار می داد. علاوه بر این، او شاهد فقر مردم در سراسر جهان بود. این سفرها تاثیر عمیقی بر او گذاشت. در سال ۱۹۷۲، در طول جنگ ویتنام، وی به عنوان خلبان بالگرد در ارتش دریایی خدمت کرد. به خاطر خدماتش به او مدال هوایی اعطا شد. دو سال بعد، او از سپاه دریایی خارج شد. با این حال، به جای بازگشت به هاوایی، به نیویورک نقل مکان کرد.

اولین تجربه ورشکستگی

وی از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸ به عنوان معاون فروش در یک شرکت زیراکس برای فروش دستگاه های کپی مشغول به کار شد. در همین حال، در سال ۱۹۷۷، با صرفه جویی و پس انداز کافی، شرکتی را راه اندازی کرد که کیف پول هایی از جنس نایلون و ولکرو را به بازار عرضه کرد. رابرت کیوساکی برای محدود کردن هزینه کیف پول ها و صرفه جویی بیشتر، به کیفیت محصول توجه نکرد. در نتیجه تقاضا برای این نوع کیف پول ها کاهش یافت که ضررهای مالی فراوانی برای شرکت در پی داشت. او اولین ورشکستگی خود را تجربه کرد.

دومین تجربه ورشکستگی

رابرت کیوساکی در ابتدای دهه ۱۹۸۰، کسب و کار جدیدی راه اندازی کرد كه تی شرت و کلاه برای گروه های هوی متال، صادر می كرد. اگرچه این کسب و کار در ابتدا موفقیت اقتصادی استثنایی به همراه آورد، اما با تغییر سلیقه مردم، گروه های موسیقی هوی متال جای خود را به موسیقی آرامتر داد که منجر به کاهش تقاضای محصولات این شرکت شد. این شرکت در سال ۱۹۸۵ ورشکسته شد. وی در دوره پر رونق سرمایه گذاری دوم خود، در زمینه سهام و املاک و مستغلات سرمایه گذاری کرد.

با این حال، با گذشت زمان و کاهش کسب و کار، بدهی های وی به بانک ها نیز افزایش یافت. برای بازپرداخت همان مبلغ به بانک ها، بی پناه و بی خانمان ماند. رابرت کیوساکی علی رغم ورشکستگی، امید خود را از دست نداد و در عوض از تجربه و دانش خود برای کمک به مردم و آموزش به آنها در مورد چگونگی جلوگیری از ورشکستگی و دستیابی به موفقیت های مالی استفاده کرد. جالب است که اگرچه تجربیات و وضعیت متوسط ​​زندگی او با حرفه ای که داشت در تضاد بود؛ اما با این وجود به مردم آموزش داد که چگونه فقیر نشوند و تصمیمات مالی اشتباه نگیرند.

فعالیت رابرت کیوساکی به عنوان سخنران انگیزشی

وی به عنوان سخنران انگیزشی برای یک سمینار رشد شخصی به نام پول و تو، فعالیت خود را آغاز کرد. این سمینار سه روزه بیشتر در زمینه آموزش دانش آموزان معطوف بود. به طور عمده فقط در کانادا و ایالات متحده برگزار می شد، اما محبوبیت این کسب و کار به آنها اجازه گسترش فعالیت خود به استرالیا و نیوزلند را داد. محبوبیت، رشد و جذابیت جهانی این سرمایه گذاری سودآور شد و او به یک میلیونر تبدیل شد. با این حال، او به مدت طولانی این کار را ادامه نداد و در عوض در سال  ۱۹۹۴ پروژه پول و تو را ترک کرد و در سن ۴۷ سالگی بازنشسته شد.

انتشار اولین کتاب خود

رابرت کیوساکی بیکار نماند و سرمایه گذاری در سهام و بازار املاک و مستغلات را دنبال کرد. با این حال، از آنجا که از کار عادی دست کشیده بود و وقت زیادی در طول روز داشت، روی نوشتن کتاب جدیدی تمرکز کرد. او با شارون لچتر همکاری کرد و آنها با هم اولین کتاب «پدر ثروتمند، پدر فقیر» را نوشتند. با این حال، ناشری برای آن پیدا نکردند و از این رو تصمیم گرفتند آن را به تنهایی منتشر کنند.

در همین حال، پس از سه سال وقفه، او به عرصه کسب و کار بازگشت و یک شرکت آموزش و پرورش مالی و اقتصادی با عنوان “Cash Flow Technologies Inc” راه اندازی کرد. این شرکت متعلق به همسرش، کیم کیوساکی و نویسنده همکارش شارون لچتر است و خودش صاحب Rich Dad و Cashflow است و آنها را اداره می کند.

در سال ۱۹۸۵، رابرت کیوساکی و دوستانش Erhard Seminars Training (EST) را خریداری کردند، شرکتی که به دلیل برگزاری سمینارهای محبوب در ایالات متحده آمریکا به عنوان یکی از بهترین ها شناخته شده بود. آنها شرکت EST را به عنوان یک شرکت آموزش کسب و کار، آموزش کارآفرینی، سرمایه گذاری، توسعه شخصی و مسئولیت اجتماعی معرفی کردند.

