شان پارکر

بیوگرافی شان پارکر

داستان زندگی ثروت , موفقیت , بیوگرافی , میلیاردر شدن شان پارکر

شان پارکر (انگلیسی: Sean Parker؛ زادهٔ ۳ دسامبر ۱۹۷۹) مؤسس سایت اشتراک فایل نپستر و اولین مدیر سایت فیسبوک است

سن: 36 سال

ثروت: 2/4 میلیارد دلار

سین پارکر کارآفرین آمریکایی که رئیس مؤسسان فیس بوک بود، شرکت هایی چون napster را تأسیس کرد. سین پارکر که یک تاجر در عرصه تکنولوژی است، از جمله جوانترین ثروتمندان حال حاضر دنیا محسوب می شود.

سین پارکر ممکن است به عنوان موسس یک سایت پیشگام به اشتراک گذاری موزیک تحت عنوان Napster شناخته شده باشد، اما او به عنوان رییس فیس بوک توانست به یک میلیاردر تبدیل شود. پارکر به عنوان نخستین رئیس فیس بوک برای دوره ای کمتر از یکسال ریاست این شرکت را بر عهده داشت و از سال 2004 کار خود را آغاز نمود.

سین پارکر در اوایل سال 2006 شرکت را ترک کرد، اما به گفته بلومبرگ تقریبا 70 میلیون سهام فیس بوک را برای خود نگه داشت. او حدود 3.5 میلیون سهم خود را پیش از اولین عرضه عمومی فیس بوک در سال 2012 به فروش رساند و همین امر باعث شد در رده میلیاردهای جهان قرار گیرد.

کشتی بادبانی کسب و کارتان را با انگیزه، در تلاطم امواج به مقصد مطلوب هدایت کنید.

بیوگرافی بهاءالدین حریری

بیوگرافی بهاءالدین حریری

سن: 34 سال

ثروت: 1/8میلیارد دلار

فهد حریری کوچکترین پسر نخست وزیر پیشین لبنان، رفیق حریری، با ارثیه ای که پدرش برای او بر جا گذاشته، توانست در فهرست ثروتمندان جوان جهان قرار گیرد. فهد حریری که در حال حاضر در پاریس زندگی می کند پس از مرگ پدر در سال 2005 سهامدار شرکت عربستانی Oger ساخت و ساز، مخابرات و املاک و مستغلات پدر شد.

داستان زندگی ثروت , موفقیت , بیوگرافی , میلیاردر شدن رفیق بهاءالدین حریری (ابو بهاء)

رفیق بهاءالدین حریری (ابو بهاء) (زاده ۱ نوامبر ۱۹۴۴ – درگذشته ۱۴ فوریه ۲۰۰۵)، سیاست‌مدار، نخست‌وزیر و فعال اقتصادی لبنانی _ سعودی بود. وی طی دو دوره بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۸ و ۲۰۰۰ تا استعفایش در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۴ نخست‌وزیر لبنان بود. او رهبری پنج کابینه در دولت لبنان را طی دوران مسئولیتش برعهده داشت. حریری نقش کلیدی در بازسازی بیروت ایفا کرد.

حریری در ۱۴ فوریه ۲۰۰۵ توسط افراد ناشناس ترور شد. بر اثر این حادثه سازمان ملل تحقیقاتی پیرامون قتل وی را تحت عنوان دادگاه ویژه برای لبنان آغاز کرد و در دو گزارش نخست، به احتمال نقش دولت سوریه در این ترور اشاره نمود. ترور حریری تغییرات سیاسی بسیاری را در لبنان رقم زد و به رشته اتفاقاتی منتهی شد که وقوع انقلاب سدر و خروج نیروهای سوری از لبنان را در پی داشت.

زندگی و تحصیلات

حریری در تاریخ ۱ نوامبر سال ۱۹۴۴ در یک خانواده مسلمان سنی در شهر بندری سیدون لبنان متولد شد. او دو خواهر و برادر داشت. او در مدرسه ابتدایی و متوسطه در سیدون تحصیل کرد و در مدیریت امور تجاری از دانشگاه عرب بیروت فارغ‌التحصیل شد.

دوران سیاستمداری

حریری در سالهای ۱۹۸۰ یک فرد خود ساخته ثروتمندی بود که با کمک مالی و شرکت در گروه‌های مختلف لبنانی مشهور گردید. همزمان او در سال ۱۹۸۳ مشاور سیاسی شاهزاده بندر بن سلطان بود. او بعد از در سراشیبی قرار گرفتن ساف و در نبود یک رهبر قابل اعتماد مرد قدرتمند سنی در کشور شد که همزمان بود با سربرآوردن شبه نظامیان شیعه امل در لبنان. بعنوان نماینده سابق سعودی نقش مهمی را در عقد توافقنامه ۱۹۹۰ طائف داشت که به جنگ داخلی شانزده ساله لبنان خاتمه داد. در سال ۱۹۹۲ حریری اولین نخست‌وزیر بعد از جنگ در دولت پرزیدنت الیاس حراوی بود. او تا سال ۱۹۹۸ در این سمت بود که جای خود را به سلیم حوص داد. در حقیقت او در نتیجه جنگ قدرت بین حریری و پرزیدنت جدید امیل لحود از سمتش برکنار شد. درسال ۲۰۰۰ حریری مجدداً نامزد نخست‌وزیری بجای سلیم حص شد. در سپتامبر ۲۰۰۴ حریری طرفدار اجرای قرارداد ۱۵۵۹ شورای امنیت شد که خواهان عقب کشیدن کلیه نیروهای خارجی از لبنان است گردید. در اکتبر ۲۰۰۴ از سمت خود مستعفی و عمر کرامی جایگزین او شد.

سیاست‌های اقتصادی حریری از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۸

حریری یک سیاست اقتصادی پیشرفته‌ای را بنیان گذاشت. در ابتدای کار نخست‌وزیری‌اش طرحی بنام افق ۲۰۰۰ که نام دولتش برای نوسازی لبنان بود را شروع کرد. یک مؤلفه مهم افق ۲۰۰۰ بنیانگذاری یک شرکت خصوصی بنام سولیدر بود که نوسازی لبنان بعد از جنگ را بعهده گرفت. سولیدر با شرکت دولت و بخش خصوصی تأسیس شد. این شرکت بازسازی بخش جنوبی بیروت را هدف قرار داد و آنرا بسرعت به یک مرکز جدید شهری تبدیل کرد. در طرح ده ساله‌ای خصوصی‌سازی صنایع لبنان در برنامه‌اش بود. قراردادهای بسیاری در زمینه انرژی، ارتباطات، برق، فرودگاه‌ها و راهسازی بسته شد. مهمترین موضوع در طرح افق ۲۰۰ که مشخصاً خود رفیق حریری پشت آن بود ترغیب سرمایه گذاران خارجی و دعوت شرکتها و بخش خصوصی برای شرکت در بازسازی لبنان بود.

کشتی بادبانی کسب و کارتان را با انگیزه، در تلاطم امواج به مقصد مطلوب هدایت کنید.

بیوگرافی یانگ هویی یان‌

بیوگرافی یانگ هویی یان‌

داستان زندگی ثروت , موفقیت , بیوگرافی , میلیاردر شدن یانگ هویی یان‌

سن: 35 سال

ثروت: 6/9 میلیارد دلار

یانگ هویی یان تنها زن حاضر در بین 10 ثروتمند جوان دنیا از چین است. یانگ هویی یان که پدرش رئیس یکی از بزرگترین سرمایه های چین در گوانگژو است، به لطف این سرمایه پدر در این لیست قرار گرفته است.

در سال 2007 پدر هیویان پیش از اینکه سهام این دارایی را به عموم واگذار کند، آن را به دخترش بخشید و هر سال سود شرکت او بیشتر میشود.

یانگ هویی یان‌، خانم میلیاردر چینی است که ثروت خود را از پدرش، یانگ گوئو کیانگ،‌ به ارث برده است. یانگ هویی یان با ثروت 4/3 میلیارد دلار از سوی مجله فوربز در سال 2010 به عنوان دویست و هفتاد و هفتمین میلیاردر دنیا معرفی شد.

یانگ هویی یان‌، خانم میلیاردر چینی است که ثروت خود را از پدرش، یانگ گوئو کیانگ،‌ به ارث برده است. یانگ هویی یان با ثروت 4/3 میلیارد دلار از سوی مجله فوربز در سال 2010 به عنوان دویست و هفتاد و هفتمین میلیاردر دنیا معرفی شد. خانم یانگ در حال حاضر سهامدار اصلی شرکت کانتری گاردن است. زمینه اصلی فعالیت این شرکت در حوزه املاک و مستغلات است.
یانگ هویی یان در سال 1981 در شاند در استان گوانگ دانگ چین به دنیا آمد. او دو خواهر دیگر نیز دارد. پدر او، یانگ گوئو کیانگ در سال 1997 شرکت بیگویی یوان را تاسیس کرد. این شرکت بعدها به کانتری گاردن تبدیل شد. یانگ هویی یان از همان دوران نوجوانی در جریان معاملات کسب و کار املاک و مستغلات پدر قرار داشت.
یانگ گوئو کیانگ در سال 1954 در گوانگ دانگ شاند بیجیائو متولد شد. او یک کارآفرین معروف چینی در زمینه املاک و مستغلات است. خانواده او در جوانی اش بسیار فقیر بودند و در یک مزرعه زندگی مي‌کردند.
او ابتدا به عنوان کارگر ساختمانی و با حقوق ناچیز مشغول به کار شد. او زمانی که تنها 20 سال داشت در یکی از شرکت‌های مهندسی عمران دولتی کار خود را از پایه شروع کرد.

داستان زندگی ثروت , موفقیت , بیوگرافی , میلیاردر شدن یانگ هویی یان‌
یانگ گوئو کیانگ تا اوایل دهه 1990 به مقام مدیریت کل ارتقا یافت. یانگ گوئو کیانگ علاوه بر امور کسب و کار در امور خیریه نیز فعالیت دارد. وی طی 10 سال هزینه تحصیلی بیش از 4000 دانشجو را تامین کرده است.
یانگ گوئو کیانگ در سال 2007 در حدود 70 درصد سهام خود را در شرکت کانتری گاردن قبل از عرضه عمومي ‌سهام آن در بازار سهام به دخترش یانگ هویی یان منتقل کرد. در سال 2007 مجله فوربز خانم یانگ را تنها با سن 26 سال و ثروت 16 میلیارد دلار ثروتمندترین زن آسیا معرفی کرد. یانگ هویی یان
به دانشگاه ایالت اوهایو رفت و در سال 2003 با مدرک بازاریابی و لجستیک از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد.
خانم یانگ‌هویی‌یان در ابتدا مسوول نظارت بر استراتژی‌های تدارکات و منابع شرکت خانوادگی بود. او در سال 2005 به عنوان مدیر دپارتمان تدارکات گروه کانتری گاردن انتخاب شد. با اینکه یانگ هویی یان سهامدار عمده این شرکت است، پدرش همچنان رييس شرکت باقی مانده است.
خانم یانگ هویی یان همچنین در سال 2006 به عنوان مدیر اجرایی شرکت انتخاب شد. خانم یانگ به‌رغم از دست دادن بخش زیادی از ثروتش به خاطر رکودهای اقتصادی همچنان جزو ثروتمندترین افراد در چین به شمار مي‌رود.
کانتری گاردن یک شرکت توسعه دارایی‌ها و املاک در گوانگ دانگ چین است. تمرکز این شرکت بر ساخت املاک مسکونی برای مشتریان نهایی است.
خانم یانگ هویی یان در سال 2006 ازدواج کرد و ساکن فوشان در چین است. خانم یانگ هویی یان خانه‌هایی در بخش‌هایی از چین،‌ آسیا و استرالیا دارد.

 

کشتی بادبانی کسب و کارتان را با انگیزه، در تلاطم امواج به مقصد مطلوب هدایت کنید.

ادواردو لوئیز ساورین

بیوگرافی ادواردو لوئیز ساورین

ادواردو لوئیز ساورین (به انگلیسی: Eduardo Luiz Saverin؛ متولد ۱۹ مارس ۱۹۸۲) کارآفرین و سرمایه‌گذار فرشته برزیلی است. ساورین به همراه مارک زاکربرگ؛ یکی از دو بنیان‌گذار شبکه اجتماعی فیس‌بوک است.تا سال ۲۰۱۸؛ ساورین ۵۳ میلیون سهام در فیس‌بوک دارد.

در سال ۲۰۱۰؛ فیلم شبکه اجتماعی به کارگردانی دیوید فینچر ساخته شد که به ماجراهای چگونگی خلق فیسبوک می‌پردازد. در این فیلم بازیگر آمریکایی؛ اندرو گارفیلد نقش ادواردو ساورین را بازی کرده‌است.

سن: 34 سال

ثروت: 7/6 میلیارد دلار

ادواردو ساورین جمله همراهان زاکربرگ در فیس بوک بود که صاحب 30% سهام این شرکت شد، اما چندی بعد رابطه آنها با شکایت زاکربرگ از ساورین بهم خورد و ادواردو ساورین هم اکنون تنها صاحب 2% از سهام فیس بوک است که البته چون سهام متعلق به شرکت فیس بوک است، حتی 1% آنهم هم مبلغی قابل توجه به شمار می آید.

کشتی بادبانی کسب و کارتان را با انگیزه، در تلاطم امواج به مقصد مطلوب هدایت کنید.

بیوگرافی آدام اسکات متسون دانکن

داستان زندگی ثروت , موفقیت , بیوگرافی , میلیاردر شدن آدام اسکات متسون دانکن

آدام اسکات متسون دانکن (به انگلیسی: Adam Scott Mattheson Duncan) (زاده:۲ نوامبر ۱۸۸۸ – درگذشته:۳ اکتبر ۱۹۷۶) بازیکن فوتبال و مربی فوتبال اسکاتلندی بود.

سن: 32 سال

ثروت: 3/1 میلیارد دلار

اسکات دانکان که پسر مرحوم دن دانکان است، پس از مرگ پدر کنترل امپراطوری یکی از خط لوله های نفت در آمریکا به ارزش 12/4 میلیارد دلار را به عهده گرفت. اسکات دانکان در کودکی با فقر بزرگ شد، اما امروز صاحب بیش از 49 هزار مایل خط لوله در آمریکاست.

 

کشتی بادبانی کسب و کارتان را با انگیزه، در تلاطم امواج به مقصد مطلوب هدایت کنید.

 

آلبرت وون تارن اوند تاکسیز

بیوگرافی آلبرت وون تارن اوند تاکسیز

آلبرت وون تارن اوند تاکسیز (Tarn vessel Taksyz)

سن: 32 سال

ثروت: 4 میلیارد دلار

آلبرت وون تارن اوند تاکسیز جوان آلمانی زمانی که تنها 8 سال داشت سر از فهرست ثروتمندان اروپا درآورد، اما به صورت رسمی در سال 2001 و همزمان با تولد 18 سالگی اش صاحب ارثی هنگفت شد. ثروتی که آلبرت وون تارن اوند تاکسیز صاحبش شد، شامل املاک و مستغلات، شرکت “هنری فناوری” به علاوه 30 هزار هکتار جنگل در آلمان است.

کشتی بادبانی کسب و کارتان را با انگیزه، در تلاطم امواج به مقصد مطلوب هدایت کنید.

بیوگرافی مارک زاکربرگ

بیوگرافی مارک زاکربرگ

داستان زندگی ثروت , موفقیت , بیوگرافی , میلیاردر شدن مارک زاکربرگ (Mark Zuckerberg)

مارک الیوت زاکربرگ (به انگلیسی: Mark Elliot Zuckerberg) (متولد ۱۴ مه ۱۹۸۴) برنامه‌نویس رایانه و مؤسس وب‌گاه شبکه اجتماعی آنلاین فیس‌بوک در آمریکا است. مجلهٔ تایم وی را به عنوان شخصیت سال ۲۰۱۰ انتخاب کرده‌است.

او به عنوان یک دانشجوی دانشگاه هاروارد با کمک دانشجویان علوم کامپیوتر به خصوص پشتوانهٔ «اندرو مک‌کالم»، «داستین موسکویتز» و «کریس هاگز» اقدام به تأسیس این وب‌گاه کرد. او اکنون به عنوان مدیر اجرایی در فیس‌بوک فعالیت می‌کند.

در سال ۲۰۰۸، مجله فوربس او را جوانترین میلیاردر، که ثروتش را شخصاً کسب کرده معرفی کرد و ثروت او را ۱٬۵ میلیارد دلار تخمین زده‌است. هم اکنون وب‌گاه فوربس، دارایی‌های وی را ۵۰٬۳ میلیارد دلار اعلام کرده‌است و از این لحاظ پنجمین شخص ثروتمند در جهان است.