کتاب «پدر ثروتمند، پدر فقیر» که در سال ۲۰۰۰ منتشر شد، از استقلال مالی حمایت می کند و به اهمیت کسب ثروت از طریق سرمایه گذاری در املاک و مستغلات و شروع و اداره کسب و کار به خوانندگان خود می آموزد. این کتاب با فروش ده میلیون نسخه به یکی از پرفروش ترین کتاب ها در زمینه ثروت اندوزی تبدیل شد. موفقیت این کتاب منجر به انتشار آثار بعدی او از جمله کتاب های چرا ثروتمندان ثروتمندتر می شوند؟ و چرا ما می خواهیم شما ثروتمند شوید؟ و ده ها کتاب پرفروش دیگر شد.

فعالیت های اقتصادی دیگر رابرت کیوساکی

در سال ۲۰۰۲، او معدن نقره ای در آمریکای جنوبی خریداری کرد و کنترل شرکت معادن طلا در چین را به دست گرفت. در سال ۲۰۱۰، او در نمایشگاه الكس جونز ظاهر شد و در آنجا دارایی های خود از جمله مجموعه های بزرگ آپارتمانی، هتل ها و زمین های گلف را فاش كرد. وی همچنین رئیس و سرمایه گذار عملیات حفاری نفت و همچنین چاه های نفت و حتی یک شرکت خورشیدی نوپا است.

آثار مهم او

سه کتاب اول رابرت کیوساکی، «پدر ثروتمند، پدر فقیر» «پیشگویی پدر پولدار» و «راهنمای سرمایه گذاری موفق» در فهرست ۱۰ کتاب پرفروش برتر به طور همزمان در وال استریت ژورنال، یو اس ای تودی و مجله نیویورک تایمز در رتبه یک قرار گرفته اند. موفقیت این کتاب ها، او را واداشت تا این حرفه را ادامه دهد که حاصل آن تا امروز شامل ۱۵ جلد کتاب است.

زندگی شخصی و میراث

رابرت کیوساکی در حال حاضر یکی از ثروتمندترین و تاثیرگذارترین شخصیت ها در ایالات متحده آمریکا است. دارایی او ارزش خالص تقریبی ۱۰۰ میلیون دلار دارد. رابرت کیوساکی به دلیل حمایت از شیوه های قانونی که در فلسفه «سریع ثروتمند شوید» دیده می شود، مورد انتقاد قرار گرفته است. رابرت کیوساکی با کیم ازدواج که در برخی از املاک و مستغلات در فینیکس ایالات متحده آمریکا سرمایه گذار بود، ازدواج کرد.

در طول این سال ها، کیوساکی در تعدادی از کانال های خبری تلویزیونی از جمله CNBC ،  Fox Businessو Bloomberg به ارائه مشاوره مالی پرداخته است. علاوه بر این، وی در برنامه هایی مانند Oprah Winfrey Show ، Fox and Friends ، Larry King Live ، Factor O’Reilly Factory ، The Alex Jones Show ، Glenn Beck و World Your with Nil Cavuto حضور یافته است.

استیو کیس (Steve Case‎) یکی از مشهورترین و موفق ترین کارآفرینان آمریکا است. او همچنین یکی از پیشگامان در تبدیل اینترنت به بخشی از زندگی روزمره افراد است.  طی ۱۵ سال گذشته، تمرکز استیو بر توسعه Revolution، شرکت سرمایه گذاری مستقر در واشنگتن دی سی بوده است که اکنون از کارآفرینان در هر مرحله از توسعه فعالیت های خود پشتیبانی می کند. این شرکت نزدیک به یک میلیارد دلار در شرکت های رو به رشدی از جمله Sweetgreen ، Tempus ، Tala ، DraftKings و Clear سرمایه گذاری کرده است.

استیو کیس کارآفرین و بازرگان موفق آمریکایی

استیو کیس یک نام مشهور در دنیای کسب و کار است و فعالیت او نمونه خوبی از کارآفرینی محسوب می شود. استیو از کودکی به کسب و کار و کارآفرینی علاقه مند بود و حتی هنگامی که تنها شش سال داشت، یک مرکز فروش آبمیوه را راه اندازی کرد. او از رشته علوم سیاسی فارغ التحصیل شد و خیلی زود در شرکت تجاری معروف “Procter & Gamble” مشغول به کار شد. همکاری او با این شرکت چندین سال طول کشید. سپس او به «شرکت پیتزا هوت» رفت. فعالیت کیس در تمام این شرکت ها به او کمک کرد تا مهارت های بازاریابی ذاتی اش ارتقا یابد.

ملاقات استیو با بیل فون میستر، سرمایه گذار، بسیار ارزشمند بود زیرا راه او را برای تاسیس شرکت “Quantum Computer Services” هموار کرد. بیل که کارآفرین و سرمایه گذار مطرحی بود، استیو کیس را به طور موقت در شرکت کنترل ویدو خود استخدام کرد. با این حال، مالک جدید این شرکت، جیم کیمزی ارزش واقعی کار او را متوجه شد و به وی شغل دائمی در شرکت خود داد. جیم استعداد بازاریابی خود را تقویت کرد و به دلیل تفکر خلاقانه و دانش بازاریابی استیو کیس، او را به عنوان جانشین خود انتخاب کرد. به عنوان رئیس شرکت «خدمات کوانتومی کامپیوتر» استیو ابعاد جدیدی به رسانه های جمعی اجتماعی بخشید. تا جایی که او در ایجاد تغییر در نحوه برقراری ارتباط آنلاین نقش مهمی دارد.