در فوریه سال ۲۰۰۴ میلادی زاکربرگ همراه با چند دانشجوی هم اتاقی اش، ادواردو ساورین(Eduardo Saverin)، اندرو مک کالوم(Andrew McCollum)، داستین موسکاویتز(Dustin Moskovitz), شبکه اجتماعی فیسبوک را راه اندازی کردند. آن‌ها فیسبوک را از اتاق خوابگاه‌شان در دانشگاه هاروارد راه اندازی نمودند و سپس شروع به معرفی آن به دانشجویان سایر دانشکده‌ها نمودند. بعداً فیسبوک به سرعت گسترش یافت به‌طوری‌که در سال ۲۰۱۲ تعداد کاربران فیسبوک بالغ بر یک میلیارد نفر بود. در حال حاضر این رقم متجاوز از ۱٫۵ میلیارد نفر می‌باشد. زاکربرگ تا بحال در چندین مورد از طرف افراد شامل همان گروه اولیه در مورد سهم شان از فیسبوک مورد اتهام قرارگرفته‌است.

درسال ۲۰۱۰ او به عنوان شخص سال تایم از سوی مجله تایم انتخاب شد

سن: 32سال

ثروت: 55 میلیارد دلار

این روزها نام مارک زاکربرگ مترادف با پول و سرمایه شده است. شبکه اجتماعی (فیس بوک) که او بنیانگذارش بود، آنقدر قوی بود که نقش کلیدی در انقلاب های تونس، مصر، یمن و لیبی ایفا کرد. همین نقش پررنگ دلیلی کافی برای محبوبیت صدچندان و در نتیجه سرازیر شدن سرمایه به سمت فیس بوک بود.

زاکربرگ بدون هیچ تردیدی و با یک محاسبه سرانگشتی ثروتمندترین جوانی این روزهاست که رازهای موفقیت او ابتکار و تکنولوژی مدرن بوده است.

کشتی بادبانی کسب و کارتان را با انگیزه، در تلاطم امواج به مقصد مطلوب هدایت کنید.

بیوگرافی داستین موسکوویتز

بیوگرافی داستین موسکوویتز

داستان زندگی ثروت , موفقیت , بیوگرافی , میلیاردر شدن داستین موسکوویتز

داستین موسکوویتز (Dustin Moskovitz) (متولد ۲۲ مه ۱۹۸۴)، کارآفرین اینترنتی آمریکایی که یکی از بنیانگذاران وب سایت فیس‌بوک وی به‌همراه مارک زوکربرگ، ادواردو ساورین، اندرو مک‌کولم و کریس هیوز، فیس‌بوک را پایه‌ریزی کردند. موسکوویتز با زاکربرگ ۸ روز فاصله سنی دارد. وی که ابتدا مسوول ارشد بخش تکنولوژی و سپس معاون زاکربرگ در فیس بوک شد، در سال ۲۰۰۸ از این شبکه اجتماعی جدا شد تا شرکت نرم‌افزاری آسانا را تأسیس کند.

سن: 32 سال

ثروت: 10/3 میلیارد دلار

هم اتاقی مارک زاکربرگ در دوران دانشگاه و سومین کارمند فیس بوک، جوانترین ثروتمند جهان. داستین موسکوویتز که تنها 8 روز با زاکربرگ فاصله سنی دارد، به همراه او درس و دانشگاه در هاروارد را رها کرده و به کالیفرنیا رفت تا به همراه رفیق شفیق خود تمام وقتشان را صرف کار بر روی شبکه ای اجتماعی کنند.

کشتی بادبانی کسب و کارتان را با انگیزه، در تلاطم امواج به مقصد مطلوب هدایت کنید.

بیوگرافی حاج احمد ابریشم چی

آقای حاج احمد ابریشم چی ، فرزند محمدرضا، متولد سال ۱۳۱۷ در شهر قم می باشند. در سن هفده سالگی پدر ایشان فوت کرده و مادر بزرگوارشان مسئولیت نگهداری از نُه فرزند را به عهده داشتند و آن ها را با تربیت دینی و شیوه ی صحیح زندگی آشنا نمودند. آقای ابریشم چی همیشه ذکر می کنند که تمامی موفقیت های خود را مدیون مادرشان هستند که کمتر از آنی از آن ها غافل نبود.
ایشان در سن هجده سالگی، در حالی که در ابتدا کارگر ساده ای بودند، ازدواج می کنند و صاحب پنج فرزند می شوند. در سال ۱۳۶۷ مادرشان نیز به رحمت خدا می روند. ایشان می گویند: ” مادرم یک استاد، یک مربی به تمام معنی و یک مادر تمام عیار بود که در همه حال به او افتخار می کنم و لحظه ای خود را از او جدا نمی دانم. امید دارم که او هم من و عزیزانم را همیشه دعا می کند. “
بعد از فوت مادر، همسر مهربان و بزرگوار و فرزندان شان از همراهان همیشگی شان بودند.
آقای دکتر حسین رثایی در مورد ایشان می نویسند :

او انسانی بزرگ، توانمند، خودساخته و بسیار مهربان و خیرخواه است و از نوجوانی دارای هوش سرشار، مدیریتی قوی و اراده ای محکم بوده است و خیلی سریع مراحل ترقی را در تجارت و سایر کارهایش طی کرده است.

دکتر رثایی دلیل این ویژگی ها و عنایات خداوندی را در ایشان به این ترتیب می دانند:

یک : رابطه ی زلال و خوب با خداوند، نماز اول وقت و نماز های فراوان که از نشانه های این ارتباط مقدس است.
دوم : دعای پدر و مادر، مخصوصاً مادرشان و خدماتی که ایشان به مادرشان کردند و بعد از فوت ایشان نیز تا به حال هر هفته به پابوس مادر رفته و می روند.
سوم : نظم بسیار زیاد در کارها که در این مورد بر خودشان و دیگران بسیار سختگیر اند.
چهارم : اراده ی محکم، صبر و استقامت، قاطعیت و پیگیری در امور، حتی امور جزئی.
پنجم : سخت کوشی در همه ی زندگی ، حتی در این سال ها که حدود هفتاد سال سن دارند.
ششم : هوش سرشار و هوشیاری در امور که به لطف خدا حتی در این سن همه ی امور داخلی و برون سازمانی مربوطه را کنترل و پیگیری می کنند.
هفتم : اصول و روش های مدیریتی ویژه ای که در کارها دارند. ( با اینکه رشته ی تخصصی من مدیریت است و در این زمینه چهل سال سابقه ی مدیریتی در امور مختلف و بعضاً کارهای مملکتی دارم، بعضی از نکات و روش های مدیریتی را از ایشان آموخته ام. )
هشتم : تواضع، محبت سرشار، مردم دوستی، مهرورزی و نیکوکاری آقای حاج احمد ابریشم چی که از مهمترین و برجسته ترین خصوصیات ایشان است.
احمد ابریشم چی از کسانی است که در واردات تلفن همراه و وسایل جانبی و دستگاه های مخابراتی یکی از چهره های شاخص در ایران به شمار می رود. همه نام او را در کنار ایراتل، نوکیا میشناسند.
آقای نوکیا فقط در زمینه واردات و تجارت فعالیت نمی کند، ابریشمچی در امور خیریه هم فعالیت هایی داشته است. از آن جمله می توان به پذیرایی از مهمانان در تمام طول سال در ویلاها و مهمانسراها در شمال و مشهد، اشاره کرد. همان چیزی که یکبار مورد نقد و حمله شدید روزنامه کیهان نسبت به او شد.
در هفته اول اسفندماه سال ۸۵، و در جریان فرار شهرام جزایری، حسین شریعتمداری در یادداشتی به بررسی احتمال دست داشتن برخی از افراد در فرار شهرام جزایری می‌پردازد که به دلایلی از سوی برخی از افراد حمایت می‌شدند. در این یادداشت نامی از این افراد برده نمی‌شود و تنها به اشارتی از محل‌ها و مکان‌ها اکتفا می‌شود. ماجرای جزایری و حامیان او مسکوت می‌ماند تا فروردین همین امسال.
در ۲۲ فروردین سال ۸۸ حسین شریعتمداری در شماره ۱۹۳۳۲ در ستون «یادداشت روز» سرمقاله‌ای به امضای خود تحت عنوان «آنجا چه خبر است؟» نگاشت که تامل برانگیز بود و به موارد مورد ابهام در پرونده جزایری اشاره داشت. نامبرده در بندهفتم این یادداشت نوشته: کاش برخی از مسئولان محترم دستگاه قضایی به جای آنکه گذران اوقات فراغت خود – که متاسفانه خیلی هم زیاد هست! – به نقاط خوش آب و هوای کشور رفته و در خانه‌های اشرافی کلان سرمایه‌داران جا خوش کنند، بخشی از وقت خود – بخوانید وقت متعلق به ملت- را نیز صرف رسیدگی به امور قضایی بر زمین مانده مردم و بررسی هویت برخی از مدیران این دستگاه می‌کردند ـ البته به عنوان وظیفه خویش نه منت به مردم.
مثلا چرا تعطیلات نوروزی را در باغ رویایی! و چند ده هکتاری آقای «الف» – در منطقه خوش آب و هوای شمال سپری کرده و در ویلاهای آنچنانی و اشرافی این کلان سرمایه‌دار لم داده‌اند؟ که خدای نخواسته مجبور باشند بهای این «لم دادن»‌ها را از کیسه ملت هزینه کنند؟!
با توجه به اینکه این مدیر در یکی از شهرهای شمالی کشور، املاک زیادی دارد، برخی از منابع معتقد بودند احتمالا منظور شریعتمداری از «الف.الف» همان مدیر شرکت ایراتل است.آیا این گمانه درست است؟ احمد ابریشمچی بنیانگذار یک صندوق قرض الحسنه نیز به حساب می آید.
البته همه اینها یک طرف، وجهه ابریشمچی در واردات تلفن همراه به کشور طرف دیگر. شاید تمام این موقعیت از همان وجهه ابریشمچی به عنوان تاجری موفق در واردات تلفن همراه برآمده باشد.

نوکیا در ایران

یک دهه بعد از ظهور تلفن همراه در جهان در سال ۱۳۶۷ وزارت پست و تلگراف سابق اقدام به طراحی تلفن سیار کرد و با یک تجدید نظر در این طرح در سال ۱۳۷۲ تجهیزات آن خریداری شد و در مرداد ماه ۱۳۷۳ فاز اول این طرح به ظرفیت صد هزار شماره ایجاد شد.
طی سال‌‏های ۱۳۷۳ تا اوایل ۱۳۷۴ تعداد متقاضیان تلفن همراه بیشتراز ۱۵۰۰ نفر نبود. اما از همان ابتدا، نام نوکیا با تلفن همراه در ایران پیوند خورده بود چراکه اولین گوشی‌ها در ایران نوکیا بود و همچنان، نوکیا بیشترین سهم را در گوشی‌های بازار ایران دارد.
نوکیا، یکی از بزرگ‌ترین تولید‌کنندگان تلفن همراه در جهان است که در سال ۱۸۶۵ میلادی در جنوب غربی فنلاند کار خود را با تولید کاغذ آغاز کرد و در سال‌های بعد با تولید لاستیک و کفش، قطعات صنعتی، کت‌های بارانی و کابل‌های مخابراتی ادامه داد.
تا در سال ۱۹۸۲ و با صنعتی شدن این شرکت و قرار گرفتن آن در خط تولید ارتباطات راه دور telecommunications موفق شد، اولین تلفن همراه خود را با وزنی حدود ۸/۹ کیلوگرم با قابلیت استفاده در اتومبیل طراحی و روانه بازار کند تا نام نوکیا را در این صنعت جهانی کند.
در حال حاضر نیز نوکیا با بیش از ۲۶ سال سابقه در تولید تلفن همراه عنوان پر فروش‌ترین برند را در جهان به خود اختصاص داده و طبق آخرین آمار به دست آمده در تاریخ ۲۰ مه ۲۰۰۸، این شرکت حدود ۵۰ درصد از سهم شاخص جهان، ۵۵ درصد از سهم شاخص آسیا و ۳۸ درصد از سهم شاخص ایران را در اختیار داشته و صدر‌نشین جدول پرفروش‌ترین برند تلفن همراه جهان در سال ۲۰۰۷ و چهار ماهه نخست سال ۲۰۰۸ شناخته شده است.

شایعه فروش ابزار خاص به ایران

اواخر بهار امسال که ناآرامی ها در کشور به اوج خود رسیده بود، خبری مبنی بر اعتراف نوکیا به فروش برخی از سیستم های مخابراتی به ایران منتشر شد. به نقل از برخی خبرگزاریها شرکت مخابراتی نوکیا-زیمنس (NSN) فروش تجهیزات شنود مکالمات تلفن همراه به ایران را تایید کرد، سخنگوی این شرکت گفت: «بخشIntelligent Solutions که تا ماه مارس سال جاری بخشی از شرکت نوکیا- زیمنس بود، نسخه محدود شده محصولی با نام Monitoring Centre را در نیمه دوم سال ۲۰۰۸ به ایران فروخته است.»
بن روم توضیح داد: «امکانات محصول مذکور به کاربران آن اجازه می‌دهد روی‌ایمیل، تماس‌های تلفنی، پیام‌های متنی، پیام‌های ارسال شده توسط ابزارهایی مانند یاهو مسنجر و شبکه‌های اجتماعی مانند فیس بوک «شنود قانونی» داشته باشند.» همین اظهارنظر کافی بود تا در کنار خبر افشای تولید‌کننده فناوری ایجاد پارازیت در امواج شبکه‌های ماهواره‌ای، نسبت به تولید‌کننده اینگونه فناوری‌ها که آنها را به صورت مخفیانه به ایران فزروخته بودند واکنش نشان داده شود. هنوز مردم ایران که اکثرشان مکالمات خود را با گوشی‌های نوکیا انجام می‌دادند در بهت بودند و این خبر را کاملا باور نکرده بودند.
بعد از اینکه سخنگوی شرکت فنلاندی – آلمانی «نوکیا زیمنس» فروش تجهیزات پیشرفته شنود تلفن را به ایران در سال ۲۰۰۸ تایید کرد، چارلز شامر سناتور دموکرات مجلس سنای آمریکا به همراه سناتور جمهوریخواه لیندسی گراهام در پی ارائه طرحی برای تصویب در سنا برآمدند که به موجب آن شرکت‌هایی که به دولت ایران ابزار پیشرفته شنود مکالمات تلفنی و کنترل فضای وب را فروخته‌اند در آمریکا مورد تحریم قرار بگیرند.
این دو مدعی شدند دلیل ارائه این طرح خود را متوقف کردن گردش آزاد جریان اطلاع رسانی از سوی دولت ایران در پی اعتراضات مردمی به نتایج اعلام شده پس از انتخابات ریاست‌جمهوری می‌دانند. روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال در آخرین هفته خردادماه با چاپ گزارشی نوشته بود که دولت ایران تجهیزات پیشرفته‌ای برای شنود مکالمات تلفنی و کنترل ارتباطات اینترنتی شهروندان خود از شرکت سازنده تجهیزات ارتباطی فنلاندی – آلمانی «نوکیا زیمنس» خریداری کرده است.
روزنامه گاردین نیز در تابستان امسال، مدعی شد که استقبال از مطرح ترین برند گوشی تلفن همراه در ایران یعنی نوکیا به طرز چشم گیری کاهش یافته است.

نوکیاهای ایرانی

چه کسانی نوکیا را به ایران آوردند. نوکیا تنها تولید کننده گوشی است که در ایران دفتر دارد. نه‌تنها گوشی، بلکه سایر تجهیزات مخابراتی نوکیا که بیشتر در زیرساخت‌ها مورد استفاده است در ایران مورد استفاده قرار می‌گیرند. یکی از نام‌هایی که با نوکیا در ایران پیوند خورده است، «ایراتل» است.
در روزهای اخیر، همزمان با جدی شدن بحث گوشی‌های ساخت نوکیا، گمانه‌زنی‌ها برسر اینکه ارتباط نوکیا با ایران از چه طریقی است نیز قوت گرفته است. از طرف دیگر، استفاده از شنودهای پیشرفته و امکانات امنیتی جدید در داخل شرکت ایراتل، دستاویزی برای کسانی شده است که واردکننده این دستگاه‌ها چه کسی است؟
از طرفی بعد از اینکه تعرفه‌های واردات گوشی‌های تلفن همراه تغییر کرد، طی سال‌های گذشته، ایراتل به جای واردات گوشی‌های تلفن همراه و خدمات تعمیرات آن، بیشتر به سمت نصب آنتن‌ها و تجهیزات مخابراتی رفته است. این شرکت از اولین شرکت‌هایی بود که اقدام به واردات گوشی تلفن همراه و خدمات پس از فروش در ایران کرد اما علاوه بر این، نام مدیر شرکت بعضا در مباحث سیاسی دیده می‌شود.
ابریشمچی در خیرات، ابریشمچی در قرض الحسنه، ابریشمچی در پذیرایی از میهمانان در املاک وسیع و… ابریشمچی همه جا هست، اما این همه جا بیشک ارتباط قویی با ابریشمچی و نوکیا دارد.
حدود سی سال است که آقای احمد ابریشم چی در خدمت مردم هستند و اکثر دغدغه های شان برای امور خیر می باشد که مدرسه سازی و کمک به تربیت علمی نوجوانان در بیدگل کاشان، تهران و دیگر شهرها از نمونه های آن است.
پذیرایی از مهمانان ِ بسیار در تمام طول سال در ویلاها و مهمانسراها در شمال و زائران حضرت امام رضا(ع) در مشهد، تشکیل صندوق قرض الحسنه ای پربرکت که سابقه ی بسیار طولانی دارد و در تمام ایران خدمت رسانی می کند و در سال های اخیر تاسیس و برپایی خیریه ی امام رضا (ع) مهربان در بیدگل کاشان، قم، تنکابن، کرمان، مشهد و بیرجند که دفتر مرکزی آن در تهران و مرکز اصلی آن در مشهد می باشد و شعبات آن در دیگر شهرها در حال ایجاد بوده و قرار است به امید خدا در تمام ایران و حتی بعضی کشورهای مسلمان نیز دائر گردد، همگی از برکات وجودی و خداداده ی این مرد بزرگ است.
باشد که ما نیز به تبعیت از خداوند و پیشوایان دینی و بزرگ خود انسان های باهمت، بلندمرتبه، و نیکوکاری چون آقای حاج احمد ابریشم چی را دوست بداریم و تا آنجا که می توانیم با هدف ها و کارهای خداپسندانه و نیکوکارانه ی ایشان همکاری نماییم.