کودکی و اوایل زندگی

استیو کیس فرزند دانیل هبارد کیس و کارول (هولمز)، در بیست و یکم آگوست سال ۱۹۵۸ در هونولولو، هاوایی به دنیا آمد. وی سومین فرزند از چهار فرزند والدین خود است.

هنگامی که استیو شش ساله بود، به همراه برادرش یک مرکز آب میوه را با هم راه اندازی کردند و سرانجام یک موسسه موسوم به “Case Enterprises” تاسیس کردند.

استیو تحصیلات ابتدایی خود را از «مدرسه پوناهو» دریافت کرد و سپس، در سال ۱۹۸۰، از «کالج ویلیامز» واقع در ویلیامزتون، ماساچوست، فارغ التحصیل شد و مدرک خود را در رشته علوم سیاسی دریافت کرد.

 فعالیت حرفه ای استیو کیس

پس از فارغ التحصیلی، استیو کیس با شرکت “Procter & Gamble” در سینسیناتی، اوهایو به عنوان دستیار مدیر برندها کار کرد. او دو سال در آنجا کار کرد و در سال ۱۹۸۲، به “Pizza Hut” واقع در ویچیتا، کانزاس منتقل شد و به عنوان مدیر بازاریابی جدید این شرکت معرفی شد.

سال بعد، او از طریق برادرش دن با مدیرعامل شرکت “کنترل فیلم”، بیل فون میستر آشنا شد. استیو به عنوان مشاور بازاریابی در پروژه جدید با نام “GameLine” انتخاب شد و نام تجاری کنسول بازی های ویدئویی به نام “Atari 2600” را انتخاب کرد.

با این حال، پس از تصرف این شرکت توسط سرمایه گذار فرانک کافیلد، استیو کیس به عنوان کارمند بازاریابی دائمی استخدام شد.

جیم کیمزی کارآفرین در سال ۱۹۸۵ شرکت «خدمات کوانتومی رایانه» را تاسیس کرد و کیس را به عنوان نایب رئیس بازاریابی منصوب کرد.

در سال ۱۹۸۷، کیمزی این مرد جوان را به عنوان معاون اجرایی انتخاب کرد و سرانجام، جیم مربی او شد و وی را به گونه ای تربیت کرد که پس از بازنشستگی مدیرعامل از سمت خود، استیو کیس به اندازه کافی توانایی برای این سمت و مدیر عاملی داشته باشد.

او چند تغییر در استراتژی “Quantum” ایجاد کرد و یکی از این موارد ایجاد سرویس در سال ۱۹۸۵ به نام “Quantum Link” یا “Q-Link” برای رایانه تک مدل به نام “Commodore 64” به همراه مارک سریف برنامه نویس بود.

سه سال بعد، این شرکت تسهیلات “AppleLink” را راه اندازی کرد، که به دستگاه های “Apple” و “PC-Link” خدمات ارائه می داد. این دستگاه برای دستگاه های سازگار با “IBM” طراحی شده بود. در همین زمان، این شرکت همچنین بسیاری از سرویس ها و بازی های آنلاین دیگری مانند “Habitat”  ، “Club Caribe” ، سریال Quantum Link ” “،”Quantum Space”  و”Neverwinter Nights”را ایجاد کرد.

در سال ۱۹۹۱، استیو کیس مدیرعامل «شرکت خدمات کوانتومی» شد و در این مقام، نام این شرکت را به آمریکا آنلاین  “AOL” تغییر داد ، و “AppleLink” و “PC-Link” را با این شرکت ترکیب کرد. در سه سال آینده، این خدمات تقریباً یک میلیون مشتری داشت. سرانجام وی به عنوان رئیس شرکت منصوب شد.

آمریکا آنلاین شرکتی بود که ایده رسانه های اجتماعی را به وجود آورد. زیرا این شرکت عمدتاً روی پیام های فوری و چت روم متمرکز بود. این شرکت همچنین در پی آن بود که خدمات خود در حجم های وسیع را به صورت مقرون به صرفه ارائه دهد.

سرویس “AOL” برخلاف بسیاری از خدمات دیگر موجود در آن زمان مانند “Prodigy” و “CompuServe”، به راحتی در دسترس افراد عادی بود. این موضوع به محبوبیت این سرویس کمک کرد تا در بین توده افراد محبوبیت پیدا کند و میلیون ها کاربر سرویس «AOL» و تعداد افرادی که از این تسهیلات استفاده می کنند سالانه افزایش یابد.

در سال ۲۰۰۱، شرکت رسانه ای چند ملیتی “Time Warner” “AOL” را به دست آورد و این شرکت عظیم را با زمینه سرگرمی، رسانه و ارتباطات ادغام کرد. با این حال، این شرکت با مجادلات مربوط به رکود “dot-com” روبرو شد. به دنبال این، استیو از سمت خود به عنوان رئیس استعفا داد، اما همچنان یکی از اعضای هیئت مدیره باقی ماند.

در سال ۲۰۰۵، او یک شرکت سرمایه گذاری به نام “Revolution LLC” به همراه دون دیویس تاسیس کرد. پس از شکست اتحاد “Time Warner” و “AOL”، آنها مسیر خود را از یکدیگر جدا کردند و استیو کیس بیشتر روی شرکت سرمایه گذاری خود تمرکز کرد.