کشتی بادبانی کسب و کارتان را با انگیزه، در تلاطم امواج به مقصد مطلوب هدایت کنید.

بیوگرافی محمد عصارزادگان

بیوگرافی محمد عصارزادگان

محمد عصارزادگان متولد۱۳۲۸ در اصفهان – مالک بزرگترین مجموعه غذایی در ایران به نام گروه غذایی جرعه – ثروتمند ایرانی

-توجه به مسئله تولید در خاندان ما موروثی است و نسل در نسل به تولید توجه خاص داشته‌اند.عنوان فامیل عصارزادگان برگرفته از شغل پدران اینجانب است.
در دوران گذشته که هنوز صنعت برق گسترش نیافته بود برای روشنایی از چراغ استفاده می‌کردند و روغن چراغ درعصارخانه‌ها استخراج می‌گردید.
بدین صورت که دانه‌های روغنی مانند تخم منداب یا بزرک در عصارخانه‌ها زیرسنگ سنگین عصارخانه‌ به مدت ۲۴ ساعت تحت فشار قرار می‌گرفت و روغن گیاه از آن خارج می‌شد و از آن روغن برای سوخت چراغ‌های فانوس یا پیه‌سوز و نیز در نقاشی درب منازل، برای جلوگیری از زنگ‌زدگی بهره می‌بردند.
در عصارخانه‌ها علاوه بر اصتحلال روغن از سنگ عصارخانه برای آسیاب کردن گندم و تولید آرد استفاده می نمودند.بنابراین اجداد و پدران اینجانب حداقل طی دو قرن به این شغل اهتمام داشته‌اند.فراموش نمی‌کنم ۱۴ ساله بودم که در کنار پدرم در عصارخانه مشغول فعالیت شدم.پدرم امور بازرگانی و بانکی و مراوده با مشتریان را به عهده من گذاشته بود.
آن روزها ماشین حسابی جز چرتکه‌های دستی و چوبی برای محاسبه میزان گندم وارده به عصارخانه وجود نداشت.
بار گندم که به عصارخانه می‌رسید وزن می‌شد و پدرم به صورت دستی آن‌ها را جمع می‌زد. در کنار پدر نحوه‌ی محاسبه بارهای گندم را نگاه می‌کردم و روش محاسبه او را به خوبی فرا می‌گرفتم. در مدتی کوتاه سرجمع گندم‌ها را به دست می‌آوردم. آنقدر خبره شده بودم که حتی در سال‌های بعد که ماشین حساب هم به کار گرفته می‌شد سریعتر از ماشین حساب یک جمع پنجاه رقمی را پاسخ می‌گفتم.
هرچند در تمام این امور مهارت خوبی پیدا کرده بودم با این حال خود را از تحصیل و درس خواندن بی‌نیاز نمی‌دانستم و اهتمام ویژه‌ای به فراگیری دروس مدرسه داشتم. اما علاقه‌ام نسبت به کار بیشتر بود.
با محاسبه‌ای سرانگشتی و ریالی با خود می گفتم : اگر من درس را با همان شدت آن زمان ادامه بدهم در آینده چه میزان درآمدم خواهد بود و اگر به کار ادامه دهم میزان درآمدم چقدر می‌شود؟. با این محاسبات بود که تلاش در عرصه کار را بر تحصیل ترجیح دادم.
به سن هجده سالگی که رسیدم در پرتو تلاش در عصارخانه پدر وضعیت معیشتی خوبی پیدا کرده بودم و در آن دوران جوانی به سر و وضعم خوب می‌رسیدم. تازه ازدواج کرده بودم.
با توجه به درآمدمان یک سواری آریا که در آن زمان از بهترین اتومبیل‌ها به شمار می امد خریدم. انگار عرش را سیر می کردم. فارغ از هر هم و غمی بودم.
اما روزی پدرم با جمله‌ای نگاهم را به زندگی دگرگون کرد.
انگار هنوز صدای پدرم در گوشم نجوا می کند که می گفت:
” اگر مردی کمی از این پول که خرج می کنی خودت به دست بیار”
این جمله‌ی پدر مرا حسابی به فکر فرو برد. مگر من خوب کار نمی‌‌کنم؟ مگر من زحمت نمی‌کشم؟!
بابا چه فکری کرده که این طور با من حرف می‌زند؟آخه بابا من هم جوانم دلم می خواهد به سر و وضعم برسم، گناه که نکردم؟
آن روز حسابی با خود کلنجار رفتم. با شنیدن آن جمله پدری که به خیال خودم در حقش کم گذاشته بودم حسابی به رگ غیرتم برخورده بود. تصمیم گرفتم روی پای خودم بایستم و فقط برای خودم کار کنم.
با این حال بدون این که کوچک‌ترین مقابله‌ای با پدرم نشان دهم به او گفتم از تمام لطف و زحمت شما ممنونم. شما خودتان کارخانه را اداره کنید من هم به سرغ سرنوشت خود می‌روم.
کارخانه‌ی پدر را ترک کردم و زندگی جدیدم را هرچند سخت و پرمشقت بود اما قدرتمندانه و با عزمی راسخ شروع کردم.
آن روزی که از پدر جدا شدم فقط پنج تومان پول داشتم که با آن باید هم مخارج همسرم را تأمین می‌کردم و هم کسب و کار تازه‌ای به راه می‌انداختم.
حالا من مانده بودم و همان پنج تومان و صدها فکر و آرزو. در قدم اول اتومبیل ژیان دست دومی به صورت مدت‌دار که از یکی از دوستانم بود خریدم و تصمیم گرفتم از اصفهان به تهران کوچ کنم آنجا مشغول کار شوم.
با همان ژیان راهی تهران شدم و هنوز به میمه نرسیده بودم که در گردنه ژیان از سربالایی آنجا بالا نرفت. من که تا به حال آریا سوار می‌شدم و مسیرهایی بدتر از آن گردنه را به راحتی پشت سر می‌گذاشتم، برایم خیلی سخت بود که در سربالایی نه چندان تند میمه جا بمانم.
شاید قسمت بود که به تهران نروم به هر حال با هر سختی که بود به اصفهان برگشتم و ژیان را به صاحبش پس دادم.
با خود گفتم ظاهراً قسمت نیست که به تهران بروم اما حالا که قرار است در اصفهان بمانم یا باید وضعم خوب شود یا در این مسیر بمیرم.
مادرم چندین بار پیغام فرستاد که برگرد، به دل نگیر، پدرت یک جمله‌ای گفت تو که نباید اینقدر زودرنج باشی. اما من حسابی غیرتی شده بودم و سر لج افتاده بودم. گفتم یا مستقل و پولدار می‌شوم یا بهتر است زنده نمانم.
تصمیم گرفتم برای این که زندگی‌ام مقداری سر و سامان بگیرد و وضعم روبراه شود، پیش یکی از اقوام بروم و برای او کار کنم.
وقتی پدرم از این تصمیم من با خبر شد کلی پیغام فرستاد که پسر زشت است اگر بناست برای مردم کار کنی و شاگردی کنی، برگرد پیش خودم.
اما هنوز از آن جمله‌ی پدرم دل‌چرکین بودم و گفتم من تصمیم خودم را گرفته‌ام، به هر حال در فروشگاه لوازم خانگی مشغول کار شدم.
هم فروشندگی می‌کردم و هم فروشگاه را تمیز می‌کردم. ماهی ۲۰۰ تومان حقوق می‌گرفتم. من که تا قبل از آن روز در خانه‌ای وسیع هزار و پانصد متری زندگی می‌کردم، مجبور بودم در اتاقی ۴×۳ در پایین شهر با اجاره‌ی ماهی ۱۵۰ تومان زندگی را پشت سر بگذارم. حقوق ماهیانه ۲۰۰ تومان را کافی نمی‌دیدم، بنابراین هر مشتری که وسایلی مانند یخچال و تلویزیون و اجاق گاز می‌خرید هم آن را تا منزلش حمل می‌کردم و هم در سرویس و راه‌اندازی آن مشارکت می‌کردم و از این طریق نیز درآمدی کسب می‌کردم.
آن روزها تازه تلویزیون به بازار آمده بود و مشتری فراوانی داشت. با حمل آن‌ها و نصب و راه‌اندازی آنتن گیرنده‌اش هم درآمد خوبی کسب می‌کردم و هم با کارهای فنی آن آشنا می‌شدم و از این راه کم‌کم به تکنسین ماهری تبدیل شدم و مشکلات فنی وسایل مشتریان را هم برطرف می‌کردم و این درآمد وضع زندگی‌ام را بهبود بخشید.
آن روزها لحظه‌ای آرام و قرار نداشتم. علاوه بر کار در فروشگاه و امور سرویس و نصب وسایل، تازه ساعت ۷ شب می‌رفتم و با تاکسی یکی از دوستانم رانندگی می‌کردم و تا ساعت ۱ صبح مسافرکشی می‌کردم.
علّت انتخاب این زمان هم برای این بود که از آشنایان کسی متوجّه فعالیّتم در این شغل نشود. سعیمی‌کردم در مسئله‌ی کسب درآمد حلال لحظه‌ای و ذرّه‌ای خطا نکنم. هم صداقت و هم حلال و حرام را رعایت می‌کردم.