استیو کیس بعداً در شرکت هایی مانند “Hello Wallet” ، “Revolution Money” ، “Zipcar” ، AddThis”” و “Living Social” سرمایه گذاری کرد. این بنگاه ها آنقدر محبوبیت کسب کردند که سرانجام توسط سایر شرکت های بزرگتر خریداری شدند. در حالی که “Zipcar” توسط “گروه بودجه آویس” خریداری شده بود، “Revolution Money” توسط “American Express” خریداری شد و “HelloWallet” توسط شرکت “MorningStar” خریداری شد.

استیو کیس در سال ۲۰۱۲ با سرمایه گذاران دون دیویس و تدلئونسیس همکاری کرده و ۴۵۰ میلیون دلار برای راه اندازی صندوق “Revolution Growth” سرمایه گذاری کرد. این موسسه در شرکت هایی مانند “FedBid” ، “Resonate” ، “Bigcommerce” ،”Lolly Wolly Doodle” و Custom Ink سرمایه گذاری کرده است.

او صندوق “Revolution Ventures” را در سال ۲۰۱۳ به همراه سرمایه گذاران دیوید گلدن و تیج ساواج تاسیس کرد. این شرکت در شرکت هایی مانند “Busbud” ، “BenchPrep” ، “OrderUp” ، “RunKeeper” و “Homesnap” سرمایه گذاری کرده است.

آثار مهم استیو کیس

استیو کیس بنیانگذار شرکت رسانه های جمعی AOL” (America Online) ” است که در رسانه های اجتماعی اولین مورد در نوع خود بوده است. استیو، به عنوان رئیس «خدمات كوانتومی كامپيوتر» (همانطور كه ​​قبلاً شناخته شده بود)، این شرکت را بازسازی کرد و نام آن را «آمریکا آنلاین» گذاشت و رویکرد جدیدی را برای ارتباطات جمعی به وجود آورد.

جوایز و دستاوردها

در سال ۲۰۰۹، استیو کیس عضو «مشاهیر کسب و کار ایالات متحده» قرار گرفت. وی در سال ۲۰۱۱ به عنوان «عضو شورای شهروند» از «موسسه اسمیتسونیان» انتخاب شد. در سال ۲۰۱۱ «کنفرانس ملی شهروندی» استیو و همسرش ژان را به عنوان شهروندان سال اعلام کرد. در سال ۲۰۱۴، «دانشگاه جورج تاون» به این کارآفرین موفق «دکترای افتخاری دانش انسانی» را اعطا کرد.

زندگی شخصی و میراث

استیو کیس در سال ۱۹۸۵ با جووان بارکر ازدواج کرد. حاصل این ازدواج سه فرزند بود. با این حال، در سال ۱۹۹۶، این دو‌ تصمیم گرفتند تا راه خود را از یکدیگر جدا کنند. دو سال بعد، وی با همکار خود در “AOL” با نام ژان ویلانووا ازدواج کرد. ژان و کیس به همراه پنج فرزند خود که همه از ازدواج های قبلی آنها هستند، زندگی می کنند.

استیو کیس همچنین ریاست سازمان خیریه ای به نام «بنیاد کیس» را که توسط او و همسرش تاسیس شده است، برعهده دارد.

ارزش خالص

ارزش خالص دارایی این کارآفرین موفق آمریکایی توسط «فوربس» تا سال ۲۰۱۵، ۱.۳۶ میلیارد دلار تخمین زده شد.

ری دالیو (Ray Dalio‎) از جمله بحث برانگیز ترین مدیران صندوق های مدیریت سرمایه در جهان است. وقتی او صحبت می کند، مردم گوش می دهند و وقتی او اقدامی انجام می دهد، دیگران نیز چنین می کنند. روش های او بعضی اوقات مورد انتقاد قرار گرفته اند؛ اما بیشتر اوقات، از آنها تقلید شده و رویکردهای جدیدی برای سرمایه گذاری و تجارت ایجاد کرده است. نحوه اداره شرکت هایش، بر اداره شرکت های دیگر حتی در خارج از صنعت خدمات مالی تاثیر گذاشته است.

شرکت او، بریج واتر، همواره یکی از بزرگترین صندوق های مدیریت سرمایه در جهان بوده است. در طی ده ها سال که ری دالیو به تجارت پرداخته است، همچنان در بالای منحنی باقی مانده است و حقیقتاً درک و پیش بینی درستی از رویداد های مالی دارد. ضمن اینکه بازده های قابل ملاحظه ای را برای سرمایه گذاران خود به ارمغان می آورد. او مردی است که جهت یک صنعت کلی را شکل داده است. این داستان زندگی اوست.

بیوگرافی ری دالیو

سنین جوانی و تحصیل

ری دالیو (زاده ۸ آگوست ۱۹۴۹) یک سرمایه گذار میلیاردر آمریکایی، مدیر صندوق های تامین سرمایه در جهان و مردی نیکوکار است. ریموند دالیو بنیانگذار، رئیس و مدیر ارشد سرمایه گذاری شرکت سرمایه گذاری بریج واتر، یکی از بزرگترین صندوق های مدیریت سرمایه در جهان است. بلومبرگ در ژوئن سال ۲۰۱۹ ری دالیو را به عنوان ۵۸ مین فرد ثروتمند جهان معرفی کرد.

ری دالیو در محله جکسون هایتس در شهر کویینز نیویورک متولد شد. او فرزند یک نوازنده جاز، مارینو دالولیو (۲۰۰۲ – ۱۹۱۱) است که کلارینت و ساکسیفون را در باشگاه جاز منهتن و کوپاکابانا می نواخت و مادرش یک خانه دار بود. ری از تبار ایتالیایی است.

او در مورد تجسم اهداف خود مشتاق و هیجان زده بود. او تلاش می کرد تا به اهداف جاه طلبانه خود برسد و از هر گونه شکست درسی بیاموزد. چیزی که ری دالیو به عنوان کلید موفقیت خود می داند.

او از مدرسه لذت نمی برد، و به آنچه تدریس می شد علاقه ای نداشت. برای ری دالیو به خاطر سپردن واقعیت ها و پیروی از دستورالعمل ها دشوار بود، اما او در جستجوی چیزهایی که به آنها علاقه داشت کنجکاو بود. وقتی دالیو از چیزی هیجان زده می شد، هیچ مانعی نمی توانست او را عقب نگه دارد. او تمام عزمش را برای رسیدن به هدف خود جزم می کرد.

ری دالیو در سن ۸ سالگی روزنامه پخش می کرد و به مشاغل بسیاری با حقوق می پرداخت. او برای تکمیل کارهای خود در خانه تلاش می کرد، اما به دور از خانه، واقعاً مشتاق انجام کارهایی برای کسب درآمد بود.

شروع سرمایه گذاری

دالیو سرمایه گذاری را از ۱۲ سالگی شروع کرد. زمانی که سهام شرکت هواپیمایی Northeast را به قیمت ۳۰۰ دلار خریداری کرد. او صحبت های مردم را در مورد بورس کالا می شنید که در آن زمان خیلی خوب پیش می رفت و مردم بازده خوبی را کسب می کردند.

ری دالیو هنگام انجام کار خود نکاتی را در مورد سهام یاد می گرفت. او این سهام را انتخاب کرد. زیرا تنها شرکتی بود که او شنیده بود هر سهم آن کمتر از ۵ دلار است. او در این موقعیت بسیار خوش شانس بود، زیرا موفق شد پول خود را سه برابر کند. او فکر کرد که تجارت در بورس اوراق بهادار راهی آسان برای درآمدزایی است. پس از ادغام شرکت هواپیمایی با شرکت دیگری، میزان سرمایه گذاری او سه برابر شد. دالیو لیسانس مالی خود را از دانشگاه لانگ آیلند و فوق لیسانس خود را از دانشکده بازرگانی هاروارد در سال ۱۹۷۳ دریافت کرد.

حرفه سرمایه گذاری

دالیو پس از پایان تحصیلات، فعالیت در بورس نیویورک را شروع کرد و معاملات کالا را انجام داد. وی بعداً به عنوان مدیر کارگزاری دومینیک و دومینیک فعالیت کرد. وی در سال ۱۹۷۴ به عنوان معامله گر و کارگزار آتی در کارگزاری هایدن استون مشغول به کار شد.

در سال ۱۹۷۵ او شرکت مدیریت سرمایه گذاری بریج واتر را تاسیس کرد. این شرکت در سال ۱۹۸۱ یک دفتر را در وستپورت، کنتیکت افتتاح کرد و در سال ۲۰۰۵ به بزرگترین صندوق مدیریت سرمایه در جهان تبدیل شد. و از اکتبر ۲۰۱۷، ۱۶۰ میلیارد دلار دارایی تحت مدیریت داشت. در سال ۲۰۰۷، بریج واتر پیشنهاد کرد که ممکن است یک بحران مالی جهانی در پیش باشد.

ری دالیو در سال ۲۰۰۸ دالیو مقاله ای با عنوان «چگونه ماشین اقتصادی کار می کند: الگویی برای درک آنچه اکنون اتفاق می افتد» منتشر کرد، مقاله ای که پتانسیل اقتصادهای مختلف را با معیارهای متفاوتی ارزیابی می کند. در سال ۲۰۱۱ او مقاله ۱۲۳ صفحه ای با عنوان «اصول» را منتشر کرد که فلسفه سرمایه گذاری و مدیریت شرکت را بر اساس یک عمر مشاهده، تجزیه و تحلیل و کاربرد عملی از طریق صندوق سرمایه گذاری تامینی خود شرح می دهد.

در سال ۲۰۱۲، دالیو در فهرست سالانه ۱۰۰ فرد با نفوذ در جهان قرار گرفت. در سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲، بلومبرگ، ری دالیو را به عنوان یکی از ۵۰ فرد ثروتمند جهان معرفی کرد. آلفا سرمایه گذار سازمانی، او را به عنوان دومین فرد ثروتمند جهان در لیست خود در سال ۲۰۱۲ قرار داد.

ری دالیو در سال ۲۰۱۷ «اصول زندگی و کار» را منتشر کرد. اصول پرفروش ترین کتاب نیویورک تایمز و پرفروش ترین کتاب کسب و کار آمازون در سال ۲۰۱۷ بود. دالیو در این کتاب در مورد پیش زمینه خود به عنوان زمینه ای برای پیشگویی های خود در مورد زندگی و کار صحبت می کند. وی اعلام كرد كه قصد دارد جلد دوم این کتاب را به نام اصول اقتصاد و سرمایه گذاری بنویسد. دالیو گفت که می تواند با تقویت مطالب تکراری در «اصول» بازده فعالیت خود را ادامه دهد.