داستان زندگی ثروت , موفقیت , بیوگرافی , میلیاردر شدن محمدعصارزادگان
همیشه با خود می‌گفتم اگر کسی اهل صداقت باشد هم پیشرفت می‌کند و هم اطمینان مردم را به خود جلب می‌کند. بر همین اساس از ساعت ۷ بعدازظهر تا ۱ بامداد یکسره مشغول رانندگی و مسافرکشی بودم. هر شب در طول مسیر ساندویچی می‌خوردم و به کار ادامه می‌دادم. ساعت ۱ به منزل می‌رفتم و استراحت می‌کردم و باز صبح زود از هنگام اذان، بعد از خواندن نماز تا ساعت ۷ صبح مشغول مسافرکشی می‌شدم. درآمد این کار را جداگانه پس‌انداز می‌کردم و پس از مدتی با همین پس‌انداز توانستم دوباره مالک یک خودروی آریا شوم. بلافاصله با راننده‌ای قرارداد بستم که او از ساعت ۶ صبح تا ۶ بعدازظهر با آن کار کند و ماهیانه ۱۲۰۰ تومان بپردازد و از ساعت ۶ بعدازظهر هم خودم ماشین را تحویل می‌گرفتم و تا توان داشتم با آن کار می‌کردم.
در همان سال‌ها با وجود مشغله‌های متفاوتی که برای خود ایجاد کرده بودم از پیشرفت علمی هم غافل نبودم. در طول روز مرخصی می‌گرفتم و در کلاس‌های مختلفی شرکت می‌کردم.
از جمله کلاس‌ ماشین‌نویسی و امور بانکی؛ و از آنجا که استعدادم در ریاضی و حسابداری خوب بود درس‌های حسابداری و بانکداری را خیلی زود و آسان فرا می‌گرفتم و از این که توانسته بودم از مباحث علمی این دروس سربلند بیرون بیایم بر خود می‌بالیدم. با خود می‌گفتم شرط موفقیّت همه فن حریفی است؛ تو می‌توانی.
پس از مدتی کم‌کم اوضاع اقتصادی و معیشتی‌ام بهتر شد و کار با تاکسی را کنار گذاشتم و با خودروی آریایی که خریده بودم از ساعت ۶ تا ۱۱ شب به کار آموزش رانندگی مشغول شدم.
درآمد آموزش رانندگی به مراتب از مسافرکشی بهتر بود. مهارتم در آموزش باعث شد هنرآموزان و فراگیران زیادی به سراغم بیایند. با جذب این افراد که حاضر بودند حتی مبلغ بیشتری برای آموزش بپردازند باعث شد یک خودروی دیگر هم خریداری کنم و اجاره دو خودرو در ماه ۲۴۰۰ تومان درآمد خوبی برایم به حساب می‌آمد.
هر روز عصر خودم با آن دو خودرو کار آموزش را پی‌گیری می‌کردم. از یکی همکارانم درخواست می‌کردم که با یکی از هنرآموزان پارک کردن را کار کند تا خودم با خودروی دیگر در خیابان دوری بزنم. هزینه‌های زندگی را حسابی کنترل می‌کردم و با قناعت خود و خانواده‌ام با وجود سختی‌ها، هر روز به موفقیتی که انتظارش را می‌کشیدم نزدیک‌تر می‌شدم.
یکی از دوستانم که چندین سال است از دنیا رفته است و وضع مالی خیلی خوبی داشت با پشتکاری که در من دید، درخواست کرد که در کارهایش او را کمک کنم. برایم یک فولکس ۶۸ خرید تا با آن رفت و آمد کنم و به کارهای او رسیدگی کنم و به این ترتیب امین و حسابدار مورد اطمینانش شدم.
اوضاع اقتصادی‌ام با پس‌اندازی که در این مدت به دست آورده بودم امکان خرید یک خانه را برایم فراهم کرده بود. خانه‌ای یک طبقه خریدم و از آن اتاق کوچک اجاره‌ای به آن خانه که مالکش هم خودم بودم نقل مکان کردیم.
پشت‌کار و صداقت دو عنصر موفقیت من به شمار می‌آمد و با همین دو ویژگی هر روز پیشنهاد کارهای متعددی به من می‌شد و مجموعه‌های متعدد از من درخواست همکاری با آنان را داشتند، به طوری که در بین اصناف و مجامع معروف شده بود که هر جا عصارزادگان باشد کارها خوب پیش می‌رود. با این حسن شهرت بود که مدیریت تعدادی فروشگاه زنجیره‌ای به من واگذار شد که شامل هفت واحد بود. علاوه بر این مدیریت یک مرغداری و سه هتل در اصفهان هم به مدیریت این مجموعه اضافه شد.
در همین ایام با خلاقیّت و ابتکار، تمام مایحتاج مردم از قبیل گوشت مرغ و ماهی را به طور منجمد و بسته‌بندی شده با نظارت بهداشت -مانند فروشگاه‌های زنجیره‌ای حاضر- به مردم عرضه می‌نمودم. این ابتکار مورد استقبال مردم و اداره‌جات و نهادها قرار گرفت.
تمامی امور فروشگاه‌ها را خود کنترل می‌کردم. حتی حساب و کتاب‌های کارکنان را بررسی می‌کردم. صندوق‌ها را می‌بستم و صبح فردا آنها را باز می‌کردم. لحظه‌ای از فکر پیشرفت و موفقیت کار غافل نبودم تا همین اواخر گاه تا ۲۱ ساعت در شبانه‌روز کار می‌کردم.
آن روزها بانک‌های متعددی مانند بانک فرهنگیان تهران، ملی، ایران و انگلیس، ایران و هلند، بانک صنایع فعالیت داشتند. از ابتکارات من این بود که بن‌هایی را طراحی نمودم و در اختیار رؤسای بانک‌ها قرار دادم و تخفیف ویژه‌ای را برای استفاده از آن بن‌ها در نظر گرفته بودم. کارمندان با آن بن‌ها هم مهلتی پیدا می‌کردند که مبلغ اجناس خریداری شده را در آخر ماه بپردازند و هم از تخفیف ویژه برخوردار می‌شدند.
می‌دانستم که تبلیغات نقش ویژه‌ای را در پیشرفت کارها به دنبال دارد، بنابراین سعی می‌کردم از اخبار و اطلاعات روز بهره‌مند باشم و به اصطلاح به روز باشم. بر همین اساس از کسب اطلاعات دریغ نمی‌کردم. از هر کس هر اطلاعاتی داشت را فرا می‌گرفتم و از آن اطلاعات برای توسعه و پیشرفت امورم بهره می‌بردم.
موفقیت چشمگیری پیدا کرده بودم و رفته رفته معاملات تجاری‌ام سنگین و قابل توجه شده بود. با این حال با هرگونه رشوه و رانت‌خواری مخالفت می‌کردم. گاه پیشنهاداتی را با مبالغ قابل توجهی مطرح می‌کردند اما وقتی بوی خلاف شرع به مشامم می‌خورد، امتناع می‌کردم و پیشنهاد آنان را نمی‌پذیرفتم. با این که با پذیرش درخواست آنان سود کلانی عایدم می‌شد، اما وقتی می‌دیدم چنین درآمدی شبهه‌ناک و بعضاً حرام به نظر می‌رسد بی‌درنگ درخواست آنان را رد می‌کردم، زیرا عمری از برکت رزق حلال سودهای قابل توجهی کسب کرده بودم و می‌دانستم که اگر اموالم با مال حرام مخلوط شد، اول سقوط و ورشکستگی من خواهد بود.
این شیوه‌ی کسب و کارم تا زمان شکل‌گیری انقلاب اسلامی همچنان ادامه داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی تحوّلات شگرفی در اقتصاد کشور پدید آمد.
فروشگاه‌های زنجیره‌ای نیز در چرخه‌ی این تحوّلات دستخوش فراز و نشیب‌هایی شد. حتّی مدّتی تعطیل گردید و در چنین اوضاعی بود که با توجه به علاقه‌ام به فضای سبز و آبادانی و باغداری تصمیم گرفتم شغل باغداری را به عنوان شغل جدید خود انتخاب کنم و با همین تفکر بود که زمین فعلی کارخانه آرد جرعه را که متعلق به پدرم بود با قیمت ۱۳۰۰۰۰ تومان قیمت روز آن دوران از پدرم خریداری کردم و به ساخت باغ و مزرعه مشغول شدم.
باغ و مزرعه‌های احداثی نیازمند آب بود. قصد داشتم در انتهای باغ چاه آبی حفر کنم. با همین اندیشه شروع به حفر چاه تا عمق هفتاد متری نمودم و زمین تازه کمی نمناک شده بود. چنانچه می‌خواستم با همان عمق آب برداشت کنم باید موتور کرایه می‌کردم تا بتوانم آب را به آسانی به مزارع برسانم و این کار مستلزم پرداخت هزینه‌ای هنگفت برای احداث آن مزارع بود و راه حل مناسب‌تر آن بود که چاه عمیق حفر شود.