دالیو ۱۰ ماه قبل از اینکه در مارس ۲۰۱۷، اعلام کند که از سمت مدیریت شرکت بریج واتر کناره می گیرد، به عنوان مدیر عامل  این شرکت فعالیت می کرد. به گفته جان روبینشتاین، مدیرعامل این صندوق، قرار است دالیو از سمت خود کناره‌گیری کند، اما نقش مشورتی را حفظ خواهد کرد. در تاریخ ۷ آوریل ۲۰۱۹، دالیو در مصاحبه ۶۰ دقیقه ای گفت که نابرابری درآمد در ایالات متحده یک وضعیت اورژانسی است که نیاز به اصلاح دارد.

در جولای سال ۲۰۱۹، ری دالیو خواستار اصلاح سرمایه داری شد و نابرابری ثروت را یک فوریت ملی توصیف کرد. در نوامبر سال ۲۰۱۹، دالیو مطلبی را در وبلاگ خود منتشر كرد كه اظهار داشت سرمایه اضافی، تعهدات اجتماعی بدون حقوق و کسری درآمد دولت در آنچه كه او «تغییر پارادایم» نامیده بود، دستورالعمل فاجعه ای را ایجاد کرده است.

زندگی شخصی

دالیو به همراه همسرش باربارا، فرزند گرترود وندربیلت ویتنی مجسمه ساز (متولد ۱۹۷۶/۷۷) در گرینویچ، کنکتیکت زندگی می کند و به تمرین تکنیک مراقبه معروف است. آنها چهار پسر دارند، دوون، پاول، متیو و مارک. دوون، فرزند ارشد آنها (متولد ۲۶ مارس ۱۹۷۸) به دلیل احشام شمالی دوون نامگذاری شد. زیرا ری در آن زمان عمیقاً درگیر آینده احشام بود. پسر دوم او پاول دالیو کارگردان فیلم است. متیو آس “مت” دالیو، پسر سوم آنها، بنیانگذار و رئیس بنیاد مراقبت از چین، موسسه غیرانتفاعی که به دنبال کمک به یتیمان چینی است. او همچنین بنیانگذار و مدیر عامل شرکت Endless Mobile، یک شرکت سیستم عامل رایانه ای است. و کوچکترین پسر آنها مارک دالیو یک فیلمساز در زمینه حیات وحش است.

ثروت ری دالیو

مطابق با مجله فوربس، ارزش خالص دارایی ری دالیو تا ژانویه ۲۰۱۹،  ۱۸.۶ میلیارد دلار بوده است. در سال ۲۰۱۸ دالیو در فهرست ۴۰۰ نفره فوربس، در رتبه ۲۵ قرار گرفت. در سال ۲۰۱۴، دارایی وی ۱.۱ میلیارد دلار گزارش شده است که شامل سهمی از هزینه های مدیریت و عملکرد شرکت خود، جبران خسارت نقدی و رشد سهام او است.

فعالیت های بشر دوستانه

در آوریل ۲۰۱۱، دالیو و همسرش به بیل گیتس و وارن بافت پیوستند، و وعده دادند که بیش از نیمی از ثروت خود را به موضوعات خیرخواهانه در طول عمر خود اهدا می کنند. ری دالیو از طریق بنیاد دالیو، میلیون ها دلار کمک مالی به بنیاد دیوید لینچ اهدا کرده است که در زمینه تحقیقات در مورد مراقبه فعالیت می کند.

بنیاد ری داليو همچنين به انجمن ملي اعتماد انسانی، پروژه های از بين بردن فلج اطفال و بيمارستان نيويورک-پرسبیتری كمک كرده است. این بنیاد همچنین از صندوق معلمان حمایت کرده است، ابتکار عملی که از کمک هزینه های یادگیری حرفه ای معلمان پشتیبانی می کند.

بنیاد دالیو بخشی از بنیادی بود که از راه اندازی یکی از پروژه های تد در سال ۲۰۱۸ حمایت کرد. ابتکاری برای تامین اعتبار کارآفرینان اجتماعی که برای حل مسائل جهانی کار می کنند. در مارس ۲۰۱۹ ری دالیو توسط فوربس به عنوان یکی از پردرآمدترین مدیران و بازرگانان صندوق های سرمایه گذاری تامینی انتخاب شد. در سال ۲۰۱۸، ری دالیو و خیرخواهان بلومبرگ ۱۸۵ میلیون دلار برای محافظت از اقیانوس ها به OceanX برای مدت چهار سال پرداخت کردند.

پل آلن (Paul Gardner Allen) سرمایه گذار، مخترع، و بنیانگذار غول نرم افزار کامپیوتر شرکت مایکروسافت است. وی پنجاه و سومین ثروتمند جهان با دارایی به ارزش خالص تقریبی ۱۵ میلیارد دلار است.

آلن در ۲۱ ژانویه ۱۹۵۳ در سیاتل، واشنگتن متولد شد. او به مدرسه لیک ساید رفت و در آنجا با بیل گیتس که علاقه بسیاری به علوم رایانه و فناوری داشت، دوست شد. آنها روی مهارت های برنامه نویسی خود در رایانه های مدرسه کار می کردند. سپس آلن در دانشگاه ایالتی واشنگتن ثبت نام کرد، اما دو سال بعد آن را رها کرد تا به عنوان برنامه نویس برای هانیول کار کند.

در ادامه مقاله توضیح خواهیم داد که آلن و بیل گیتس چگونه مایکروسافت را راه اندازی کردند.

پل آلن که بود؟

پل آلن متولد ۲۱ ژانویه سال ۱۹۵۳، در سیاتل، واشنگتن، هنگامی كه فقط ۱۴ سال سن داشت با بیل گیتس ۱۲ ساله یکی از دانش آموزان مدرسه ای که آلن در آن تحصیل می کرد، آشنا شد. این دو کمتر از ۱۰ سال بعد در سال ۱۹۷۵ مایکروسافت را پایه گذاری کردند. آلن پس از تشخیص بیماری هوچکین در سال ۱۹۸۳ استعفا داد و به دنبال سایر فرصت های شغلی، تحقیقاتی و بشردوستانه رفت.

چگونه پل آلن و بیل گیتس یکدیگر را ملاقات کردند؟

آلن ۱۴ ساله هنگام حضور در مدرسه لیک ساید (Lakeside) در خارج از سیاتل، با بیل گیتس ۱۲ ساله، دانش آموز علاقه مند به کامپیوتر آشنا شد. کمتر از یک دهه بعد، در ژوئن سال ۱۹۷۵، آلن و گیتس، هر دو دانشگاه را رها کردند. آلن که اهل دانشگاه ایالتی واشنگتن بود، مایکروسافت را با هدف طراحی نرم افزاری برای موج جدید رایانه های شخصی تاسیس کرد.

زمانی که آلن در پی هماهنگی خرید یک سیستم عامل به نام Q-DOS به مبلغ ۵۰،۰۰۰ دلار برای مایکروسافت بود، این شرکت قبلاً نرم افزاری را برای شرکت های نوظهوری مانند Apple و Commodore تهیه کرده بود. گیتس و آلن Q-DOS را به عنوان MS-DOS دوباره معرفی کردند و آن را به عنوان سیستم عاملی برای عرضه کامپیوتر های IBM نصب کردند که پس از انتشار آنها در سال ۱۹۸۱ بر بازار حاکم شدند.

مایکروسافت و ولکان ونچرز

با بزرگ شدن مایکروسافت و رشد نرخ سهام آن به طور پیوسته، آلن از طریق سهامی که در این شرکت داشت، به یک میلیاردر در سن حدودا ۳۰ سالگی تبدیل شد. در سال ۱۹۸۳ آلن، به عنوان «مرد ایده پرداز»در کنار بیل گیتس به عنوان «مرد عمل» معروف شد. پس از مدتی پزشکان تشخیص دادند که پل آلن به بیماری سرطان خون مبتلاست. در نتیجه او از مایکروسافت استعفا داد. پس از چند ماه درمان با اشعه، سلامتی او بازگشت.

پس از مایکروسافت، پل آلن به تمرکز بر روی پروژه های دیگر پرداخت، به این امید که ایده بزرگ بعدی را که هنوز اجرا نشده پیدا کنند. در سال ۱۹۸۶، او شرکتی به نام ولکان ونچرز را برای تحقیق در مورد سرمایه گذاری های احتمالی تاسیس کرد. برای این منظور، وی در سال ۱۹۹۲ یک اتاق فکر در سیلیکون ولی با نام اینتروال ریسرچ تاسیس کرد. آلن از طریق اینتروال ریسرچ و ولکان ونچرز، رویای بلند مدت خود را برای یک جامعه جهانی متصل، که تقریباً همه افراد در آن آنلاین هستند به اجرا درآورد.

سرمایه گذاری های متنوع

او در زمینه های متنوعی به سرمایه گذاری پرداخت، از جمله: America Online ، SureFind (یک سرویس تبلیغات آنلاین)، Teluscan (یک سرویس مالی آنلاین)، Starwave (ارائه دهنده محتوای آنلاین)، و همچنین سخت افزار، نرم افزار و ارتباطات بی سیم نیز از جمله سرمایه گذاری های او بود.

از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸، پل آلن برای دستیابی به استراتژی «دنیای متصل» خود زیرساخت هایی متشکل از ۳۰ شرکت مختلف را بنیان نهاد. در نهایت شرکت ولکان ونچرز، شرکت تلویزیون کابلی مارکوس را در سال ۱۹۹۸ و بیش از ۹۰ درصد سهام شرکت ارتباطات چارتر را خرید. در نتیجه پل آلن صاحب هفتمین شرکت بزرگ کابلی کشور شد. وی در سال ۱۹۹۹، در شرکت RCN نزدیک به ۲ میلیارد دلار سرمایه گذاری کرد. در نتیجه کل دارایی های وی در مشاغل کابلی و اینترنت را به بیش از ۲۵ میلیارد دلار رساند.

آلن همچنین سرمایه گذاری خوبی در تولید رسانه های تعاملی و سرگرمی انجام داد. در کل، پل آلن سرمایه گذاری های اساسی در بیش از 100 شرکت رسانه ای انجام داده است. وی در سال ۱۹۹۳، ۸۰ درصد از شرکت Ticketmaster را به دست آورد تا اینکه بیش از نیمی از سهام خود را در سال ۱۹۹۷ به شبکه خرید خانگی (HSN) فروخت.