برای آوردن تجهیزات آبیاری به اداره‌ی آبیاری مراجعه کردم ولی وقتی منطقه را بازدید نمودند کارشناسان گفتند این محل منطقه‌ی ممنوعه است و مجوز حفر چاه عمیق به شما نمی‌دهند مگر آن که واحد شما صنعتی باشد و اداره‌ی منابع برای شما مجوز صادر کند و بر همین اساس به فکرم خطور کرد که کارخانه آرد پدرم را از خیابان مدرس به این محل منتقل نمایم. وقتی اندیشه‌ی خود را با پدرم مطرح کردم، پذیرفتند و با موافقت ایشان کارخانه به این محل جدید انتقال یافت و توانستیم فعالیت خود را ادامه دهیم. پس از درخواست احداث کارخانه و بازدید کارشناسان با احداث کارخانه‌ی آرد با ظرفیت تولید ده تن در روز موافقت کردند.
البته تا اخذ موافقت اصولی و طی مراحل اداری مشکلات فراوانی را پشت‌سر نهادیم. با اخذ استعلامات و موافقت‌های مربوطه، کار بنّایی کارخانه را طراحی نمودیم. حال نوبت رسیده بود به انتخاب نامی مناسب برای کارخانه.
پس از ساعت‌ها فکر برای انتخاب نامی که هم کوتاه و هم گویا و تلفظی آسان داشته باشد، با مراجعه به فرهنگ‌های لغت حدود ۱۰۰ عنوان را برگزیدم و پس از تفکر درباره‌ی هر واژه‌ای دست آخر آن واژه‌ها به ۱۰ عنوان تقلیل یافت و پس از چندین روز در نهایت به نام جرعه رسیدم و نام کارخانه را آرد جرعه نهادم.
اما در پاسخ به این سوال که بسیاری از بازدیدکنندگان می‌پرسند نام جرعه برگرفته از چیست؟ و چه شد که این نام را انتخاب نمودید پاسخ این است که داستان این نام به همان یک جرعه آبی باز می‌گردد که ما به دنبالش بودیم و کارمان به احداث کارخانه در این محل کشیده شد و سرنوشت زندگی و شغل من و بسیاری از عزیزان همکار را با همان جستجوی یک جرعه آب متغیّر ساخت.
در سال ۱۳۵۸ من ۲۷ سال داشتم و احداث کارخانه آرد سرنوشت ما را بار دیگر به شغل شریف گذشتگان و آباد و اجدادمان باز گردانید.
بنابراین به پدرم گفتم: پدر جان حالا که روزگار ما را بار دیگر به این شغل دعوت کرده و کشانیده است، بهتر است کارخانه‌ای مدرن احداث کنیم. اما پدرم چندان موافق نبود و می‌گفت: این کار از عهده و توان من خارج است. تو خود اگر می‌توانی این کار را انجام بده و بار دیگر رویای ساخت کارخانه‌ای مدرن و مجهّز در سرم پروریده شد و کار ساخت آن طرح رویایی را آغاز نمودم.
هیچ وقت فراموش نمی‌کنم آن روزی را که کلنگ بنای این کارخانه را بر زمین زدم. مشکلات مالی فراوانی داشتم و درست در زمانی شروع به این کار کرده بودم که بسیاری از کارخانه‌ها رو به تعطیلی می‌رفت و چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای برای ساخت آن کارخانه متصوّر نبود.
هر کس می‌شنید در آن موقعیّت اقدام به احداث کارخانه نموده‌ام با تعابیری سرزنشم می‌کرد. با این حال با ایمان به این که با توکّل بر خدا این موانع برطرف خواهد شد، ذرّه‌ای در انجام این مهم متزلزل نشدم و با عزمی راسخ و پشتکار و همّتی مضاعف کار ساخت کارخانه را پی‌گیری می‌نمودم. سی سال پیش هنگامی که شروع به احداث کارخانه نمودیم تا شعاع حدود بیست و پنج کیلومتری، حتی پرنده هم پر نمی‌زد و تا چشم کار می‌کرد بیابانی لم‌یزرع بود. اما ایمان و امید داشتم و می‌دانستم که روزی این کار و تلاشم نتیجه خواهد داد.
هر روز صبح ساعت ۴ صبح از خواب بیدار می‌شدم و با وانت به دنبال معمار و بنا و قالب‌بند و جوشکار می‌رفتم و از منزلشان آنان را سوار می‌کردم و به محل کارخانه می‌رساندم و خودم برای آنها همان‌جا صبحانه فراهم می‌کردم تا کار ساخت با سرعت بیشتر پیش برود.
در زمستان با توجّه به سردسیر بودن محل کارخانه و برفی و بارانی بودن هوا -در حالی که اصفهان هوا صاف و آفتابی بود- معمار و بنّا و کارگران بهانه می‌آوردند ولی من با اصرار و تمنّا و خواهش، آنان را ناگزیر به پذیرش درخواستم می‌کردم تا یک روز هم کار ساخت عقب نیفتد. حتی گاه در حالی که اصفهان آفتابی و صاف بود به طرف کارخانه حرکت می‌کردیم ولی واقعاً در آن شرایط ادامه‌ی کار میسّر نبود ناگزیر آنان را باز می‌گردانیدم و حقوقشان را نیز پرداخت می‌کردم.
گاه در همان هوای سرد مشغول کار می‌شدند به محل کارخانه که می‌رسیدیم بشکه‌های آب یخ ‌بسته بود، پس اول صبحانه کارگران و بنا و معمار را فراهم می‌کردم و تا آنها مشغول صرف صبحانه بودند زیر بشکه‌های آب یخ زده را با چوب و هیزم آتش روشن می‌کردم تا یخ‌ها آب شوند و آب برای ملات آماده باشد.
حتّی گاه خود مانند کارگری کنار آنان آجر و مصالح را فراهم می‌کردم تا کار بهتر پیش برود. اکنون وقتی به دستانم می‌نگرم به یاد روزهایی می‌افتم که دستان ترک خورده‌ام از شدّت سرما و کار همواره خون‌آلود بود. در آن ایام همه‌ی مصالح ساختمانی سهمیه‌بندی بود و فراهم کردن سیمان و آهن و میلگرد کار آسانی نبود با این حال به هر سختی بود مصالح را فراهم می‌کردم. تا این که پس از سه سال تلاش شبانه‌روزی در اواخر سال ۱۳۶۲ کارخانه آرد جرعه با ظرفیت اسمی ۵۰ تن در روز آماده بهره‌برداری شد.
آن روز یکی از زیباترین روزهای زندگی من به شمار می‌آمد.
برای بهره‌برداری هرچه بهتر باید از فن‌آوری روز نیز استفاده می‌کردم اما دیگر هیچ سرمایه‌ای برای خرید ماشین‌آلات نداشتم و به ذهنم رسید که برای تأمین سرمایه از بستگانم که وضع مالی خوبی داشتند کمک بگیرم پس در جلسه‌ای با آنان موضوع را مطرح کردم و در نهایت حتی سه دانگ از کارخانه را به نامشان کردم. انتظار داشتم که در حل مشکلات مرا یاری کنند اما به خود آمدم و دیدم نیمی از کارخانه را ندارم و هنوز هیچ پولی هم به من پرداخت نشده است به ایشان گفتم پول سهمتان را بدهید اما متأسفانه با کمال تعجب از من کل سهام کارخانه را درخواست کردند. از این رو موضوع درخواست کمک را همانجا رها کردم و به هر زحمتی بود خود منابع مالی را برای شروع کار فراهم آوردم.
با شروع فعالیت کارخانه اولین مطلبی را که سرلوحه‌ی کار خود قرار دادم، مردم‌داری و حسن معاشرت با زیردستانم بود. در انتخاب همکاران و کارکنان دقّت کافی را نمودم و از آنجا که خود با تلاش و کوشش و سختی‌های فراوان به این سرمایه دست یافته بودم، سختی معیشت کارکنان را کاملاً درک می‌کردم و به نیازهای آنان اهمیّت می‌دادم و این حس همدلی همواره در پیشرفت امور کارخانه مؤثر واقع شد.
نام جرعه کم‌کم جای خود را در بین اقشار مردم باز کرد.صداقت و رعایت اصول مشتری‌مداری باعث گردید بین کامیون‌داران که از بندر امام و بندرعباس برای ما بار می‌آوردند، همواره رقابت باشد.]
رانندگان کامیون که قبل از ساعت ۳ بعدازظهر بارشان را به کارخانه می‌رسانیدند از ناهار رایگان کارخانه بهره‌مند می‌شدند و همانجا استراحت می‌کردند.
به همکاران توصیه کرده بودم بهترین غذا را برای رانندگان تهیه و از آنان پذیرایی کنند و به همین خاطر کامیون‌داران کارخانه را مانند هتلی می‌دانستند و این پذیرایی بدون هیچ منّتی صادقانه انجام می‌گرفت.
امورات کارخانه روز به روز با موفقیّت روزافزون‌تر و آسان‌تر انجام می‌گرفت.هر روز صبح وقتی وارد کارخانه می‌شدم ابتدا امور اداری را سامان می‌دادم و سپس تا ساعت ۲ بعدازظهر همراه کارکنان لباس کار می‌پوشیدم و مانند کارگری ساده مشغول فعالیت می‌شدم.آنقدر عاشق کارم بودم که برایم تفاوتی نمی‌کرد که کارهای اداری را انجام دهم یا مانند کارگری در کارخانه به آردسازی مشغول باشم.

گاه مشاهده می‌کردم که کارگری در کارش تعلّل می‌کند پس خودم سریع به جایش امورات او را دنیال می‌کردم و همین رفتار موجب می‌شد که احترامم نزد کارگران بیشتر شود و از طفره رفتن هنگام کار بپرهیزند. به آنان می‌فهماندم که من قصد فرمانروایی بر آنان را ندارم. کارکنان با این روش درک می‌کردند که این کارخانه با رنج و تلاش فراوان به دست آمده است و هیچ ثروت بادآورده‌ای نیست که این کارخانه را بنا کرده باشد و به این درک می‌رسیدند که اگر کسی کم‌کاری کند خودم وظیفه‌ی او را بهتر از خودش انجام می‌دهم.
با این حال هیچ‌گاه خود را از کارگرانم جدا ندیده‌ام. با آنها غذا می‌خورم و با آنها کار می‌کنم و به مشکلاتشان رسیدگی می‌کنم.
در آغاز فعالیت کارخانه مانند گذشته به دنبال فردی بودم که در کنارم امین و راهنمایم باشد و از تجربیاتش استفاده کنم و این فرد کسی نمی‌توانست باشد غیر از پدرم که وقتی پیشنهاد دادم که به عنوان رئیس من در کنارم باشد و راهنماییم کند با بزرگواری پذیرفت و به حمدالله راهنمایی‌های دلسوزانه‌ی او همواره مشکل‌گشای امورم بوده است.
دلم می‌خواست به آرزوهای دیگرم نیز دست‌ یابم پس دورنمای فعالیت‌های خود را مدّ نظر داشتم و این بار احداث سیلوی گندم با ظرفیت ۰۰۰/۱۰۰ تن و سیلوی آرد و استفاده از دستگاه‌های اتومات بسته‌بندی را طرح‌ریزی نمودم.
در کار تولید آرد تضمین خوبی پیدا کردم و با فرمول‌هایی که خود ایجاد کرده بودم می‌توانستم نیاز مشتریان و سیستم را برآورده کنم. تا جایی که کارشناسان و متخصصان از عملکرد من مبهوت می‌شدند که چگونه از آسیاب چکشی می‌توانم آرد ستاره‌ی مرغوب به دست آورم.
کیفیت آرد تولیدی کارخانه به حدی رسید که بسیاری از شهرها از جمله تبریز، بناب، سراب و از چهار ماه قبل، تولید ما را پیش خرید می‌کردند و این پیشرفت‌ها مرا برای توسعه و پیشرفت کیفی و کمی کارخانه مصمم‌تر می‌کرد.
کم‌کم با جایگزینی و استفاده از آخرین فن‌آوری‌ها و ماشین‌آلات پیشرفته تولید کارخانه آرد جرعه شاهین اصفهان از ۲۰۰ تن به ۶۰۰ تن در روز افزایش یافت. هرچند این افزایش تولید مشکلات فراوانی را به همراه داشت و بسیاری از کارخانه‌های تولید آرد هنوز هم از دستگاه‌های چهل، پنجاه سال قبل استفاده می‌کنند.
اما این نگرش که عقیده داشتم و دارم که چون نان سفره‌های مردم از آرد کارخانه‌ی ما تأمین می‌شود باید نان خوب و سالمی باشد همواره به روزرسانی ماشین‌آلات را در دستور کار خود دارم و همین نگرش بوده که تاکنون لوح‌ها و تندیس‌های متعددی را به تلاش ما در کارخانه اختصاص داده است و خود نشانی از پیشرفت این مجموعه است. من این پیشرفت و موفقیت و خاطرات روزهای پرتلاش زندگی خویش را با هیچ چیز در این دنیا عوض نمی‌کنم.
امروز هر مسئول و فرد بازدیدکننده‌آی وارد کارخانه می‌شود، وقتی کارخانه‌ای مجهّز را در یک باغ زیبا که با دستان یک هموطن خود احداث گردیده و بر روی شاخ و برگ درختانش هیچ گرد و غباری مشاهده نمی‌کند احساس شوق و شعف و شگفتی می‌کند. این احساس برای من نیز بسیار خوشایند و لذّت‌بخش است.
اینک به خود می‌بالم که با توفیق خداوند متعال تلاش سال‌های عمرم به ثمر نشسته است و خدا را شاکرم که پس از بررسی کشورهای اروپایی و آمریکایی موفق به ساخت سیلوی ۰۰۰/۱۰۰ تنی گندم‌داران با همکاری استدانداری اصفهان و مسئولین وزرات کار و فرمانداری شاهین‌شهر و … اداره محیط زیست استان، سازمان صنایع و معادن و بانک‌ها و ارگان‌ها، مرتبط شده‌ام که بزرگ‌ترین سیلوی بخش خصوصی کشور است.
در پایان جا دارد از تحمّل زحمات فراوان و همراهی مشفقانه‌ی همسرم و راهنمایی‌های محبّت‌آمیز پدرم تقدیر و تشکر نمایم که اگر همراهی این عزیزان نبود تلاش من به ثمر نمی‌نشست.
امروز این سرگذشت پر فراز و نشیب خود را به چهار پسر و سه دخترم که به سن ۱۸ سالگی رسیده‌اند و فرزندان و جوانان این مرز و بوم تقدیم می‌کنم تا نمونه‌ای از شعار خواستن توانستن است را در سرگذشت من بنگرند و با امید به خدا در راه پیشرفت آرمان‌های انقلاب اسلامی و ایران عزیز از هر کوشش دریغ نفرمایند.

 

کشتی بادبانی کسب و کارتان را با انگیزه، در تلاطم امواج به مقصد مطلوب هدایت کنید.