در اواخر سال ۱۹۹۹، آلن و ولکان ونچرز موافقت کردند تا در POP.com سرمایه گذاری و کمک مالی کنند. این یک شرکت سرگرمی اینترنتی بود که به عنوان همکاری بین دو شرکت تولید کننده برجسته بود. Imagine Entertainment که توسط مدیر ران هاوارد و تهیه کننده برایان گرازر تاسیس شده و DreamWorks SKG که توسط غول های صنعت سرگرمی یعنی استیون اسپیلبرگ، جفری کاتزنبرگ و دیوید گفین تاسیس شده است.

پل آلن که در حال حاضر یکی از سرمایه گذاران شرکت DreamWorks است، طبق گزارشی ۵۰ میلیارد دلار نیز در این شرکت سرمایه گذاری کرده است، که هدف آن ایجاد و توزیع ویدیو های کوتاه انحصاری در اینترنت است. POP.com قرار بود در بهار سال ۲۰۰۰ فعالیت خود را آغاز کند، اما نهایتا عملکرد خوبی نداشت. آلن همچنین در شرکت اکسیژن مدیا، یک شرکت بسیار مرفه که آن را اپرا وینفری تاسیس کرده و به تولید برنامه کابلی و اینترنتی برای زنان اختصاص یافته، سرمایه گذاری کرده است.

سایر علاقه مندی ها

پل آلن علاقه بسیاری به موسیقی و ورزش داشت. او مالک تیم Trailblazers Portland در NBA و تیم راگبی Seattle Seahawks NFL است. در ۲۳ ژوئن سال ۲۰۰۰، پروژه موسیقی را با سرمایه گذاری ۲۵۰ میلیون دلار راه اندازی کرد. یک موزه موسیقی در مورد سبک راک اندرول که در زادگاه او راه اندازی شد.

نوازندگی گیتار

آلن از اولین باری که در سال ۱۹۶۹ شاهد اجرای هندریکس بود، طرفدار ویژه او‌ شد تا جایی که در یک گروه سیاتل به نام Grown Men گیتار می نواخت. این گروه اولین آلبوم خود را در بهار سال ۲۰۰۰ منتشر کرد. پل آلن در سال ۲۰۱۳ آلبوم دیگری با گروهش ( Underthinkers) به ​​نام Everywhere at Once از طریق کمپانی سونی منتشر کرد.

مشاغل بعدی

در تاریخ ۲۹ می ۲۰۱۳، اعلام شد كه شركت رسانه ای برتر آلن یعنی ولکان ونچرز، با شرکت پاندورا، قرارداد یک همکاری مشترک را امضا كردند. این قرارداد یک مستند در رابطه با رابرت استیون کارگردان معروف بود. این فیلم در جشنواره فیلم ساندنس ۲۰۱۳ به نمایش درآمد.

مطابق با انتشار بیانیه مطبوعاتی منتشر شده توسط شرکت تولیدی ولکان در ماه می ۲۰۱۳، فیلم استون «داستان های شخصی متخصصان محیط زیست و کارشناسان انرژی را نشان می دهد که در زمینه انرژی هسته ای به فعالیت می پردازند و منافع شغلی و شهرت آنها را در این راه به خطر می افتد.»

استون این اختلافات زیست محیطی را با داستان هایی از پناهندگی استوارت برند، ریچارد رودز، گوینت کراونز، مارک لیناس و مایکل شلنبرگر به نمایش می گذارد. آلن اظهار داشت: پاندورا انرژی هسته ای را به عنوان یک راه حل امیدوارکننده برای تغییرات آب و هوایی معرفی می کند و ذهن مردم را در مورد یکی از مهمترین موضوعات زمان ما روشن می کند. وی گفت: «این دقیقاً همان خط فکری است که ما مفتخر به همکاری و پشتیبانی آن هستیم.»

در سال ۲۰۱۴، پل آلن ۱۰۰ میلیون دلار برای مبارزه با ویروس ابولا در غرب آفریقا کمک کرد. در همان سال، او موسسه آلن برای علوم سلولی را تاسیس کرد که بر روی سلول ها به منظور درک رفتار سلولی در چگونگی مبارزه با بیماری ها، تحقیق می کند. آلن همچنین به سفرهای فضایی علاقه بسیاری نشان داده و Vulcan Aerospace را در سال ۲۰۱۵ راه اندازی کرده است. آلن در جزیره مرکر در دریاچه واشنگتن، در نزدیکی سیاتل زندگی می کرد.

قایق بادبانی پل آلن

جدا از فعالیت های خیرخواهانه و اکتشافات علمی او، پل آلن قایق بادبانی، به اسم اختاپوس دارد که یکی از بزرگترین ها در جهان با طول بیش از ۴۰۰ فوت و مجهز به دو بالگرد، استخر و دو زیر دریایی است.

نبرد با سرطان و مرگ

در پاییز سال ۲۰۰۹، پل آلن سلامتی خود را از دست داد. سرطان غدد لنفی در او گسترش یافت و مجبور بود تحت معالجه پرتودرمانی بیشتری قرار گیرد. خوشبختانه، آلن این سرطان را نیز شکست داد. با این حال، در اکتبر سال ۲۰۱۸، پل آلن فاش کرد که وی درمان سرطان لنفوم را آغاز کرده است. وی در ۱۵ اکتبر سال ۲۰۱۸ در اثر بیماری درگذشت.